SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Niedozwolone substancje dopingujące w sporcie - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Niedozwolone substancje dopingujące w sporcie
Kod przedmiotu 16.1-WL-WFD-NSDS
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Wychowanie fizyczne / nauczycielska
Profil praktyczny
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 1
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przekazanie wiedzy nt. wybranych aspektów dopingu farmakologicznego, przede wszystkim w powiązaniu z suplementacją i żywieniem sportowców. Zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi niedozwolonego wspomagania farmakologicznego w sporcie, metod jego wykrywania, zwalczania oraz zapobiegania, niekorzystnych efektów stosowania zabronionych środków i metod dopingujących, prawidłowego postępowania w przypadku konieczności leczenia preparatami zawierającymi substancje uznane za zabronione w sporcie, ryzyka nieświadomego użycia substancji dopingujących, obecności substancji dopingujących w produktach żywieniowych, itp.

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z zakresu biologii i chemii.

Zakres tematyczny

  1. Historia i definicja dopingu.
  2.  Światowy Program Antydopingowy.
  3. Etapy kontroli dopingu.Lista substancji i metod zabronionych w sporcie.
  4. Medyczne niepożądane efekty stosowania środków dopingujących.
  5. Wyłączenia dla Celów Terapeutycznych (TUE).
  6. Leczenie astmy w świetle przepisów antydopingowych.
  7. Analityka substancji dopingujących.
  8. Doping genetyczny.
  9. Paszport biologiczny sportowca.
  10. Doping nieświadomy.
  11. Suplementacja i żywienie a doping.
  12. Doping farmakologiczny – problem dotyczący nie tylko sportu.
  13. Dozwolone metody wspomagania treningu sportowego.
  14. Doping – czy rzeczywiście dotyczy wielu?

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

warunkiem zaliczania jest aktywny udział w dyskusji podsumowującej cykl zajęć.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.

 

Literatura podstawowa

1.     Jegier A, Nazar K, Dziak A (red.): Medycyna sportowa. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.

2.     Górski J. (red.): Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011.

3.    Czasopisma i podręczniki dostępne w Bibliotece Uniwersyteckiej UZ (bazy danych w układzie alfabetycznym) http://www.bu.uz.zgora.pl/

Literatura uzupełniająca

1.     Braksator W, Mamcarz A. (red.): Kardiologia sportowa w praktyce klinicznej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2016.

2.     Czasopisma dostępne w Bibliotece Uniwersyteckiej UZ, cyfrowe bazy danych – nauki medyczne i nauki o zdrowiu; http://www.bu.uz.zgora.pl/.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Ewa Skorupka (ostatnia modyfikacja: 30-04-2020 21:16)