SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Podstawy warsztatu dziennikarskiego/warsztaty telewizyjne - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Podstawy warsztatu dziennikarskiego/warsztaty telewizyjne
Kod przedmiotu 15.1-WH-DiksP-WT-S16
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Magdalena Steciąg, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wiedza: zapoznanie studenta ze specyfiką dziennikarstwa telewizyjnego i pracy reportera telewizyjnego, a w szczególności z technikami opracowywania, tworzenia, prezentowania, nagrywania i montowania informacji telewizyjnych; poznanie i zrozumienie przez studenta różnic między informacją a rozrywką w telewizji, wiadomości telewizyjne jako medialne show.

Umiejętności: kształcenie i rozwijanie umiejętności porządkowania i hierarchizowania treści w informacjach telewizyjnych oraz poprawnego logicznie i językowo, atrakcyjnego dla szerokiego odbiorcy przedstawiania faktów i opinii w formie ustnej; nabycie umiejętności nagrywania i montowania obrazu z pomocą dostępnych sprzętów nagrywających i programów komputerowych

Kompetencje: uwrażliwienie studenta na potrzeby współczesnego telewidza i problemy w zakresie infotainment, uświadomienie wagi umowy społecznej między dziennikarzem telewizyjnym a widzem oraz odpowiedzialności za przekaz audiowizualny.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Dziennikarstwo telewizyjne jako rzemiosło. Specyfika pracy reportera i prezentera telewizyjnego. Obrazy i migawki uzupełnione komentarzem słownym jako narzędzie komunikowania o rzeczywistości. Dziennikarska obróbka obrazu: nagranie telewizyjne i jego technika, rodzaje montażu telewizyjnego, konstrukcja materiału audiowizualnego. Techniki opracowywania, tworzenia, prezentowania, nagrywania i montowania informacji telewizyjnych. Reguły telewizyjnego show informacyjnego: między dramaturgią dokumentu a uzależniającą mocą opery mydlanej.

Metody kształcenia

Warsztaty obejmują zróżnicowane ćwiczenia, kształtujące kompetencje dziennikarskie (językowe, stylistyczne, kompozycyjne, argumentacyjne, interpretacyjne). Uczestnicząc w nich aktywnie na kolejnych etapach, student tworzy projekt na zaliczenie, czyli telewizyjne portfolio. Może ono służyć jako jego wizytówka w redakcji, w której będzie odbywał praktykę dziennikarską lub dla przyszłego pracodawcy.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

ocena aktywności, ocena ćwiczeń praktycznych, prezentacja materiału telewizyjnego

Literatura podstawowa

  1. W. Pisarek, Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002.
  2. A. Boyd, Dziennikarstwo radiowe i telewizyjne. Techniki tworzenia programów radiowych i telewizyjnych, Kraków, 2006.
  3. J. Fras, Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 2005 .
  4. Biblia dziennikarstwa, red. A. Nizioł, A. Skworz, Warszawa 2010.
  5. A. Magdoń, Reporter i jego warsztat, Kraków 2000.

Literatura uzupełniająca

  1. M. Bugajski, Język w komunikowaniu, Warszawa 2007.
  2. Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków 2008.
  3. M. Steciąg, Informacja, wywiad, felieton, Zielona Góra 2006.L
  4. L. Manovich, Język nowych mediów, Warszawa 2006.
  5. W. Godzic, Wiadomości telewizyjne jako opera mydlana dla mężczyzn, „Zeszyty Prasoznawcze”, nr 1-2/1999, s. 7-27.

Uwagi

Współautorem sylabusa jest: red. Marcin Krzywicki.


Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 17-10-2020 10:29)