SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Rodzaje dziennikarstwa V (dziennikarstwo specjalistyczne) |
Kod przedmiotu | 15.1-WH-DiksD-Dspe-S17 |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Dziennikarstwo i komunikacja społeczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Wiedza: zapoznanie studenta z różnymi rodzajami dziennikarstwa specjalistycznego, na przykład: motoryzacyjnym, technicznym, przyrodniczym, parentingowym, technicznym, oraz ze specyfiką pracy dziennikarza specjalisty; poznanie i zrozumienie przez studenta różnic między dziennikarstwem ogólnoinformacyjnym lub/ i neutralnym a wyspecjalizowanym lub/i zaangażowanym, wyćwiczenie schematów gatunkowo-stylistycznych dziennikarstwa specjalistycznego.
Umiejętności: kształcenie umiejętności samodzielnego wyszukiwania informacji z zakresu poszczególnych rodzajów dziennikarstwa specjalistycznego i pisania tekstów specjalistycznych dla szerszej publiczności.
Kompetencja: rozpoznawanie szans i ograniczeń dziennikarstwa specjalistycznego w kreowaniu społeczeństwa informacyjnego.
Brak
Co to jest dziennikarstwo specjalistyczne – współczesne tendencje do specjalizacji w świecie mediów i ich konsekwencje. Jak wyszukiwać informacje - research specjalistyczny. Jak pisać teksty specjalistyczne dla niespecjalistów – analiza gatunków dziennikarstwa specjalistycznego. Informacja, popularyzacja, agitacja, populizacja – różne formy cyrkulacji wiedzy specjalistycznej w dyskursie publicznym.
Analiza tekstów źródłowych i ćwiczenia praktyczne, kształtujące kompetencje dziennikarskie (językowe, stylistyczne, kompozycyjne, argumentacyjne, interpretacyjne) w służbie opisu zagadnień specjalistycznych; dyskusje, kształtujące świadomość wagi perspektywy poznawczej w sposobie obrazowania świata w tekstach dziennikarskich, a także podejmujące problematykę zaangażowania dziennikarza i czystości jego intencji komunikacyjnych.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie z oceną na podstawie obserwacji aktywności podczas zajęć, sposobu wykonania ćwiczeń praktycznych i prac pisemnych.
Biblia dziennikarstwa, red. A. Skworz, A. Niziołek, Kraków 2010.
Modele współczesnego dziennikarstwa, red. K. Wolny-Zmorzyński, P. Urbaniak, K. Bernat, Wrocław 2015.
Pisarek W., Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002.
Steciąg M., Informacja, wywiad, felieton, Zielona Góra 2012.
Wojtak M., Analiza gatunków prasowych, Lublin 2008.
Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek, Kraków 2006.
Słownik wiedzy o mediach, red. E. Chudziński, Warszawa-Bielsko Biała 2010.
Brak.
Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 23-05-2020 13:54)