SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Stylistyka praktyczna (teksty perswazyjne mówione i pisane) - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Stylistyka praktyczna (teksty perswazyjne mówione i pisane)
Kod przedmiotu 09.3--DiksD-SPRA-S20
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Joanna Gorzelana, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Konwersatorium 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wiedza:pogłębienie wiedzy na temat znaczenia języka (a szczególnie jego struktury) w kształtowaniu przekazów medialnych oraz strategii językowych wykorzystywanych w wypowiedziach publicznych.

Umiejętności: kształtowanie umiejętność przygotowania wystąpień ustnych, w języku polskim, o tematyce związanej z zainteresowaniami dziennikarstwa i komunikacji społecznej;  nabywanie praktycznych  umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów oraz umiejętności formułowania wniosków i tworzenia syntetycznych podsumowań.

Kompetencje społeczne: kształtowanie wrażliwości na  wszelkie przejawy manipulacji  odbiorcą, rozumienie zagrożeń wynikających z tego zjawiska; kształtowanie wrażliwości studenta na potrzebę pogłębiania  wiedzy o kulturze współczesnej jako świadectwie dziedzictwa kulturowego.

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza dotycząca gramatyki opisowej języka polskiego

Zakres tematyczny

Perswazja i manipulacja jako sposoby wpływania na odbiorcę.

Możliwości wykorzystania językowych środków stylistyczne do przekonywania odbiorcy.

Tworzenie tekstów o  funkcji perswazyjnej odnoszących się do wydarzeń współczesnej  kultury.

Zasady przygotowania i wygłaszania tekstów o funkcji informacyjnej i perswazyjnej (korekta i autokorekta). 

Metody kształcenia

Praca z tekstem (analiza językowa, nicowanie), referat i koreferat, prezentacja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Aktywność przejawiająca się w pracy z tekstem, przedstawienie  referatu oraz wybranego zagadnienia w formie prezentacji multimedialnej, złożenie prac pisemnych spełniających wymagane kryteria.

Literatura podstawowa

  1. J. Bralczyk, Język na sprzedaż, Warszawa 1998.
  2. Manipulacja w języku, red. P. Krzyżanowski, P. Nowak. Lublin 2004.
  3. M.Głowiński, Nowomowa po polsku, Warszawa 1990.
  4. Język perswazji publicznej, red. K.Mosilek-Kłosińska, T.Zgółka, Poznań 2006.
  5. A. Skudrzyk , Normy grzecznościowych zachowań językowych (etykieta językowa, savoir-vivre, bon ton, dobre wychowanie, grzeczność językowa), [w:] Sztuka czy rzemiosło? Nauczyć Polski i polskiego, red. A. Achtelik, J. Tambor, Katowice 2007, s.105-122.
  6. T. Łysakowski, Wpływowe osoby. Gramatyka i perswazja, Warszawa 2005.
  7. W. Pisarek, Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002.
  8. M. Żabowska, Leksykalne sygnały korekty wypowiedzi, w: Stylistyka a leksykologia. Związki, zależności, metody, Zielona Góra 2005, s.131-141.

Literatura uzupełniająca

  1. J. Bralczyk, O języku polskiej propagandy politycznej lat siedemdziesiątych, Kraków 1986.
  2. S. Dubisz, Kultura języka politycznego, Warszawa 1980.
  3. E. Grodzieński, Język jako narzędzie manipulacji, „Poradnik Językowy” 1983, z.7.
  4. M. Grzelka, A. Kula, Przytoczenia w przekazie medialnym, Poznań 2012.
  5. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, praca zbiorowa pod red. K. Mosiłek-Kłosińskiej, Warszawa 2001.
  6. J. Madej, Sposoby wartościowania w języku polityki (na przykładzie tekstów parlamentarnej kampanii wyborczej 2005 roku [w:] Język-styl- gatunek. Katowickie spotkania doktorantów, red. M. Kida, Katowice 2009, s.86-99.
  7. K. Ożóg, Język w służbie polityki. Językowy kształt kampanii wyborczych, Rzeszów 2004.
  8. Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E Bańkowska, A. Mikołajczuk, Warszawa 2003.
  9. R. Grzegorczykowa Problem funkcji języka i tekstu w świetle teorii aktów mowy [w:] Język a kultura, t.4, Funkcje języka i wypowiedzi, Wrocław 1991, red. J. Bartmiński, R. Grzegorczykowa.
  10. A.Dąbrowska, Językowy obraz przeciwnika politycznego (na podstawie tekstów prasowych z marca 1968 roku) [w:] Język a kultura, t.4, red. J.Bartmiński, R.Grzegorczykowa, Wrocław 1991, s.115-147.
  11. Z.Saloni, O kształceniu umiejętności pisania, Warszawa 1979.
  12. J. Sambor, Nowomowa – język naszych czasów, „Poradnik Językowy” 1985, s.365-377.
  13. Język a kultura, t.11. Język polityki a współczesna kultura polityczna, red. J.Anusiewicz, B. Sieciński, Wrocław 1994.
  14. I.Kamińska-Szmaj, Strategie zachowań językowych w tekstach propagandowych (na materiale prasy międzywojennej, Język a kultura, t.6, red. J.Anusiewicz,  M.Marcjanik, Wrocław 1992, s. 133-141.
  15. A.Kiklewicz, Dwanaście funkcji języka, LingVaria 2008, nr 2, s.9- 27.
  16. H.Kurkowska, S. Skorupka, Stylistyka polska. Zarys, wyd.V, Warszawa 2001.
  17. Przewodnik po stylistyce, red. S. Gajda, Opole 1995.

Uwagi

brak


Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 14-10-2020 14:45)