Eposy świata - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Eposy świata
Kod przedmiotu	09.2-WH-KP- ES
Wydział	Wydział Humanistyczny
Kierunek	Kulturoznawstwo
Profil	ogólnoakademicki
Rodzaj studiów	pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2020/2021

Informacje o przedmiocie

Semestr	1
Liczba punktów ECTS do zdobycia	4
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	prof. dr hab. Bogdan Trocha

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Wykład	30	2	-	-	Egzamin

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z twórczością epicką w obszarze literatury powszechnej. Studenci mają poznać początki twórczości epickiej, jej najbardziej charakterystyczne cechy oraz zapoznać się z ewolucją eposu.

Wymagania wstępne

Student zna literaturę powszechną na poziomie kursu ze szkoły średniej.

Zakres tematyczny

Związki eposu z mitem. Pierwsze teksty epickie. Eposy archaiczne kultur wymarłych. Powstanie eposu bohaterskiego. Eposy starożytnych Indii. Twórczość epicka w Chinach. Eposy literatury antycznej. Epika wczesnego średniowiecza (celtycka, skandynawska, staroangielska, germańska i rosyjska). Epos rycerski. Eposy bliskowschodnie.

Metody kształcenia

wykład.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Egzamin.

Literatura podstawowa

1. B. Bednarek, Epos europejski, Wrocław 2001.

2. E. Mieletinski, Pochodzenie eposu bohaterskiego, tłum. T. Rojek, Kraków 2009.

3. M. L. West, Wschodnie oblicze Helikonu. Pierwiastki zachodnioazjatyckie w greckiej poezji i micie, tłum. M. Filipczuk, T. Polański, Kraków 2008.

Literatura uzupełniająca

1. Eposy Czarnej Afryki, tłum. E. Fiszer, Z. Stolarek, Warszawa 1977.

2. Yuruparý Amazońska epopeja o początkach świata, tłum. M. A. Kardyni, P. Rogoziński, Kraków 2013.

3. Eposy sumeryjskie, tłum. K. Szarzyńska, Warszawa 2003.

4. Gilgamesz, tłum. R. Stiller, Warszawa1980.

5. Mahabharata, tłum. I. Szuwalska, Wrocław 2001.

6. R.K. Narayan, Ramajana, tłum. K. Wojciechowska, Warszawa 1984.

7. Wu Cz’eng-en, Małpi bunt, tłum. T. Żbikowski, Warszawa 1976.

8. Homer, Odyseja, tłum. L. Siemieński, Warszawa 1990.

9. Publius Vergilius Maro, Eneida, tłum. Z. Kubiak, Warszawa 1987.

10. Táin czyli uprowadzenie stad z Cualinge, tłum. E. Bryll, M. Goraj, Warszawa 1983.

11. Mabinogion, tłum. E. Nogieć, A. Nowak, Kraków1997.

12. Walki bóstw i mężów, tłum. R. Stiller, Warszawa 2012.

13. J.R.R. Tolkien, Beowulf, tłum. K. Staniewicz, A. Sylwanowicz, Warszawa 2015.

14. Pieśń o Nibelungach, tłum. A. Lam, Warszawa 2009.

15. Byliny, tłum. M. Jakóbiec, Wrocław1955.

16. Pieśń o Cydzie, tłum. A.L. Czerny, Kraków 2003.

17. Dawid z Sasunu, tłum. I. Sikirycki, Warszawa 1967.

18. Szota Rustaweti, Rycerz w tygrysiej skórze, tłum. J. Zagórski, Kraków 1983.

19. E. Lönnrot, Kalevala, tłum. J. Litinuk, Warszawa 1998.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Dariusz Sagan (ostatnia modyfikacja: 15-06-2020 22:15)