SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Przedmiot do wyboru A2: Komunikacja społeczna |
Kod przedmiotu | 08.1-WH-KP-PKS |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Kulturoznawstwo |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z teoretycznymi podstawami procesu komunikacji społecznej; zaznajomienie z psychologicznymi, socjologicznymi i kulturowymi uwarunkowaniami komunikowania się.
Brak.
1. Natura procesu komunikowania a rozwój społeczny.
2. Komunikowanie interpersonalne. Komunikacja werbalna i niewerbalna.
3. Przyczyny zaburzeń komunikacji interpersonalnej. Typy komunikowania -komunikowanie informacyjne i komunikowanie perswazyjne.
4. Komunikacja grupowa i publiczna.
5. Bariery komunikacyjne.
6. System komunikowania masowego.
7. Komunikacja w Internecie i społeczeństwo sieci.
8. Komunikacja międzykulturowa.
9. Kulturowe konteksty komunikacji.
dyskusja, praca z tekstem źródłowym, praca ze źródłami cyfrowymi, opis uzasadniający, dyskusja panelowa, burza mózgów.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
dyskusja problemowa, praca pisemna, sprawdzian.
(wybrane fragmenty – ustalane na bieżąco w trakcie trwania semestru):
1. E. Griffin Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003.
2. R.Cialdini, Wywieranie wpływu na innych. Teoria i praktyka, Gdańsk 2001.
3. B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 1999.
4. B. Dobek-Ostrowska, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2001.
5. J. Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 1999.
6. T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2005.
7. E. T. Hall, Proksemika w kontekście krzyżowania się kultur (w) Ukryty wymiar, Warszawa.
8. Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000.
9. P. Thomson, Sposoby komunikacji interpersonalnej, Poznań 1998. N
10. Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Red.M. Hopfinger, Warszawa 2002.
1. M. L. Knapp, J. A. Hall, Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich, Wrocław 2000.
2. D. G. Leathers, Komunikacja niewerbalna, Warszawa 2007.
3. B. Adler, L. B. Rosenfeld, R. F. Proctor, Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się, Poznań 2006.
4. Z. Nęcki, Komunikowanie interpersonalne, Wrocław, 1992.
5. S.P. Morreale, B.H. Spitzberg, J.K. Barge, Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, Warszawa 2007.
6. Ch. E. Schaefer, T. F. DiGeronimo, Jak rozmawiać z dziećmi o bardzo ważnych sprawach, Poznań 2002.
7. M. Król- Fijewska, Stanowczo, łagodnie, bez lęku, Warszawa 2005.
8. T. Witkowski, Psychomanipulacje, Wałbrzych 2000.
Zmodyfikowane przez dr Dariusz Sagan (ostatnia modyfikacja: 15-06-2020 22:15)