SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Anatomia |
Kod przedmiotu | 12.0-WL-LEK-A |
Wydział | Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu |
Kierunek | Lekarski |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie sześcioletnie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 8 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 15 | 1 | Zaliczenie |
Laboratorium | 75 | 5 | 75 | 5 | Zaliczenie |
Celem kształcenia jest nauczenie studenta mianownictwa anatomicznego, znajomości budowy narządów i układów oraz ich wzajemnych stosunków topograficznych. Wiedza ta ma stanowić podstawę do nauki przedmiotów klinicznych. W procesie dydaktyki klinicyści odnosić się będą do anatomii radiologicznej, z uwzględnieniem obrazów rentgenowskich, tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego.
Wiedza z zakresu anatomii człowieka na poziomie szkoły średniej.
Anatomia topograficzna, systemowa i kliniczna grzbietu, klatki piersiowej, kończyny górnej, kończyny dolnej, jamy brzusznej, miednicy oraz głowy i szyi, ośrodkowy układ nerwowy, a w szczególności:
Mianownictwo anatomiczne. Pozycja anatomiczna, osie i płaszczyzny ciała.Mianownictwo kierunków i położenia w przestrzeni. Budowa ogólna szkieletu. Typy połączeń międzykostnych. Mianownictwo charakteryzujące ruchy w stawach.
Układ sercowo-naczyniowy.
Budowa i pochodzenie szkieletu osiowego. Budowa kręgu, cechy charakterystyczne kręgów szyjnych, piersiowych, lędźwiowych i kości krzyżowej. Rozwój ontogenetyczny krzywizn kręgosłupa. Prawidłowe i patologiczne krzywizny kręgosłupa.Budowa żeber i mostka.
Połączenia pomiędzy kręgami, połączenia kręgów i żeber oraz żeber i mostka. Mechanika i zakres ruchów kręgosłupa i klatki piersiowej.
Topografia grzbietu. Ograniczenia trójkąta lędźwiowego, trójkąta osłuchiwania i trójkąta podpotylicznego. Powięzie i mięśnie powierzchowne grzbietu: przyczepy, czynność i unerwienie.
Pasmo przyśrodkowe i boczne mięśni głębokich grzbietu: przyczepy, unerwienie, czynność. Przyczepy, unerwienie i czynność mięśni podpotylicznych. Budowa i przebieg gałęzi tylnych nerwów rdzeniowych.
Budowa kanału kręgowego i jego zawartość. Sploty żylne kręgowe wewnętrzne i zewnętrzne. Opony rdzenia kręgowego. Przestrzenie: nadtwardówkowa, podtwardówkowa i podpajęczynówkowa, płyn mózgowo-rdzeniowy. Miejsce nakłucia lędźwiowego i znieczulenie nadoponowego.
Budowa, położenie i unaczynienie rdzenia kręgowego. Budowa i gałęzie nerwów rdzeniowych.
Budowa ściany klatki piersiowej. Topografia klatki piersiowej, punkty kostno-mięśniowe oraz linie orientacyjne, rzutowanie brzegów płuc oraz granic serca na ściany klatki piersiowej. Elementy badania fizykalnego: miejsce osłuchiwania płuc i zastawek serca. Opukiwanie płuc i serca, stłumienie względne i bezwzględne serca. Unerwienie skóry klatki piersiowej. Budowa, topografia, unaczynienie i obrazowanie gruczołu piersiowego.
Przyczepy, unerwienie i czynność mięśni powierzchownych i głębokich klatki piersiowej. Położenie, przebieg i gałęzie naczyń i nerwów międzyżebrowych.
Budowa i podział śródpiersia. Zawartość śródpiersia górnego i przedniego. Topografia, budowa, rozwój i unaczynienie grasicy. Pochodzenie, przebieg i zakres unerwienia nerwu przeponowego. Topografia naczyń odchodzących od łuku aorty. Tętnica podobojczykowa - przebieg, odgałęzienia. Naczynia piersiowe wewnętrzne, topografia, znaczenie kliniczne. Dopływy żyły głównej górnej. Węzły chłonne śródpiersiowe przednie – obszar spływu chłonki i znaczenie kliniczne.
Szkielet klatki piersiowej. Okolice topograficzne, punkty kostno-mięśniowe oraz linie orientacyjne klatki piersiowej. Rzutowanie brzegów płuc oraz granic serca na ściany klatki piersiowej. Stłumienie względne i bezwzględne serca. Osłuchiwanie serca. Unerwienie skóry klatki piersiowej.
Mięśnie powierzchowne i głębokie klatki piersiowej - przyczepy, unerwienie,
czynność. Naczynia i nerwy międzyżebrowe - przebieg, gałęzie. Udział mięśni klatki piersiowej w oddychaniu.
Ograniczenia, podział, zawartość i połączenia śródpiersia.
Budowa, topografia, unaczynienie i unerwienie tchawicy. Budowa płuc oraz podział drzewa oskrzelowego (bronchoskopia i bronchografia). Węzły chłonne dróg oddechowych. Drogi odpływu chłonki z płuc. Krążenie płucne. Opłucna ścienna i trzewna. Jama opłucnej i jej zachyłki (pneumothorax, hydrothorax, hemothorax).
Rozwój kończyny górnej. Kości i stawy kończyny górnej. Obrazy rentgenowskie.
Naczynia i nerwy kończyny górnej.
Mięśnie odcięte kończyny górnej, mięśnie ramienia, przedramienia i ręki.
Jama (dół) pachowa - ograniczenia i zawartość. Węzły chłonne pachowe - grupy i drogi spływu i odpływu chłonki
Ograniczenia jamy brzusznej. Topografia narządów jamy brzusznej. Rzutowanie trzew na przednią ścianę jamy brzusznej. Podział brzucha na kwadranty i okolice topograficzne.
Unaczynienie i unerwienie narządów jamy brzusznej.
Otrzewna i jej zachyłki, jama otrzewnowa i przestrzeń zaotrzewnowa – ograniczenia i zawartość.
Części składowe, topografia, budowa, unaczynienie i unerwienie narządów płciowych wewnętrznych żeńskich i męskich.
Topografia, budowa, unaczynienie i unerwienie pęcherza moczowego i odbytnicy oraz odcinka miednicznego moczowodów.
Krocze – ograniczenia, podział. Mięśnie dna miednicy. Powięzie miednicy. Dół kulszowo- odbytniczy i kanał zasłonowy. Węzły chłonne miednicy.
Narządy płciowe zewnętrzne żeńskie i męskie – budowa, unaczynienie i unerwienie. Cewka moczowa.
Kości oraz połączenia kości kończyny dolnej. Mięśnie i powięzie obręczy biodrowej i kończyny dolnej - przyczepy, unerwienie, unaczynienie, czynność. Naczynia i nerwy kończyny dolnej, spływ chłonki.
Ogólna budowa czaszki. Kości mózgoczaszki. Doły czaszki. Miejsca przejścia nerwów czaszkowych. Kości twarzoczaszki, przestrzenie twarzoczaszki.
Połączenia kości czaszki. Ciemiączka. Staw skroniowo-żuchwowy.
Okolice topograficzne i punkty kostno-mięśniowe głowy i szyi. Unerwienie skóry głowy i szyi. Żyły powierzchowne szyi. Splot szyjny - budowa, topografia i odgałęzienia.
Topografia narządów, naczyń i nerwów szyi.
Nerwy czaszkowe.
Unaczynienie mózgowia i rdzenia kręgowego. Bariera krew-mózg.
Budowa i rozwój ośrodkowego układu nerwowego: kresomózgowie, międzymózgowie, śródmózgowie, pień mózgu, móżdżek i rdzeń kręgowy.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Student jest zobligowany do przygotowania merytorycznego i aktywnego uczestnictwa w zajęciach. Brak aktywności jest odnotowywana w liście studentów i skutkuje koniecznością zaliczenia materiału z ćwiczeń
Zaliczenie przedmiotu odbywa się na podstawie wyników uzyskanych przez studenta:
1) w ramach siedmiu sprawdzianów cząstkowych
2) semestralnego sprawdzianu praktycznego
3) praktycznego egzaminu końcowego
4) teoretycznego egzaminu końcowego
Ad. 1. Cząstkowe sprawdziany testowe obejmują: 1) terminologię anatomiczną z elementami osteologii, układu sercowo-naczyniowego oraz obwodowego układu nerwowego, oraz okolice topograficzne: 2) grzbiet, 3) klatka piersiowa i kończyna górna, 4) jama brzuszna, 5) miednica i kończyna dolna, 6) głowa i szyja oraz 7) neuroanatomia.
Każdy z siedmiu testów składa się ze 100 pytań. Próg zaliczenia sprawdzianów cząstkowych wynosi 60%. W pierwszym semestrze Student może poprawić wynik trzech sprawdzianów testowych. Poprawy odbywają się pod koniec semestru. Brak zaliczenia więcej niż trzech sprawdzianów skutkuje brakiem zaliczenia z semestru zimowego w pierwszym terminie i koniecznością pisania sprawdzianu wyjściowego z materiału obejmującego cały semestr.
Ad. 2 Sprawdzian praktyczny z pierwszego semestru przeprowadzany jest w sali sekcyjnej. Obejmuje 30 pytań odnoszących się do 30 stanowisk, na których spoczywają preparaty anatomiczne i fantomy opatrzone wskaźnikiem (szpilką) oraz pytaniem dotyczącym wskazanej struktury anatomicznej. W trakcie sprawdzianu Student wpisuje odpowiedź w karcie odpowiedzi - nazwę polską, łacińską i angielską, i przemieszcza się do kolejnego stanowiska-pytania. Próg zaliczenia sprawdzianu praktycznego wynosi 70%. Student ma prawo do jednej poprawki semestralnego sprawdzianu praktycznego.
Ad. 3 Do egzaminu praktycznego z całości materiału może podejść Student, który zaliczył zarówno wszystkie testy cząstkowe jak również semestralny sprawdzian praktyczny.
Egzamin praktyczny przeprowadzany jest w sali sekcyjnej, obejmuje 50 pytań odnoszących się do 50 stanowisk. W trakcie sprawdzianu Student wpisuje odpowiedź w karcie odpowiedzi - nazwę polską, łacińską i angielską dotyczącą wskazanej struktury, i przemieszcza się do kolejnego stanowiska-pytania. Próg zaliczenia sprawdzianu praktycznego wynosi 70%. Student ma prawo do jednej poprawki semestralnego sprawdzianu praktycznego.
Ad. 4 Do teoretycznego egzaminu końcowego teoretycznego mogą przystąpić jedynie ci Studenci, którzy uzyskali zaliczenie całości materiału.
Egzamin składa się ze 150 pytań testowych jedno- i wielokrotnego wyboru. Próg zaliczenia wynosi 60%.
Ocena końcowa z przedmiotu jest wystawiana na podstawie średniej ważonej wyników egzaminu teoretycznego, praktycznego oraz zaliczenia ćwiczeń (testów cząstkowych i sprawdzianu praktycznego semestralnego) w stosunku 6:2:2 wyrażoną w procentach.
Zarówno ocena z egzaminu jak i uzyskany wynik ze średniej ważonej jest przeliczany na stopnie wg skali:
93-100% = 5,0
85-92% = 4,5
77-84% = 4,0
68-76% = 3,5
60-67% = 3,0
0-59% = 2,0
Zmodyfikowane przez dr hab. n. med. Agnieszka Ziółkowska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 27-08-2021 11:02)