SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Humanizacja medycyny - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Humanizacja medycyny
Kod przedmiotu 12.0-WL-LekAM-HMe
Wydział Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu
Kierunek Lekarski
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów jednolite magisterskie sześcioletnie
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr n. med. Agnieszka Szczepek
  • prof. dr hab. Zbigniew Izdebski
  • dr Joanna Dec-Pietrowska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Seminarium 30 2 30 2 Zaliczenie na ocenę
Wykład 15 1 15 1 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wyjaśnienie idei humanizacji medycyny i holistycznego podejścia do leczenia oraz potrzeby tworzenia rozwiązań systemowych w ramach całego otoczenia osoby chorej. Poznanie specyfiki relacji lekarz – pacjent – zespół medyczny. Przyswojenie informacji związanych z procesem komunikowania się w praktyce medycznej. Wykazanie, że komunikacja komunikacja jest narzędziem pracy lekarza, które ma fundamentalne znaczenie na wszystkich etapach procesu leczenia: od ustalenia właściwej diagnozy po efektywne stosowanie terapii dostępnych w przypadku danego pacjenta.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Wykłady:

1.    Humanizacja i dehumanizacja medycyny - powrót do istoty medycyny. Polska i Światowa Akademia Medycyny im. Alberta Schweizera – ich rola w humanizacji medycyny.

2.  Wpływ podmiotów zaangażowanych w system opieki (lekarze, ratownicy medyczni, pielęgniarki, fizjoterapeuci, psycholodzy) na jakość relacji lekarz - pacjent. Możliwe konflikty w strukturach społecznych zespołu szpitalnego i ich wpływ na pacjenta.

4.  Przekazywanie fachowych informacji medycznych pacjentowi.

5.  Przekazywanie złych i niepomyślnych wiadomości. Radzenie sobie z umierającymi i ciężko chorymi pacjentami oraz ich krewnymi.

6.  Profesjonalne wsparcie ofiar przemocy domowej.

7.  Rola uprzedzeń, stereotypy płci i tło kulturowe,które odgrywają rolę w relacji pracownik służby zdrowia-pacjent.

8. Anamneza z naciskiem psychospołecznym

 

Ćwiczenia:

1. Definicja i modele komunikacji. Schemat, poziomy i elementy procesu komunikacji.

2.  Zasady i przebieg procesu komunikowania się. Techniki komunikacyjne.

3.  Skuteczne i aktywne słuchanie. Asertywność w procesie komunikacji.

4. Nawiązywanie kontaktu i budowanie partnerskiej relacji z pacjentem. Medycyna narracyjna

5.  Bariery i blokady komunikacyjne.

6. ”Trudny pacjent” i „trudny lekarz” w procesie komunikowania się.

7. Ćwiczenia praktyczne

8. Analiza systemu ochrony zdrowia w Polsce w kontekście rozwiązań sprzyjających postawom dehumanizacyjnym. 

Metody kształcenia

Wykład informacyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych i zagadnień problemowych.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Kolokwium pisemne/testowe jednokrotnego wyboru. Uzyskanie min. 60% poprawnych odpowiedzi jest warunkiem zaliczenia przedmiotu. Dozwolona jest jedna usprawiedliwiona nieobecność na wykładach i jedna na ćwiczeniach.  W przypadkach nieobecności, Student powinien przedstawić usprawiedliwienie oraz uzupełnić braki w terminie uzgodnionym z prowadzącym zajęcia.

Widełki procentowe odnoszące się do ocen: 94-100% = 5,0 85-93% = 4,5 76-84% = 4,0 68-75% = 3,5 60-67% = 3,0 0-59% = 2,0

Regulacje dotyczące warunków zaliczenia odpowiadają warunkom zaliczania bezpośredniego, z zastrzeżeniem możliwości wprowadzenia zmian w przypadku konieczności przejścia na zaliczanie zdalne w czasie regulaminowym, przed rozpoczęciem sesji.

Pozostałe nie wymienione regulacje określa Regulamin Studiów na Uniwersytecie Zielonogórskim https://www.uz.zgora.pl/index.php?regulamin-studiow

Literatura podstawowa

  1. Imieliński K. (red.), Humanistyczne aspekty medycyny, Warszawa 1997
  2. Nowina-Konopka M., Feleszko W., Małecki Ł., Komunikacja medyczna dla studentów i lekarzy, Kraków 2018
  3. Suchorzewka J., Olejniczak M. (red.), Humanizacja medycyny, Kraków 2011
  4. Silverman J., Kurz S., Draper J., Umiejętności komunikowania się z pacjentami, Kraków 2018
  5. Maciąg A. Komunikacja interpersonalna a jakość świadczeń zdrowotnych. Istota relacji lekarz – pacjent w medycynie Studia i Materiały. Wydział Zarządzania. Uniwersytet Warszawski, 2008 nr 1,125-133.

Literatura uzupełniająca

  1. Boissy A. Windover AK, Bokar D, Karafa M, Neuendorf K, Frankel RM, Merlino J Rothberg MB Communication Skills Training for Physicians Improves Patient Satisfaction. J Gen Intern Med. 2016 Jul;31(7):755-61
  2. Hashim MJ. Patient-Centered Communication: Basic Skills. Am Fam Physician. 2017;95(1):29-34.
  3. Łuków P., Moralność medycyny. O sztuce dobrego życia i o sztuce leczenia, Warszawa 2012
  4. Mateusz K. Potoniec, Hubert Syzdek : "Medycyna narracyjna. Teoria i praktyka". Medycyna Praktyczna 2020

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. n. med. Magdalena Gibas-Dorna, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 06-09-2021 12:28)