SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy pedeutologii |
Kod przedmiotu | 05.9-WP-ARTEP-PPDUT |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Arteterapia |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Zdobycie podstawowych informacji o pedeutologii jako subdyscyplinie pedagogiki. Zapoznanie studentów z kontekstem społeczno-kulturowym roli nauczyciela; różnymi aspektami jego funkcjonowania w zawodzie; głównymi koncepcjami kształcenia nauczycieli. Doskonalenie umiejętności wykorzystywania zdobytej wiedzę do analizy procesów kształcenia i samokształcenia nauczycieli.
Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki, psychologii i socjologii.
Pedeutologia jako subdyscyplina pedagogiki (historia, przedmiot badań, przedstawiciele).
Nauczyciel w miejscu pracy (funkcje, zadania i pełnione role). Nauczyciel – terapeuta (pożądane cechy i zachowania).
Koncepcje kształcenia nauczycieli. Problematyka dokształcania, doskonalenia i samokształcenia.
Kompetencje zawodowe nauczyciela. Kwalifikacje. Profesjonalizm. Warunki efektywności pracy.
Tożsamość zawodowa nauczycieli. Problem wypalenia zawodowego.
Współpraca nauczycieli z rodzicami i instytucjami w środowisku lokalnym.
Etyka zawodu nauczyciela. Deontologia. Nauczyciel jako podmiot działań edukacyjnych.
metody asymilacji wiedzy (praca z tekstem, dyskusja, pogadanka, prezentacja multimedialna/poster/portfolio), metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (klasyczna metoda problemowa, burza mózgów)
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest aktywny udział studenta w dyskusjach na zajęciach (50% ogólnej oceny) oraz opracowanie indywidualnie lub w grupach prezentacji power point/posteru/ sporządzenie portfolio (50%).
Aktywność studenta na zajęciach – opracowanie i prezentacja w czasie ćwiczeń zagadnień, problemów przewidzianych w programie przedmiotu (metody kształcenia: praca z tekstem, burza mózgów, dyskusja, rozwiązywanie problemów)
narzędzie weryfikacji: przykładowe problemy dyskutowane na zajęciach:
· ambiwalencja roli nauczyciela-wychowawcy,
· błędy, trudności i niepowodzenia w pracy nauczyciela,
· pożądane efekty współpracy podmiotów edukacji,
· metody zapobiegania wypaleniu zawodowemu.
Skala ocen za aktywność: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (5 pkt.), dobry (7,0 pkt.), dobry plus (9 pkt.), bardzo dobry (12 pkt.);
Prezentacja wybranego przez studenta problemu związanego z tematyką przedmiotu na zajęciach (metody kształcenia: pogadanka, prezentacja ustna lub mulimedialna)
Ocena uwzględnia:
· stopień wyczerpania tematu wystąpienia/prezentacji,
· opracowanie logicznej struktury wybranego problemu/zagadnienia,
· dobór i zakres literatury wykorzystanej do prezentacji kolejnych wątków wybranego tematu,
· stopień samodzielności wygłaszania przygotowanej prezentacji (dopuszczalne korzystanie z opracowanej struktury)
Skala ocen za prezentację ustną: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);
Samoocena – ankieta ewaluacyjna studenta dotycząca jego przygotowania do zawodu.
1. Day Ch. (2004), Rozwój zawodowy nauczycieli. Uczenie się przez całe życie, tłum. J. Michalak, GWP, Gdańsk.
2. Kobyłecka E. (2005), Nauczyciel wobec współczesnych zadań edukacyjnych, „Impuls”, Kraków.
3. Kwiatkowska H. (2008), Pedeutologia, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
4. Lewowicki T. (2007), Problemy kształcenia i pracy nauczycieli, Wydawnictwo ITE, Warszawa – Radom.
5. Pituła B. (2010), Stałe cechy osobowości nauczyciela determinantami jakości jego pracy zawodowej, Wydawnictwo UKW, Bydgoszcz.
6. Speck O. (2005), Być nauczycielem. Trudności wychowawcze w czasie zmian społeczno-kulturalnych, tłum. E. Cieślik, GWP, Gdańsk.
7. Szempruch J. (2013), Pedeutologia. Studium teoretyczno-pragmatyczne, „Impuls”, Kraków.
1. Ekiert-Oldroyd D. (red.) (2003), Problemy współczesnej pedeutologii: teorie – praktyka – perspektywy, Katowice, Wydawnictwo UŚ.
2. Kwiatkowska H. (2005), Tożsamość nauczycieli. Między anomią a autonomią, Gdańsk, GWP.
3. Madalińska-Michalak J. M. (red.), .
4. Muchacka B., Szymański M. (red.) (2008), Nauczyciel w świecie współczesnym, Kraków, „Impuls”.
5. Kobyłecka E. (red.) (200, O humanizacji pracy zawodowej nauczyciela, Poznań, Wydawnictwo Naukowe PTP Oddział w Poznaniu.
6. Perzycka E., (red.) (2006), Nauczyciel jutra, Toruń, Wydawnictwo Adam Marszałek.
Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 20-04-2021 20:04)