1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2021/2022
4. Arteterapia - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Główne szkoły psychoterapii

Wygeneruj PDF dla tej strony

Główne szkoły psychoterapii - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem kształcenia jest:

• zapoznanie studentów z głównymi szkołami psychoterapeutycznymi, ich podstawowymi pojęciami i metodami psychoterapii;
• zapoznanie studentów z procesami zachodzącymi w trakcie oddziaływań terapeutycznych,
• doskonalenie umiejętności studentów w zakresie terapeutycznej komunikacji z pacjentem i jego rodziną.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Wiedza: Znajomość podstaw psychologii

Umiejętności; otwartość, szacunek do innych

Zakres tematyczny

1. Psychoterapia specjalistyczna a pomoc psychologiczna i komunikacja terapeutyczna;
2. Główne orientacje teoretyczne w psychoterapii i pomocy psychologicznej (psychoanalityczna, neopsychoanalityczna, behawioralna, poznawcza, humanistyczna, systemowa);
3. Relacja terapeutyczna – jej znaczenie, cechy, granice, zjawisko przeniesienia i przeciwprzeniesienia;
4. Etapy leczenia i czynniki leczące w psychoterapii oraz wskazania do stosowania.
5. Warunki powstania relacji terapeutycznej i główne przeszkody w jej budowaniu (sprzyjające i niesprzyjające postawy terapeuty, trudne zachowania pacjenta);
6. Dynamika grup społecznych. Psychoterapia grupowa
7. Psychologiczne narzędzia potrzebne w budowaniu relacji terapeutycznej (empatia - aktywne słuchanie, asertywność – techniki zachowań asertywnych); Rola zasobów osobistych podczas terapeutycznej komunikacji z pacjentem (poczucie własnej wartości, poczucie wsparcia, poczucie rozumienia, nadzieja, poczucie sensu, humor, motywacja do wyleczenia, zdolność do uzewnętrzniania uczuć);
8. Formy komunikacji terapeutycznej (udzielanie wyjaśnień, udzielanie porad i zaleceń, udzielanie wsparcia emocjonalnego, pomoc w odreagowaniu negatywnych uczuć);
9. Trudne sytuacje w psychoterapii (np. sytuacje konfliktowe i stresujące).

Metody kształcenia

Praca indywidualna i w grupach, praca z tekstem, dyskusja problemowa, studium przypadku.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Test wiedzy

 Uzyskanie minimum 60% z testu wiedzy - ocena dostateczna, 75% – ocena dobra, powyżej 90% ocena bardzo dobra

 

Przygotowanie i przedstawienie analizy przypadku (praca indywidualna, pisemna)

Ocena uwzględnia:

·         opracowanie logicznej struktury wybranego problemu/zagadnienia,

·         trafność zaproponowanych działań i rozwiązań praktycznych danego problemu terapeutycznego,

·         dobór i zakres literatury wykorzystanej do prezentacji kolejnych wątków wybranego tematu,

Skala ocen zapisemną analizę przypadku: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);

 

Przygotowanie i prezentacja ustana projektu opracowanego w grupie

Ocena uwzględnia:

·         wybór i opracowanie tematu wystąpienia/prezentacji,

·         opracowanie logicznej struktury wybranego problemu/zagadnienia,

·         trafność zaproponowanych działań i rozwiązań praktycznych danego problemu terapeutycznego,

·         dobór i zakres literatury wykorzystanej do prezentacji kolejnych wątków wybranego tematu,

·         stopień samodzielności wygłaszania przygotowanej prezentacji (dopuszczalne korzystanie z opracowanej struktury)

Skala ocen za prezentację ustną: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);

 

Aktywność studenta na zajęciach – opracowanie i prezentacja w czasie ćwiczeń zagadnień, problemów przewidzianych w programie przedmiotu (metody kształcenia: praca w grupach, z tekstem i dyskusja problemowa)

narzędzie weryfikacji: przygotowane, adekwatnie do danego tematu zajęć zagadnienia problemowe;

Skala ocen za aktywność: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);

 

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z wszystkich elementów weryfikacji wiedzy oraz aktywności na zajęciach.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen uwzględniająca ocenę za aktywności na zajęciach i ocenę za prezentację.

Literatura podstawowa

• Aleksandrowicz J. Psychoterapia, PZWL, W-wa, 2000
• Gelso Ch. J., Hades Jeffrey A. Relacja Psychoterapeutyczna, GWP, Gdańsk, 2005
• Grzesiuk L. Psychoterapia. Szkoły. Praktyka. Kierunki, Warszawa, 2005, 2006, Eneteia.

Literatura uzupełniająca

• Brad.A.Alford,A.Aron Beck (2006). red. Terapia poznawcza jako terapia integrująca psychoterapię. Wyd.UJ, 2006
• Corey, Gerard. Teoria i praktyka poradnictwa i psychoterapii Zysk i S-ka. Poznań, 2005
• Drat-Ruszczak K., Drążkowska-Zielińska E. (2005). Podręcznik pomagania. Podstawy pomocy psychologicznej. Szkoły i kierunki psychoterapii. Gdańsk. GWP
• Geldard K., Geldard D. (2004). Rozmowa, która pomaga. Gdańsk. GWP.
• Heaton J. (2004). Podstawy umiejętności terapeutycznych. Gdańsk. GWP.
• Jones C., Shilito-Clarke C., Syme G., Holl D., CasemorR. (2003). Co wolno, a czego nie wolno terapeucie. Zagadnienia etyczne w pytaniach i odpowiedziach. Gdańsk: GWP.
• Kottler J. (2003). Skuteczny terapeuta. Gdańsk. GWP.
• Kratochvil S., (2003). Podstawy psychoterapii. Poznań: Zysk i s-ka.
• Szczukiewicz P. (2005). O pomaganiu i psychoterapeutach. Lublin: Wyd. UMCS

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 20-04-2021 20:04)