SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Diagnoza w arteterapii - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Diagnoza w arteterapii
Kod przedmiotu 05.9-WP-ARTEP-DwAR
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Arteterapia
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Anita Stefańska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 60 4 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wyposażenie studenta w umiejętności praktycznej realizacji działań związanych z zastosowaniem technik arteterapeutycznych w diagnostyce

Wymagania wstępne

Wiedza z zakresu podstaw psychologii: znajomość modelu prawidłowego rozwoju oraz mechanizmów zmiany rozwojowej

Zakres tematyczny

Badania procesu terapeutycznego i jego efektów wg. A.Gilroy; diagnostyczny wymiar impasu w procesie tworzenia. Projekcja w terapii ekspresyjnej. Rysunek w przestrzeni terapeutycznej (analiza elementów graficznych, symbolika barw, symbolika przestrzeni, analiza proporcji, aspekt treściowy interpretacji, wskaźniki zaburzeń emocjonalnych – projekcja konfliktów). Studium przypadku w badaniach nad twórczością (analizy przypadku- obserwacyjne studium przypadku, analiza sytuacyjna). Wywiad narracyjny i kwestionariusze wywiadu stosowane w jakościowych badaniach dramy kreatywnej. Ocena role-play na gruncie dramaterapii i przegląd zastosowania dramatycznej improwizacji w ocenianiu. Scheduły odnotowujące konkretne zachowania klienta podczas sesji terapetycznej (np. dotyczące improwizowanych zachowań ruchowych: Profil ruchowego zachowania się pacjenta. Kategoria proksemiczna i kategoria kinezjetyczna wg..K.Krasoń).

Metody kształcenia

Metody praktyczne (analiza wytworu, praca z tekstem, dyskusja problemowa, metoda indywidualnych przypadków)

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Pozytywna ocena aktywności studenta opracowanie i prezentacja w czasie ćwiczeń zagadnień, problemów przewidzianych w programie przedmiotu. Prezentacja ustna na temat podjętego zagadnienia wybranego problemu diagnostycznego ( metody: pokaz, analiza wytworu, dyskusja problemowa , studium przypadku w terapii artystycznej) Ocena uwzględnia:

  • Przedstawienie indywidualnego przypadku  informacji zawierających merytorycznie poprawne wnioski
  • Logikę w interpretacji zastosowanych narzędzi diagnostycznych
  • Dostosowanie narzędzi oceny do wieku uczestników sesji arteterapii (np. dla dorosłych z zaburzeniami rozwojowymi)
  • Stopień wyczerpania tematu
  • Znajomość literatury przedmiotu
  • Poprawność językowa

 

Skala ocen za prezentację ustną: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);

 

Prezentacja diagnozy – Poprawne wykonywanie czynności składających się na przeprowadzenie diagnozy metodą case study .

narzędzie weryfikacji:– prezentacja studium indywidualnego przypadku dokonanego w wybranej formie arteterapii.

Skala ocen za aktywność: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);

 

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z aktywności na zajęciach.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen uwzględniająca ocenę za aktywność na zajęciach oraz ocenę za prezentację procesu diagnostycznego w metodzie case study

Literatura podstawowa

  1. Gilroy A, (2009), Arteterapia – badania i praktyka , Łódź: WSHE :
  2. Malchiodi C.A (2014), Arteterapia , część VI , Gdańsk : Harmonia Universalis
  3. Krasoń K, L.Konieczna-Nowak (2016), Sztuka Terapia Poznanie, Warszawa: PWN

Literatura uzupełniająca

  1. Głowacka E (2006) Artediagnoza, Kraków.
  2. Sasiakiewicz M.P.(2002) Rysunek w diagnozie funkcjonowania poznawczego osób z niepełnosprawnością intelektualną, w: D.Lotz, K.Wenta, W.Zeidler Diagnoza dla osób niepełnosprawnych. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński. Instytut Pedagogiki.
  3. Binnebessel J.(2003) Wykorzystanie analizy rysunku dziecięcego w pracy pedagogicznej. w: Jutrzyna W (red.). Sztuka w życiu i edukacji osób niepełnosprawnych. Wybrane zagadnienia. Warszawa.
  4. Słysz, A. (2006). Rysunek jako technika diagnostyczno-terapeutyczna. w: Ł. Kaczmarek, A. Słysz, E. Soroko (red.), Od systemu terapeutycznego do interwencji, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
  5. Stańko, M. (2011)Zastosowanie metody case study w arteterapii. w: A. Kuczyńska, M. Czub (red.). Terapia w służbie sztuki. Sztuka w służbie terapii. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT.
  6. Szmidt K.J ( 2009) Metody pedagogicznych badań nad twórczością .Teoria i empiria, Łódź ;

 

Nowe, aktualne publikacje wskazane przez prowadzącą oraz wyszukane samodzielnie przez studentów

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 30-04-2021 22:25)