SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Logika - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Logika
Kod przedmiotu 08.1-WP-PSD- LOG
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Praca socjalna
Profil praktyczny
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Dariusz Sagan
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

 

Zaznajomienie studentów z: 1) podstawową terminologią  logiczną i umiejętnością jej stosowania; 2) podstawowymi błędami logiczno-językowymi i umiejętnością ich rozpoznawania; 3) regułami prowadzenia rzetelnej dyskusji i umiejętnością ich stosowania; 4) podstawowymi narzędziami precyzji wypowiedzi i umiejętnością ich stosowania.

 

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

 

1. Ogólne pojęcie logiki:

1.1. podstawowe działy logiki.

2. Ogólne pojęcie języka:

2.1. płaszczyzna semiotyczna języka;

2.2. płaszczyzna ontologiczna języka.

3. Wykroczenia przeciwko regule rozumienia:

3.1. wypowiedzi nieinformujące;

− mowa chaotyczna;

− wypowiedź pozorna;

− wypowiedź sprzeczna;

3.2. wypowiedzi wieloznaczne;

3.2.1. wieloznaczność kontekstu;

− amfibologia; 

− wieloznaczność spowodowana wadliwym użyciem wyrażenia potencjalnie wieloznacznego;  

 − niedopowiedzenie;

3.2.2. wieloznaczność w kontekście;

− ekwiwokacja;

3.3. wypowiedzi mylące znaczenia i wypowiedzi mylące;

3.4. wypowiedzi o chwiejnym znaczeniu:

− wypowiedzi niejasne;

− wypowiedzi niewyraźne.

4. Wykroczenia przeciwko regule ekonomii:

− dydaktyzm;

− pleonazm;

− werbalizm.

5. Pojęcie i rodzaje dyskusji:

− podział dyskusji ze względu na język;

− podział dyskusji ze względu na tok;

− podział dyskusji ze względu na charakter problemu.

6. Podstawowe reguły dyskutowania:

6.1. r. moralne;

− reguła wolności;

− reguła szczerości;

− reguła wypowiadania się najłagodniej, co do sposobu i najmocniej, co do rzeczy;

amicius Plato sed magna amica veritas;

6.2. r. logiczne;

− nakaz ekonomiczności wypowiedzi;

− nakaz jasności wypowiedzi;

− nakaz uzasadniania wypowiadanych twierdzeń;

− nakaz konsekwencji;

6.3 r. organizacyjne.

7. Pojęcie argumentu i argumentacji:

7.1. dowodzenie a argumentowanie;

− argumentatio ad humanitatem;

− argumentatio ad homines;

− argumentatio ad hominem;

8. Podstawowe błędy argumentacji:

argumentum ad auditorem, argumentum ad auctoritate, argumentum ad baculum, argumentum ad hominem, argumentum ad ignorantam, argumentum ad misericordiam, argumentum ad personam, argumentum ad populum, argumentum ad vanitatem, argumentum ad veracundiam, ignoratio elenchi, petitio principii, circulus vitiosus, fallacia accidentis, błąd fałszywego założenia, dowód na podstawie braku dowodów.

9. Pojęcie definicji  i istota definiowania:

9.1. najważniejsze podziały definicji: ze względu na sposób podawania (definiowania): werbalne i deiktyczne;

9.2. najważniejsze podziały definicji: werbalne: ze względu na pełność przekładalności;

9.2.1. najważniejsze podziały definicji: werbalne: ze względu na pełność przekładalności: pełne;

9.3. najważniejsze podziały definicji: werbalne: ze względu na pełność przekładalności: cząstkowe.

10. Błędy w definiowaniu:

10.1 definicje fałszywe (df. za wąska; df. za szeroka;  df. za wąska i za szeroka zarazem; df. zawierająca błąd przesunięcia kategorialnego);

10.2 Definicje nieinformujące (df. zawierająca błąd ignotum per ignotum; df. zawierająca błąd pomieszania znaczeń; błędne koło w definiowaniu).

11. Pojęcie uzasadnienia (uzasadnianie a rozumowanie)

− podział rozumowań

− rozumowania dedukcyjne

− rozumowanie przez analogię

− indukcja enumeracyjna

− indukcja eliminacyjna

Metody kształcenia

Praca z książką, rozwiązywanie zadań, praca w grupach.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ćwiczenia

Zaliczenie z ćwiczeń na podstawie wykonanych zadań.

Wykład

Test wyboru oraz zawierający pytania otwarte. Podstawą zaliczenia jest uzyskanie oceny pozytywnej.

Ocena końcowa

Ocena końcowa jest średnią oceną z ćwiczeń i wykładu.

Literatura podstawowa

1. Zygmunt Ziembiński, Logika praktyczna, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2002 (i wiele innych wydań);

2. Tadeusz Kwiatkowski, Logika ogólna, Wydawnictwo UMCS, Lublin 1998 lub Tadeusz Kwiatkowski, Wykłady i szkice z logiki ogólnej, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2008;

3. Kazimierz Trzęsicki, Logika. Nauka i sztuka, Białystok 2006,  http://tiny.pl/g8hzv

Literatura uzupełniająca

  1. Kazimierz Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, Państwowe Wydawnictwa Naukowe, Warszawa 1965
  2. Witold Marciszewski (red.)., Mała encyklopedia logiki, Wrocław-Warszawa-Kraków 1988.
  3. Tadeusz Pawłowski., Tworzenie pojęć i definiowanie w naukach humanistycznych, Warszawa 1978.
  4. Artur Schopenhauer, Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 2006.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Dariusz Sagan (ostatnia modyfikacja: 20-04-2021 23:29)