1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2021/2022
4. Praca socjalna - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Poradnictwo zapośredniczone

Wygeneruj PDF dla tej strony

Poradnictwo zapośredniczone - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zapoznanie z nowymi obszarami działania poradnictwa (kultura popularna, media)
ćwiczenie umiejętności krytycznej analizy ofert medialnych
stworzenie warunków dokonywania samooceny własnych kompetencji poradniczych doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Teoria i praktyka poradnictwa, Wprowadzenie do socjologii; Komunikacja społeczna; 

Zakres tematyczny

Wykład:
1) Rozważania definicyjne (poradnictwo, media, zapośredniczenie, poradnictwo zapośredniczone) 2) Poradnictwo zapośredniczone w badaniach poradoznawców; 3) Mediatyzacja poradnictwa; 4) Poradnictwo telewizyjne; 5) Poradnictwo internetowe; 6) Poradnictwo w prasie.

Ćwiczenia:
1) Poszukiwanie poradnictwa zapośredniczonego – krytyczna analiza oferty poradniczych w mediach (identyfikacja poszczególnych elementów poradnictwa - doradcy, radzącego się, problemu, metod i technik pracy, czynności działania oraz wyniku końcowego). 

Metody kształcenia

wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, metoda projektu, metoda, praca z dokumentem źródłowym, metoda przypadków, praca w grupach

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

wykłady: kolokwium / test (ocena dostateczna – 50-60 % prawidłowych odpowiedzi; ocena dobra – 70-80%; ocena bardzo dobra 90-100%)
ćwiczenia: projekt do opracowania przez studentów (ocena dostateczna – słabe powiązanie z treściami wykładowymi, odtwórcze pomysły analizy poradnictwa; odtwórcza prezentacja treści, ocena dobra – umiejętność połączenia opracowania z treściami wykładowymi, mało elementów twórczych w proponowanych propozycjach rozwiązania problemu; ocena bardzo dobra – umiejętność płynnego łączenia prezentowanych treści z problematyką wykładów, konstruktywne i autorskie pomysły prezentacji poradnictwa zapośredniczonego)

Literatura podstawowa

D.Zielińska-Pękał, Poradnictwo telewizyjne w perspektywie poradoznawczej, Zielona Góra 2019

T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe, Kraków-Warszawa 1999
A.Kargulowa, O teorii i praktyce poradnictwa, Warszawa 2004 (rozdział 2)
W.Godzic, Telewizja i jej gatunki. Po wielkim bracie, Kraków 2004
D.Strinatti, Wprowadzenie do kultury popularnej, Wrocław 1996.
F.Casetti, R.Odin, Od paleo- do neotelewizji, [w:] Po kinie...? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, red. A Gwóźdź, Karków 1994,
T.Szkudlarek, Media, Kraków 1999,
P.Francuz, Rozumienie przekazu telewizyjnego, Lublin 2002
A.Lubieniecka, Superniania jako oferta poradnicza, [w:] Refleksje o poradnictwie debiutujących doradców, pod red. D.Zielińskiej – Pekał, Zielona Góra 2009;
D.Zielińska – Pekał, O teorii i praktyce poradnictwa zapośredniczonego [w:] Refleksje o poradnictwie debiutujących doradców, pod red. D.Zielińskiej – Pękał, Zielona Góra 2009;
D.Zielińska – Pękał, Poradnictwo a świat mediów – czyli o poradnictwie zapośredniczonym, [w:] Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, pod red. A.Kargulowej, Warszawa 2009,
D. Zielińska – Pękał, Telewizyjny talk-show jako sytuacja poradnicza, [w:] Dyskursy Młodych Andragogów 4, red. J. Kargul, Zielona Góra 2003.

 

Literatura uzupełniająca

Edukacja w świecie kultury popularnej, red. W.Kuligowski, P.Zwierzchowski, Bydgoszcz 2002
Edukacja w czasach popkultury, red. W.Burszta, A.Tchorzewski, Bydgoszcz 2002
W. Jakubowski, Telewizja i edukacja, czyli czego możemy się nauczyć z serialu, [w:] Dyskursy Młodych Andragogów 2, red. J. Kargul, Zielona Góra 2001
A.Gwóźdź, Między obrazem a narracją, Wrocław 1990

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Daria Zielińska-Pękał (ostatnia modyfikacja: 16-04-2021 17:28)