SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teoria i praktyka poradnictwa - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Teoria i praktyka poradnictwa
Kod przedmiotu 05.9-WP-PSP-TPP
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Praca socjalna
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Marcin Szumigraj
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Student potrafi: zaprezentować współczesne stanowiska teoretyczne z zakresu teorii i praktyki poradnictwa profesjonalnego i nieprofesjonalnego; potrafi porównać i powiązać podstawy teoretyczne poradnictwa z poradniczą praktyką, zna metody pracy doradczej, potrafi zaprojektować 

Wymagania wstępne

Znajomość podstaw psychologii, socjologii, filozofii, pedagogiki

Zakres tematyczny

Teoretyczne podstawy poradnictwa z uwzględnieniem koncepcji poradnictwa życia, poradnictwa życiowego i biodromalnego. Koncepcje poradnictwa w kontekście filozoficznych podstaw koncepcji człowieka i jego roli w świecie. Rola i miejsce poradnictwa w życiu jednostki, poradnictwo rozumiane jako pomoc społeczna, jako działanie instytucjonalne realizowane w instytucjach pomocy społecznej, instytucjach edukacyjnych, opiekuńczych, poradniach, mediach czy w codzienności.

Metody kształcenia

Gra symulacyjna, analiza materiałów faktograficznych (dokumentów instytucji poradniczych) wykład, prezentacja, praca z tekstem

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie z ćwiczeń: ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Podstawą uzyskania oceny jest aktywne uczestnictwo w zajęciach oraz zaliczenie kolokwium w formie ustnej polegającym na uzyskaniu minimum 5 punktów za udzielenie odpowiedzi na wylosowane 3 pytania z literatury omawianej na zajęciach. Maksymalnie za 1 pytanie można uzyskać 3 punkty. 
Zaliczenie wykładów: wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem. Egzamin w formie testu z progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych dotyczących tematyki objętej wykładami oraz literaturą podstawową do przedmiotu. Minimum na uzyskanie zaliczenia testu to 60% poprawnych odpowiedzi.
Ocena końcowa: ocena końcowa jest oceną wypadkową zaliczenia ćwiczeń i wykładów
 

Literatura podstawowa

Siarkiewicz E., Przesłonięte obszary poradnictwa. Realia- iluzje- ambiwalencje, Zielona Góra 2010
Kukla D (red.)., Wielowymiarowość poradnictwa w życiu człowieka. Wybrane obszary, Warszawa 2009
Hajduk B., Hajduk E., O pomocy skutecznej i nieskutecznej, Zielona Góra 2008
Kargulowa A., Teoria i praktyka poradnictwa, Warszawa 2006,
Kargulowa A., (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu, Warszawa 2009
Zielińska-Pękał D., Refleksje o poradnictwie debiutujących doradców, Zielona Góra 2009
 

Literatura uzupełniająca

Zierkiewicz E., Drabik-Podgórna V., Poradnictwo w kulturze indywidualizmu, 2010

Każdorazowo zalecana przez prowadzącego

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Marcin Szumigraj (ostatnia modyfikacja: 24-04-2021 06:47)