SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy socjoterapii |
Kod przedmiotu | 05.6-WP-PEDD-PST |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Pedagogika |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Występuje w specjalnościach | Pomoc społeczna i socjoterapia |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Poznanie miejsca socjoterapii w ofercie pomocy psychologicznej i pedagogicznej. Poznanie sposobów zastosowania zajęć socjoterapeutycznych w korygowaniu nieprawidłowych postaw i zachowań społecznych dzieci i młodzieży oraz możliwości wykorzystania socjoterapii w kształtowaniu i nabywaniu oczekiwanych kompetencji społecznych. Pogłębienie wiedzy na temat społecznego funkcjonowania dzieci i młodzieży. Pogłębienie wiedzy na temat trudności rozwojowych dzieci i młodzieży. Poznanie różnych sposobów funkcjonowania dzieci i młodzieży w trudnych sytuacjach społecznych. Zdobywanie umiejętności doboru właściwych metod pracy z dziećmi i młodzieżą. Ćwiczenie umiejętności pracy z dziećmi i młodzieżą z trudnościami poprzez zajęcia socjoterapeutyczne. Rozwijanie umiejętności współpracy z innymi w procesie socjoterapeutycznym.
Podstawowa wiedza z zakresu: pedagogiki, pedagogiki społecznej, psychologii rozwoju i zadań rozwojowych, socjologii rodziny.
Wykłady
prawidłowości rozwoju społecznego dzieci i młodzieży - różne ujęcia teoretyczne. Socjoterapia, jako proces i metoda pracy z dziećmi i młodzieżą. Cele i zadania socjoterapii w obszarach rozwojowym, edukacyjnym i terapeutycznym. Socjoterapia, jako forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej, psycho-korekcyjna skierowana do pracy z dziećmi i młodymi ludźmi w okresie adolescencji, w celu eliminowania, zmniejszenia poziomu zaburzeń zachowania.
Ćwiczenia
Podstawy komunikacji w pracy z drugim człowiekiem i grupą. Formy pracy z dziećmi i młodzieżą z wykorzystaniem bajki terapeutycznej w oddziaływaniu „twarzą w twarz”, Struktura i dynamika zajęć socjoterapeutycznych. Proces grupowy i techniki pracy z grupą. Kontakt terapeutyczny w socjoterapii. Wpływ ustrukturalizowanych zajęć grupowych na zmianę poprzez doświadczenia korekcyjne i oddziaływanie grupy. Wykorzystanie różnych metod pracy socjoterapeutycznej w kontakcie z różnymi grupami odbiorców. Socjoterapia w pracy socjalnej i pomocy społecznej, zastosowanie w pracy z jednostką i grupą.
Wykłady – wykład dialogowy, problemowy, prezentacja multimedialna, metoda sytuacyjna, współuczestnicząca.
Ćwiczenia – dyskusja, pokaz, metody problemowe, gry dydaktyczne, metody ekspresyjne, metody praktyczne, inscenizacje, gry symulacyjne, metody ekspresyjne, dyskusja, burza mózgów.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady
Pisemne zaliczenie wykładów - kolokwium z zagadnień programowych wykładów opracowanych w formie pytań (zamkniętych i otwartych). Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi (60% - 75% - ocena dostateczny; 76% - 90% - ocena dobry; 91% - 100% - ocena bardzo dobry.
Ćwiczenia
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena samodzielne przygotowanych scenariuszy (projektów) zajęć socjoterapeutycznych, dla wskazanej grupy wiekowej dzieci lub młodzieży z uwzględnieniem wiedzy o specyfice grupy (50%), praca pisemna (30%), ocena aktywności na zajęciach i udziału w dyskusjach (20%).
Ocena końcowa
Ocena końcowa stanowi średnią arytmetyczną ocen z wszystkich form zajęć.
1. De Barbaro B., (red.), Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, Kraków 1997.
2. Grudziewska E. (red.), Socjoterapia w pracy z dziećmi i młodzieżą. Programy zajęć, Warszawa 2015.
2. Kozłowska A., Zaczarowane bajki, które leczą, dla dzieci i dorosłych, Warszawa 2007.
3. Plopa M., Psychologia rodziny, Warszawa 2005.
4. Szymańska J., Programy profilaktyczne: podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki, Warszawa 2002.
Zmodyfikowane przez dr Andrzej Zygadło (ostatnia modyfikacja: 13-04-2021 11:53)