1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2021/2022
4. Socjologia - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Instytucjonalny system lokalny

Wygeneruj PDF dla tej strony

Instytucjonalny system lokalny - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Intencją prowadzącego jest przekazanie wiedzy o systemie lokalnym, zarówno w jego zinstytucjonalizowanej formie (w kontekście procesów globalizacji, demokratyzacji i modernizacji) a także renesansu lokalizmów i regionalizmów (poziom makro), jak i w węższym kontekście najnowszych trendów zarządzania instytucjami sektora publicznego (poziom mezo) oraz w skali mikro, czyli w kontekście określonych społeczności lokalnych. Drugą perspektywą analizy jest analiza mikrostrukturalna, odwołująca się do oddziaływania indywidualnych i zbiorowych aktorów lokalnych, w tym organiziacji i stowarzyszeń Trzeciego Sektora. W zamierzeniu -  wiedza ta powinna być podstawą dalszego nabywania wiedzy i umiejętności koniecznych dla realizowania projektów rewitalizacyjnych, jak i innych form aktywności  w zinstytucjonalizowanym systemie lokalnym.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Wiedza dotycząca podstawowych zagadnień socjologii, w tym specyfiki małych i średnich grup społecznych, funkcjonowania instytucji społecznych, rozwiązywania konfliktów społecznych w zbiorowościach lokalnych.

Zakres tematyczny

Treści ćwiczeń:
1.    Społeczność lokalna jako składnik systemu społecznego.
2.    Rozwój terytorialny w ujęciach teoretycznych.
3.    Organizowanie społeczności lokalnej.
4.    Konflikt jako strategia rozwiązywania problemów w społecznościach lokalnych
5.    Konteksty aktywizowania społeczności lokalnych.
6.    Centrum Aktywności Lokalnej jako aktor działający w zbiorowości lokalnej
7.    Strategie zmiany hierarchii wartości w zbiorowościach lokalnych.
8.    Komplementarność instytucjonalna w procesie rewitalizacji zbiorowości lokalnych.
 

Metody kształcenia

Wykład: konwencjonalny i problemowy.
Treści dotyczące ćwiczeń realizowane są poprzez pracę z literaturą  oraz aktywne metody: dyskusja oceniana, metoda seminaryjna, metoda aktywnego opisu. Preferowana jest praca w grupach, której efektem końcowym jest dyskusja nad prezentowanymi problemami.
 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie wykładu

Forma zaliczenia wykładu	Uwagi
Zaliczenie na ocenę.	Tak
Egzamin pisemny.	W formie pytań problemowych, otwartych. Minimalny próg wymagań uzyskanie 50% punktów z pracy pisemnej.
Zakres materiału egzaminu.	Zgodnie z przedstawionym na pierwszych zajęciach Sylabusem (wykład).
Zasady uzyskania oceny końcowej z wykładu.	Ocena z wykładu = ocena z pisemnego egzaminu.

 

Zaliczenie ćwiczeń

Forma zaliczenia ćwiczeń	Uwagi
Zaliczenie na ocenę.	Tak
Kolokwium pisemne.	W formie pytań otwartych i zamkniętych (test). Minimalny próg wymagań uzyskanie 50% punktów za pozytywne odpowiedzi.
Zakres materiału obejmującego kolokwium.	Zgodnie z przedstawionym na pierwszych zajęciach Sylabusem.
Aktywność podczas zajęć	Merytoryczne przygotowanie, umiejętność podania przykładów, umiejętność wykorzystania omawianych tekstów.
Proporcje zadań i ich wpływ na ocenę końcową z ćwiczeń.	Ocena z ćwiczeń stanowić będzie średnią arytmetyczną wszystkich ocen za kolokwium i aktywność na zajęciach.*

*Zasady ustalania oceny w przypadku średniej

 

Ocena końcowa z przedmiotu*

Oceny brane pod uwagę w przypadku oceny końcowej	UWAGI:
Wykład + ćwiczenia kończące się uzyskaniem oceny.	Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny końcowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń i wykładu (3.0-5.0).
Zasady uzyskania oceny końcowej.	Ocena końcowa stanowi średnią arytmetyczną ocen z ćwiczeń i wykładu.

 

Literatura podstawowa

1.    Drucker P. F., Społeczeństwo pokapitalistyczne, Wydawnictwo Naukowe PWN: Warszawa 1999.
2.    Fukuyama F., Budowanie państwa. Władza i ład międzynarodowy w XXI wieku, Dom Wydawniczy „Rebis”, Poznań 2005.
3.    Giddens A., Socjologia, Wydawnictwo Naukowe PWN: Warszawa 2012.
4.    Kożuch B., Zarządzanie publiczne. W teorii i praktyce polskich organizacji, Wydawnictwo „Placet”, Warszawa 2004.
5.    Krzysztofek K., Szczepański M.S., Zrozumieć rozwój. Od społeczeństw tradycyjnych do informacyjnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego: Katowice 2002.
6.    Rydzik W. (red.), Aspekty prawne i organizacyjne zarządzania rewitalizacją, Instytut Rozwoju Miast: Kraków 2009.
7.    Starkowska M. (red.), Dobre praktyki wielkich miast, Unia Metropolii Polskich: Warszawa 2010.
8.    Szarfenberg R., Dowody naukowe jako podstawa polityki społecznej, zarządzania społecznego i pracy socjalnej, „Problemy Polityki Społecznej”, nr 15/2011, ss. 13-28.
9.    Wallerstein I., Koniec świata jaki znamy, Wydawnictwo Naukowe  „Scholar”,Warszawa 2004.
 

Literatura uzupełniająca

1.    Bernasiewicz M., Yuppie oraz squatter. Globalne style życia w lokalnych środowiskach wychowawczych, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego: Katowice 2013.
2.    Drucker P.F, Managing the Public Service Institution, Public Interest 1973, 33, p. 43-55.
3.    Nevo I., Slonim-Nevo V., The Myth of Evidence-Based Practice: Towards Evidence-Informed Practice, British Journal of Social Work 2011, 41, p. 1176-1197.
 

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Tomasz Kołodziej (ostatnia modyfikacja: 09-04-2021 12:16)