1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2021/2022
4. Socjologia - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Analiza dyskursu w życiu publicznym

Wygeneruj PDF dla tej strony

Analiza dyskursu w życiu publicznym - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Przekazanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu prowadzenia i analizy dyskursu w sferze publicznej. Zapoznanie studentów z stosowanymi w sferze publicznej rodzajami komunikacji. Przekazanie praktycznych umiejętności z zakresu analizy materiałów źródłowych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

-

Zakres tematyczny

1. Rodzaje komunikacji
2. Teorie komunikowania społecznego
3. Komunikowanie masowe
4. Wystąpienia publiczne – interakcja społeczna
5. Dialog, debata, dyskusja
6. Prowadzenie sporu, techniki argumentacji
7. Analiza dyskursu społecznego – założenia ontologiczne i epistemologiczne
8. Metody i perspektywy badawcze analizy dyskursu
9. Narzędzia analizy dyskursu
10. Badanie materiałów źródłowych

Metody kształcenia

Prezentacja multimedialna, zajęcia warsztatowe, dyskusja, analiza materiałów źródłowych, wykorzystanie metod mobilnych: wizyta studyjna, stand-up - odgrywanie wystąpień publicznych. 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Test z progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych dotyczących tematyki objętej ćwiczeniami i literaturą do przedmiotu.

Praca indywidualna – analiza wybranego dyskursu społecznego.

Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej jest uzyskanie minimum 50% punktów z testu końcowego oraz pozytywnej oceny z pracy grupowej.

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z testu i pracy indywidualnej.

Literatura podstawowa

1. Dudzińska A. Pomiędzy faktem a manipulacją. Rola mediów w relacjonowaniu konfliktu izraelsko-palestyńskiego [w:] Global Media Journal nr 1 (6), Parque University, s. 71 - 87.
2. Duszak A., Fairclough N., Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej. Universitas, Kraków 2008.
3. Fisher M. Typology of Communications, Teorie komunikacji i mediów red. M. Graszewicz, Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2012.
4. Lemmermann H. Dyskusje i pertraktacje Komunikacja werbalna. Szkoła dyskutowania techniki argumentacji, dyskusje, dialogi, Wrocław 1997.
5. Sokołowski M. (R)ewolucja w komunikowaniu, Wprowadzenie do medioznawstwa, WSP, TWP Warszawa 2010.
6. Czyżewski M., Otrocki M., Piekot T., Stachowiak J., Analiza dyskursu publicznego. Przegląd metod i perspektyw badawczych, Narodowy Program Rozwoju Humanistyki, Warszawa 2017.
7. Wójcik Sz., Analiza dyskursu polityki wokół obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej na wybranych przykładach debat parlamentarnych, Polityka i Społeczeństwo nr 1 (13), 5-22, 2015, źródło: http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Polityka_i_Spoleczenstwo/Polityka_i_Spoleczenstwo-r2015-t-n1_ (13)/Polityka_i_Spoleczenstwo-r2015-t-n1_ (13)-s5-22/Polityka_i_Spoleczenstwo-r2015-t-n1_ (13)-s5-22.pdf

Literatura uzupełniająca

1. Habermas J., Teoria działania komunikacyjnego. Racjonalność działania a racjonalność społeczna, t I, PWN, Warszawa 1999.
2. Schopenhauer A. , Erystyka. Sztuka prowadzenia sporów, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2007.
3. Eco U., Dzieło otwarte: Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych, W.A.B., Warszawa 2008.
4. The Social Dimensions of Scientific Knowledge, Stanford Encyclopedia of Philosophy, 2010.

Uwagi

-

Zmodyfikowane przez dr Joanna Frątczak-Müller (ostatnia modyfikacja: 12-04-2021 00:49)