1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2021/2022
4. Psychologia - jednolite magisterskie
5. Typy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów

Wygeneruj PDF dla tej strony

Typy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem kursu jest poznanie istoty, metod i typów pomocy psychologicznej. Dostarczenie wiedzy z zakresu rodzajów pomocy psychologicznej oraz czynników warunkujących profesjonalną pomoc psychologiczną. Ćwiczenie umiejętności korzystania z różnych technik pomocy psychologicznej oraz adekwatnego wyboru danej strategii / typu pomocy psychologicznej do diagnozy pacjenta czy danej sytuacji kryzysowej. Zajęcia laboratoryjne koncentrują się na pracy (radzeniu sobie) z podstawowymi mechanizmami oporu przed zmianą oraz uwrażliwieniu na złożoność i wieloaspektowość kontaktu terapeutycznego. Celem jest również uświadomienie konieczności niesienia pomocy w sposób poprawny etycznie i profesjonalny oraz ćwiczenie kompetencji budowania relacji terapeutycznej i umiejętności stosowania technik komunikacyjnych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Brak.

Zakres tematyczny

1. Istota pomocy psychologicznej. Charakterystyka zachowań pomocowych.
2. Relacja pomagania, cechy pomagającego. Czynniki wspierające w pomocy psychologicznej.
3. Omówienie wybranych problemów etycznych.
4. Techniki komunikacji w pomocy psychologicznej. Definicja interwencji psychologicznej ( warsztaty laboratoryjne).
5. Definicja i warunki dobrego kontaktu terapeutycznego. Ustalenie planu i strategii terapeutycznej. Etapy strategii terapeutycznej  (warsztaty laboratoryjne).
6. Promocja zdrowia i prewencja zaburzeń jako zapobiegawcze formy pomocy psychologicznej.
7. Poradnictwo psychologiczne poparte diagnozą jako wstępna forma pomocy psychologicznej.
8. Psychoterapia - kluczowa forma pomocy psychologicznej.
9. Interwencja kryzysowa.
10. Rehabilitacja psychiatryczna/psychologiczna a pomoc psychologiczna.

Metody kształcenia

Dyskusja dydaktyczna, praca w grupach, prezentacja, metoda przypadków (case study, analiza opisów przypadków), analiza tekstów, ćwiczenia laboratoryjne, metoda inscenizacji.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie przedmiotu: laboratorium (na podstawie aktywności podczas zajęć oraz oceny udziału w próbach warsztatowych i ćwiczeniach laboratoryjnych) oraz ćwiczenia (1. obecność na zajęciach, dopuszczalne są maksymalnie 2 nieobecności, 2. przygotowanie i omówienie prezentacji wybranego zagadnienia w grupach oraz 3. pozytywna ocena z egzaminu testowego).

Ocenę końcową ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ze wszystkich zajęć wchodzących w skład przedmiotu oraz oceny z ewentualnego egzaminu, zgodnie z zasadą:

• od 2,5 do 3,24 - dostateczny
• od 3,25 do 3,74 - dostateczny plus,
• od 3,75 do 4,24 - dobry,
• od 4,25 do 4,74 - dobry plus,
• od 4,75 - bardzo dobry.

Zgodnie z § 26 pkt 3 Regulaminu Studiów UZ ocena nie może być niższa od najniższej, ani wyższa od najwyższej z ocen zajęć wchodzących w skład tego przedmiotu. Przy ustalaniu oceny końcowej pod uwagę bierze się także oceny negatywne uzyskane w toku egzaminowania.

Literatura podstawowa

• Czabała, J., Cz. (2016). Poradnictwo psychologiczne a psychoterapia. Roczniki Psychologiczne, XIX, 3, s. 519-533.
• Egan, G. (2002). Kompetentne pomaganie. Poznań: Wydawnictwo Zysk i Ska
• Hayes, J., Gelso, Ch. (2008). Relacja terapeutyczna. Gdańsk: GWP.
• Kottler, J., A. (2003). Skuteczny terapeuta. Gdańsk: GWP.
• Kowalik, S. (2018). Stosowana psychologia rehabilitacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SHOLAR.
• Kubacka-Jasiecka, D., Ziarko, M. (2016). Pomoc psychologiczna w różnych typach kryzysu. W: L. Cierpiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (r. 31, s. 673-694). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.
• Richard,  J., Burl, E. (2008). Strategie interwencji kryzysowej. Warszawa: Parpamedia.
• Sęk, H., Kaczmarek, Ł. (2016). Promocja zdrowia i prewencja zaburzeń. W: L. Cierpiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (r. 30, s. 657-670). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.
• Suchańska A. (1993). Trójkąt Dramatyczny i gry ratownicze. W: J. Santorski (red.), ABC psychologicznej pomocy (s. 71-84). Warszawa: Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
• Szczukiewicz, P. (2003). Pomoc psychologiczna czy psychoterapia. Remedium (s. 14-15).
• Toeplitz – Winiewska, M. (2000). Etyczne aspekty uprawiania zawodu psychologa. W: J. Strelu (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki (t. 3, s. 823 – 836). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Literatura uzupełniająca

Badura-Madej, W., Dobrzyńska –Mesterhazy, A. (2000). Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa i psychoterapia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Bronowski, P., Chotkowska, K. (2016). Nowe trendy w rehabilitacji osób chorujących psychicznie. Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania, 3(20), 11-20.

Cierpiałkowska, L., Sęk, H., (red.), (2020). Psychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

Feltham C., Horton I. (2013). Psychoterapia i poradnictwo. Gdańsk: GWP.

Greenstone, J. (2004). Interwencja kryzysowa. Gdańsk: GWP

Grzesiuk,  L. (red.), (2000). Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy. Warszawa: PWN.

Padesky, Ch., A., Greenberger, D. (2004). Umysł ponad nastrojem. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Sęk, H., Brzezińska, A. (2020) Podstawy pomocy psychologicznej (r. 20). W: D. Doliński, J. Strelau (red.) Psychologia. Tom II. Gdańsk: GWP.

Strelau, J. (red.), (2003). Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP.

Uwagi

Zmodyfikowane przez mgr Piotr Przybylski (ostatnia modyfikacja: 15-04-2021 15:00)