SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Testy do badania organiki - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Testy do badania organiki
Kod przedmiotu 12.2-WP-PSChM- TOrg
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Psychologia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów jednolite magisterskie
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • mgr Konrad Opaliński
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 15 1 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem zajęć jest przedstawienie znaczenia przesiewowych badań w neuropsychologii oraz praktyce klinicznej. Studenci zapoznają się z podstawowymi przesiewowymi testami badającymi możliwość występowania zaburzeń o podłożu organicznym. Studenci zdobędą podstawową wiedzę w zakresie rozpoznawania najczęściej występujących zespołów otępiennych oraz praktykę w zakresie stosowania podstawowych przesiewowych testów z neuropsychologii i psychologii klinicznej w diagnostyce klinicznej.

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z zakresu psychologii klinicznej, poznawczej, neuropsychologii (szczególnie w zakresie podstaw anatomii mózgu oraz funkcjonowania wyższych funkcji poznawczych), biologicznych mechanizmów zachowania.

Zakres tematyczny

Podstawowe zagadnienia z zakresu diagnostyki neuropsychologicznej.

Zaburzenia funkcji poznawczych w zespołach otępiennych, ze szczególnym uwzględnieniem: choroby Alzheimera, otępienia korowo-podkorowego, otępienia czołowo-skroniowego, zespołów otępiennych o charakterze naczyniopochodnym oraz pourazowym.

Założenia psychometryczne i praktyka stosowania testów przesiewowych: MMSE, MoCA, DUM, Złożonej Figury Rey'a, TYM Test, CDT.

Metody kształcenia

Praca na przypadku, ćwiczenia praktyczne, praca z książką, analiza materiału źródłowego, case study

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Podstawą zaliczenia jest praca zaliczeniowa (opinia psychologiczna napisana przy wykorzystaniu poznanych testów przesiewowych) oraz aktywność na zajęciach.

Praca zaliczeniowa jest oceniana na podstawie następujących kryteriów:

Ocena bardzo dobra - testy zostały prawidłowo dobrane do założonego celu badania, zostały prawidłowo wykonane, wnioski wyciągnięte na podstawie badań posiadają ugruntowanie w wynikach uzyskanych w testach, formułowane wnioski posiadają oparcie w literaturze przedmiotu, zastosowana terminologia neuropsychologiczna jest prawidłowa.

Ocena dobra - testy zostały prawidłowo dobrane do założonego celu badania, zostały prawidłowo wykonane, wnioski wyciągnięte na podstawie badań posiadają ugruntowanie w wynikach uzyskanych w testach, formułowane wnioski posiadają nieliczne nieliczne błędy merytoryczne, zastosowana terminologia neuropsychologiczna jest prawidłowa.

Ocena dostateczna - testy zostały prawidłowo dobrane do założonego celu badania, zostały prawidłowo wykonane, wnioski wyciągnięte na podstawie badań zawierają nieliczne błędy w odniesieniu do uzyskanych wyników w testach, formułowane wnioski posiadają nieliczne błędy merytoryczne, zastosowana terminologia neuropsychologiczna jest prawidłowa.

Ocena niedostateczna - testy zostały nieprawidłowo dobrane do założonego celu badania, występują błędy w wykonanym badaniu, wnioski wyciągnięte na podstawie badań posiadają znaczne błędy merytoryczne w odniesieniu do uzyskanych wyników w testach, formułowane wnioski nie posiadają oparcia w literaturze przedmiotu, zastosowana terminologia neuropsychologiczna jest nieprawidłowa.

Literatura podstawowa

  • Jodzio, K., Diagnostyka neuropsychologiczna, Warszawa 2011.
  • Jarema, M. Psychiatria. Warszawa 2016
  • Darby D.,Walsh K., Neuropsychologia kliniczna. Sopot 2016.
  • Pąchalska, M., Kaczmarek, B., Kropotov, J. Neuropsychologia kliniczna. Od teorii do praktyki, Warszawa 2011.

  • Borkowska A, Domańska Ł., Podstawy Neuropsychologii klinicznej, Lublin 2009.

  • Jodzio K., Neuropsychologia intencjonalnego działania. Warszawa 2008.

  • Kądzielawa D. (red.), Wybrane zagadnienia neuropsychologii klinicznej, Warszawa 1985.

  • Walsh K., Jak rozumieć uszkodzenia mózgu? Podstawy diagnozy neuropsychologicznej. Warszawa 2001.

Literatura uzupełniająca

  • Jaśkowski P., Neuronauka Poznawcza Jak mózg tworzy umysł Warszawa 2009.
  • Rowland LP (red) "Neurologia Merritta" (tłum.: Kwieciński H i Kamińska AM), Wrocław 2008

  • Leśniak M., Seniów J. (2003). Ukryte deficyty wzrokowe i zaburzenia czynności okoruchowej po ogniskowych uszkodzeniach mózgu. W: J. Talar (red.). Neurorehabilitacja u progu XXI wieku, Bydgoszcz 2003, 127-135.

  • Pałczyński J., Zaburzenia wzrokowego rozpoznawania przedmiotów na skutek uszkodzeń mózgu, Wrocław 1983. oraz ustalona każdorazowo przez prowadzącego

  • Ramachandran V.S. (2016). Neuronauka o podstawach człowieczeństwa. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Uwagi


Zmodyfikowane przez mgr Konrad Opaliński (ostatnia modyfikacja: 15-04-2021 19:58)