SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychologia agresji i konfliktów w praktyce klinicznej |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-PAKPK |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
Semestr | 10 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Występuje w specjalnościach | Psychologia kliniczna |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Pogłębienie wiedzy z zakresu powstawania i funkcjonowania fenomenu agresji i zachowań agresywnych oraz psychologii rozwiązywania konfliktów.
Przedstawienie istoty konfliktu psychicznego oraz społecznego i mechanizmów determinujących wybuch, przebieg i zakończenie sytuacji konfliktowej; Znaczenie przyjmowanej roli w czasie narastania konfliktu. Strategie rozwiązywania konfliktów z perspektywy jednostki jak i grupy. Psychologiczne i kulturowe uwarunkowania konfliktów. Relacja psycholog - klient i możliwe obszary konfliktu. Znaczenie konfliktów intra- i interpersonalnych dla funkcjonowania człowieka w różnych sytuacjach. Relacja psycholog - klient i możliwe obszary konfliktu. Znaczenie konfliktów intra- i interpersonalnych dla funkcjonowania człowieka w różnych sytuacjach.
Różnice pojęciowe: agresja, agresywność, zachowania agresywne. Bio - psycho - społeczno - kulturowe uwarunkowania agresji. Konieczne elementy w radzenia sobie w zakresie osobistego radzenia sobie z agresją, doświadczeniami bycia sprawca i ofiarą
Podstawowa wiedza z zakresu psychologii w tym: z psychologii poznawczej, rozwojowej, społecznej i klinicznej na temat rozwoju kontroli emocjonalnej i jej zaburzeń oraz motywacji prospołecznych.
Praca w grupach, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, demonstracje dźwiękowe i/lub video, projekt, prezentacja, prezentacja multimedialna wybranych zagadnień; metody aktywizujące: „burza mózgów”, metoda „kuli śniegowej”,
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Kolokwium pisemne (test z progami punktowymi) i obecność na zajęciach (opuszczenie więcej niż 2 zajęć skutkuje nie zaliczeniem przedmiotu - zgodnie z regulaminem studiów), wykonanie projektu profilaktycznego lub diagnostycznego na zajęcia oraz udział w ewaluacji rówieśniczej.
Anderson, C., A., Bushman, B., J. (2002). Human Aggression. Annual Review of Psychology, 53, 27-51.
Archer, J. (2010). What is Indirect Aggression in Adults?. K. Osterman [eds.] Indirect and Direct Aggression (pp.3-16). Frankfurt am Main: Peter Lang.
Archer, J., Mc Daniel, P. (1995). Violence and gender: Differences and similarities across society. In: B.R.Ruback, N.A.Weiner (eds.), Interpersonal violent behaviors (pp.63-87). New York: Springeries.
Bandura, A., Walters, R.H. (1968). Agresja w okresie dorastania. Wpływ praktyk wychowawczych i stosunków rodzinnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bjorkqvist, K., Lagerspetz, K, Kaukiainen, A. (1992). Do Girls Manipulate and Boys Fight? Developmental Trends in Regard to Direct and Indirect Aggression. Aggressive Behavior, 18, 117-127.
Butovskaya, M., Timentschik V., Burkova V., (2006). Aggression and Conflict Resolution : Gender Differences in: Osterman K, Bjorkvist K [eds.]. Contemporary Research on Aggression, 3-10, Vasa: Abo Akademi.
Dalay A., Owens L. (2006). Narcissism, Self – Esteem and Bullying in Adolescents. Osterman K, Bjorkvist K [eds.] Contemporary Research on Aggression, 78-85, Vasa: Abo Akademi.
Deutsch, M.., Coleman ,P., T. (red) (2005). Rozwiązywanie konfliktów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Dominiak–Kochanek D., Frączek A., Konopka K. (2012). Styl wychowania w rodzinie a aprobata agresji w życiu społecznym przez młodych dorosłych. Psychologia Wychowawcza, 1-2, s. 66-85.
Gulla, B., (2020). Gniew, agresja i przemoc w wybranych zaburzeniach psychopatologicznych. Kraków: Uniwersytet Jagielloński, Biblioteka Jagiellońska.
Mitchell, S., Black, M. (2017). Freud i inni. Historia współczesnej myśli psychoanalitycznej. (r. 1, s. 35-59). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Radziwiłłowicz, W., (2020). Autoagresja – samobójstwa i samookaleczenia. W: I. Grzegorzewska, L. Cierpiałkowska, A. R. Borkowska (red.), Psychologia Kliniczna dzieci i młodzieży (s. 557 – 568). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.
Rauste-Von Wright, M. (1993). Funkcja agresji w życiu młodzieży. W: A. Frączek, H. Zumkley (red.), Socjalizacja a agresja (s. 205 – 219). Warszawa: Instytut Psychologii Polskiej Akademii Nauk.
Vetulani, J., (2013). Neurochemia impulsywności i agresji. Psychiatria Polska, tom XLVII, numer 1, s. 103-115.
Zmodyfikowane przez mgr Piotr Przybylski (ostatnia modyfikacja: 15-04-2021 13:47)