SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Narzędzia optymalizacji inżynierskiej - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Narzędzia optymalizacji inżynierskiej
Kod przedmiotu 06.1-WM-MiBM-AiUR-P-56_19
Wydział Wydział Mechaniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 7
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. inż. Mirosław Galicki
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Laboratorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z podstawowymi terminami i definicjami z zakresu optymalizacji, istota optymalizacji, podstawy  matematyczne  optymalizacji. Przedstawienie  metod  i  narzędzi  rozwiązywania  zagadnień optymalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem zastosowańw mechanice i budowie maszyn.

Wymagania wstępne

Analiza  matematyczna  z  elementami  ruchu  prawdopodobieństwa,  umiejętności  posługiwania  się narzędziami informatycznymi: arkusze kalkulacyjne, Matlab/Scilab.

Zakres tematyczny

Lp. Treści programowe - WYKŁAD
W1 Właściwości  ekstremów  funkcji  wielu  zmiennych.
W2 Ekstrema  funkcji przy  braku  warunków  ograniczających.
W3 Ekstrema  funkcji  przy  warunkach  ograniczających  równościowych.
W4 Ekstrema  funkcji  przy  warunkach  ograniczających  równościowych.
W5 Metoda  mnożników  Lagrange’a.
W6 Ekstrema funkcji przy warunkach ograniczających nierównościowych.
W7 Ekstrema funkcji przy warunkach ograniczających nierównościowych.
W8 Regularność i nieregularność. Dualne zadanie  optymalizacji.
W9 Funkcje  liniowe  z  liniowymi  warunkami  ograniczającymi.
W10 Dualne  zadanie optymalizacji  liniowej.
W11 Metoda  symplex  rozwiązywania  zadania  programowania  liniowego.
W12 Algorytmy gradientowe  wyznaczania  minimum  funkcji  bez  ograniczeń.
W13 Metody  znajdowania  punktu  minimum  przy warunkach  ograniczających  (algorytmy  funkcji  kary).
W14 Metody  znajdowania  punktu  minimum  przy warunkach  ograniczających  (algorytmy  funkcji  kary).
W15 Znajdowanie  punktów  ekstremalnych  funkcji  w obecności zakłóceń(aproksymacja stochastyczna).

 

Lp. Treści programowe - LABORATORIUM
L1 MATLAB/  SCILAB – narzędzia  do  wykonywania  obliczeń inżynierskich  i  naukowych  oraz  prezentowania wyników  – narzędzia  obliczeniowe.
L2 Narzędzia  graficzne  prezentacji  wyników.
L3 Rozwiązywanie  „prostych” zadań optymalizacji  o  dwóch  zmiennych  decyzyjnych  metodą graficzną – optymalizacja  dyskretna.
L4 Formułowanie opisu matematycznego ZPL – postać kanoniczna.
L5 Wykorzystanie narzędzi typu SOLVER do rozwiązywania  ZPL.
L6 Rozwiązywanie  ZPL  metodą SYMPLEX  –  wypełnianie  tablic  sympleksowych.
L7 Zastosowanie  gotowych  programów.
L8 Optymalizacja  nieliniowa  –  przykładowe  aplikacje.
L9 Porównywanie efektywności różnych metod optymalizacji nieliniowej.
   
   
   
   
   
   

Metody kształcenia

W-Wykłady z wykorzystaniem technik multimedialnych.

L-Praca indywidualna i zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład: 

Ocena wystawiana na podstawie sprawdzianu pisemnego obejmującego weryfikację znajomości podstawowych zagadnień oraz umiejętności rozwiązywania prostych zadań inżynierskich związanych z projektowaniem układów automatyki i układów zrobotyzowanych.

Zajęcia laboratoryjne:

Ocena wyznaczana na podstawie: wyników sprawdzianów wejściowych weryfikujących przygotowanie do zajęć, oceny umiejętności realizacji zadań laboratoryjnych wykonywanych w podgrupach z wykorzystaniem aplikacji komputerowych umożliwiających przeprowadzanie symulacji zaprojektowanych układów w oparciu o poznane metody i modele matematyczne.

Ocena końcowa: średnia arytmetyczna ocen z poszczególnych form zajęć.

Literatura podstawowa

  1. Brdyś M., Ruszczyński A., Metody optymalizacji w zadaniach. Warszawa, WNT, 1985,
  2. Findeisen  W.,  Szymanowski  J.,  Wierzbicki  A.,  Teoria  i  metody  obliczeniowe  optymalizacji. Warszawa, PWN, 1980,
  3. Seidler  J.,  Badach  A.,  Molisz  W.,  Metody  rozwiązywania  zadań optymalizacji.  Warszawa, Podręczniki Akademickie, 1990.

Literatura uzupełniająca

  1. Koronacki J., Aproksymacja stochastyczna: metody optymalizacji w warunkach losowych. Warszawa, WNT, 1989

Uwagi


Zmodyfikowane przez prof. dr hab. inż. Mirosław Galicki (ostatnia modyfikacja: 04-05-2021 18:57)