SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Metodyka kształcenia w grupie zróżnicowanej osób z zaburzeniami sprawności językowych z wykorzystaniem komunikacji alternatywnej i wspomagającej |
| Kod przedmiotu | 05.6-WP-PSEW-MKKAW |
| Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
| Kierunek | Pedagogika specjalna - edukacja włączająca |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | podyplomowe |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
| Semestr | 3 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 1 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Ćwiczenia | - | - | 15 (w tym jako e-learning) |
1 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Ukazanie trudności komunikacyjnych osób z ASD. Uświadomienie studentom w jaki sposób trudności komunikacyjne ograniczają funkcjonowanie osób ze spektrum autyzmu.
Przedstawienie alternatywnych i wspomagających metod komunikacji stosowanych w pracy z osobami z ASD. Dokonanie charakterystyki systemów porozumiewania się oraz
wskazanie praktycznych sposobów na ich wprowadzenie.
Brak wstępnych wymagań
Analiza trudnościami w porozumiewaniu się osób ze spektrum autyzmu. Umiejętności prelingwalne i ich znaczenie dla rozwoju funkcji komunikacyjnych. Ocena umiejętności
komunikacyjnych osób ze spektrum autyzmu. AAC, a rozwój mowy funkcjonalnej u osób ze spectrum autyzmu. Systemy porozumiewania się, znaki w komunikacji alternatywnej
i wspomagającej oraz wprowadzanie ich u osób z ASD.
Dyskusja, pokaz, metoda projektu, ćwiczenie praktyczne.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Diagnoza, analiza trudności komunikacyjnych, wprowadzenie AAC - studium przypadku (praca pisemna).
1. Błeszyński J., Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków 2006.
2. Cwaliński A., Wspomaganie komunikacji werbalnej dziecka z autyzmem wczesnodziecięcym, „Biuletyn Stowarzyszenia Mówić bez Słów", 2004, nr 3(5).
3. Grycman M., Czym są wspomagające sposoby porozumiewania się, „Biuletyn Stowarzyszenia Mówić bez Słów", 2003, nr 1.
4. Kielin, J., Profil osiągnięć ucznia. Przewodnik dla terapeutów i nauczycieli, Gdańsk 2016.
5. Martinsen H. M., Tetzchner von S., Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych metod porozumiewania się, Warszawa 2002.
1. Autyzm na granicy zrozumienia, red. B. Winczura, Kraków 2009.
2. Bogucka J., Grycman M., Kaniecka K. Porozmawiajmy. Poradnik dla nauczyciela, Bydgoszcz 2001.
3. Kazimierska M., Wybór systemu porozumiewania się w zależności od kompetencji ucznia, „Biuletyn Stowarzyszenia Mówić bez Słów", 2003, nr 1.
4. Smyczek A., Bolon B., Bobińska-Domżał A., Guzik J., Twoje znaki, moje słowa i zabawa już gotowa! Program edukacyjny dla rodzin dzieci niemówiących, używających
komunikacji wspomagającej (AAC), Kraków 2006.
5. Wiem czego chcę! Z praktyki polskich użytkowników i terapeutów AAC, red. M. Grycman, Kraków 2004.
Zmodyfikowane przez dr Regina Korzeniowska (ostatnia modyfikacja: 01-05-2021 00:06)
