SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Warsztaty przewodnictwa terenowego |
| Kod przedmiotu | 04.4-WB-TiR2P-F1-WarPT-S21 |
| Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
| Kierunek | Turystyka i rekreacja |
| Profil | praktyczny |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
| Semestr | 2 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 1 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Laboratorium | 20 | 1,33 | 12 | 0,8 | Zaliczenie na ocenę |
Zaznajomienie studentów z zagadnieniami wiedzy o metodach i zadaniach przewodnictwa terenowego. Opracowanie sztuki przewodnictwa w aspekcie: walorów terenowych, potrzeb grupy, infrastruktury.
Przedmiot obejmuje podstawową wiedzę z geografii turystycznej i podstaw turystyki i krajoznawstwa.
1. Wartości społeczne, zdrowotne, wychowawcze i gospodarcze turystyki przyrodniczej. Problematyka wycieczek szkolnych, oddziaływanie wychowawcze na dzieci i młodzież.
2. Parki narodowe, parki krajobrazowe i wybrane rezerwaty przyrody - funkcje, znaczenie, zagrożenia.
3. Zasady ruchu turystycznego na obszarach przyrodniczych. Obszary szczególnie zagrożone masowym ruchem turystycznym Główne szlaki turystyczne. Obszary o szczególnym, sezonowym lub stałym, podwyższonym ryzyku. Szlaki sezonowo niedostępne
4. Sprzęt i ekwipunek turystyczny. Wyposażenie przewodnika podczas wycieczek w tereny przyrodnicze. Znakowanie szlaków turystycznych.
5. Orientacja w terenie. Posługiwanie się mapą i kompasem. Określanie trudności technicznej szlaku.
6. Cechy przewodnika i ich znaczenie w komunikacji interpersonalnej (savoir-vivre, asertywność, sztuka perswazji).
7. Prowadzenie grup wycieczkowych w terenie z uwzględnieniem specyfiki grupy oraz warunków terenowych i pogodowych.
8. Sytuacje trudne (awaryjne) w obsłudze grup turystycznych i sposoby ich rozwiązywania
Metoda pokazowa, dyskusja problemowa, przygotowanie projektów/prezentacji. Zajęcia w terenie.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ocena ostateczna ustalana jest na podstawie końcowej oceny z ćwiczeń (kolokwium prezentacje, aktywność), oraz umiejętności praktycznych (projekt, zajęcia terenowe).
Kruczek Z (red.). Obsługa ruchu turystycznego. Proksenia, Kraków, 2014.
Ustawa o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, Dz.U. 2017 poz. 2361
Zmodyfikowane przez dr Agnieszka Gandecka (ostatnia modyfikacja: 04-04-2023 12:02)
