SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Geodezja i systemy GIS - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Geodezja i systemy GIS
Kod przedmiotu W5 Geod._pNadGenYN7SF
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Inżynieria środowiska
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. inż. Maria Mrówczyńska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie  studentów  z  technikami  i  osprzętem  umożliwiającym  wykonywanie  podstawowych  prac geodezyjnych i inwentaryzacyjnych.

Wymagania wstępne

Formalne: podstawowe wiadomości z matematyki.
Nieformalne: brak.

Zakres tematyczny

Program wykładów: Wiadomości  ogólne  i  wstępne;  podstawowe  zasady  wykonywania  pomiarów;  osnowy  geodezyjne; miary  kątowe.  Elementy  teorii  błędów;  prawo  błędów  Gaussa  –  Laplace’a;  metoda  najmniejszych kwadratów,  jako  narzędzie  statystycznej  oceny  wyników  pomiarów.  Rachunek  współrzędnych; orientacja pomiarów; pomiary liniowe; elektromagnetyczny pomiar odległości. Instrumenty geodezyjne: teodolit, tachimetr elektroniczny; niwelatory libelowe i automatyczne. Pomiary wysokościowe; niwelacja geometryczna,  metody  pomiaru;  niwelacja  podłużna;  ciągi  niwelacyjne;  niwelacja trygonometryczna; zastosowanie  niwelacji  w  pracach  inżynierskich.  Pomiar  rzeźby  terenu;  niwelacja  powierzchniowa; numeryczny  model  terenu;  sporządzanie  mapy  wysokościowej;  metody  obliczania  powierzchni  i objętości mas ziemnych. Metody pomiarów inwentaryzacyjnych urządzeń podziemnych, naziemnych i nadziemnych. Podstawy fotogrametrii. Teledetekcja.

Program ćwiczeń laboratoryjnych: Zasady wykonywania obliczeń geodezyjnych; reguły rachunkowe Kryłowa – Bradisa; zależność między miarami kątowymi: stopniową, gradową i analityczną. Zastosowanie do obliczeń funkcji małych kątów; skale  i  podziałki.  Praktyczne  zastosowanie  teorii  błędów  w  zadaniach  rachunkowych;  błąd  średni pojedynczego  pomiaru,  wartości najbardziej  prawdopodobnej;  błędy  średnie  funkcji.  Rachunek współrzędnych;  wcięcie  kątowe  (liniowe)  „w  przód”;  obliczanie  współrzędnych  płaskich  wieloboku zamkniętego  bądź  otwartego  obustronnie  nawiązanego.  Niwelacja  podłużna;  wyrównanie  ciągu niwelacyjnego  zamkniętego  lub  otwartego  obustronnie  nawiązanego;  profile  podłużne  i  poprzeczne. Opracowanie  wyników  niwelacji  powierzchniowej.  Graficzne  przedstawienie  rzeźby  terenu.  Mapa topograficzna i zasadnicza. Łuk kołowy poziomy; opracowanie danych do tyczenia punktów głównych i pośrednich łuku metodą biegunową. 

Metody kształcenia

Metody podające: wykład informacyjno-problemowy.
Metody poszukujące, ćwiczeniowo – praktyczne: ćwiczenia laboratoryjne realizowane w zespołach.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Podstawą  do  zaliczenia  ćwiczeń  laboratoryjnych  jest  uzyskanie  pozytywnej  oceny,  uwzględniającej obecność na zajęciach, wykonanie przewidzianych ćwiczeń laboratoryjnych i znajomość zagadnień z ich zakresu. Podstawą  do  zaliczenia  wykładu  są  pozytywne  wyniki  z  kolokwium.  Forma  pisemna.  Uzyskane  punkty:  0  –  50%/  niedostateczny:  51  –  60%/  dostateczny:  61-  70%/ dostateczny plus: 71 – 80%/ dobry: 81 -90%/ dobry plus: 91 -100%/ bardzo dobry. Podstawą ustalenia oceny łącznej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu oraz 0,5 oceny z ćwiczeń laboratoryjnych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena  łączna  ustalona  jest  na  podstawie  średniej  ważonej  zgodnie  z  zasadą:  poniżej  3,30  – dostateczny, od 3,30 do 3,69 – dostateczny plus, od 3,70 do 4,09 – dobry, od 4,10 do 4,49 – dobry plus, od 4,50 – bardzo dobry.

Literatura podstawowa

  1. Gil J., Pomiary geodezyjne w praktyce inżynierskiej, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2005.
  2. Praca  zbiorowa,  Elementy  geodezji  w  pomiarach  inżynierskich,  Wydawnictwa  PB, Białystok 1995.
  3. Przewłocki S., Geodezja dla inżynierii środowiska, WNT, Warszawa 1997

Literatura uzupełniająca

  1. Edward Osada, Geodezja, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002.
  2. Praca zbiorowa, Ćwiczenia z geodezji, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 1999.

Uwagi

brak


Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 05-09-2016 13:18)