1. SylabUZ
2. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
3. semestr zimowy 2016/2017
4. Inżynieria środowiska - pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
5. Mechanika techniczna z wytrzymałością materiałów

Wygeneruj PDF dla tej strony

Mechanika techniczna z wytrzymałością materiałów - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Opanowanie  podstaw  statyki  i  wytrzymałości  materiałów  oraz  umiejętne  ich  stosowanie  w rozwiązywaniu zagadnień inżynierskich.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Formalne: zaliczenie przedmiotów – matematyka, fizyka.
Nieformalne: znajomość pakietu MS Office – Word.

Zakres tematyczny

Program wykładów: Mechanika ciała sztywnego. Zasady statyki; siła, moment. Warunki równowagi układu sił, analityczne i graficzne  warunki  równowagi,  wielobok  sznurowy.  Obliczanie  momentów  gnących,  sił  tnących  i  sił osiowych.  Układy  sił:  zewnętrzne  i  wewnętrzne  -  kratownice,  belki,  ramy.  Geometria  mas,  momenty statyczne  mas,  środek  ciężkości,  momenty  bezwładności  i  dewiacji,  główne  i  centralne  osie bezwładności.  Wytrzymałość  materiałów.  Własności  mechanicznych  materiałów.  Obliczenia wytrzymałościowe  prętów  prostych,  rozciąganych  i  ściskanych.  Stan  naprężania  i  odkształcenia. Hipotezy wytrzymałościowe. Wyboczenie, ścinanie, skręcanie, zginanie proste. Energia sprężystości – ścinanie, docisk i skręcanie przekrojów kołowych. Belki statycznie wyznaczalne - swobodnie podparte, w  jednym  końcu  utwierdzone,  wspornikowe.  Wytrzymałość  złożona.  Wyboczenie.  Zmęczenie materiału. Projektowanie wymiarów konstrukcji.

Program ćwiczeń: Obliczanie sił wewnętrznych w utworach statycznie wyznaczalnych. Obliczanie obciążeń statycznych: stałych oraz spowodowanych dodatkowo śniegiem i wiatrem.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład informacyjno- problemowy.
Metody ćwiczeniowo – praktyczne: metoda projektu, laboratoryjna.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Podstawą do zaliczenia ćwiczeń jest obecność na wszystkich zajęciach, systematyczne przygotowanie się do każdych zajęć oraz opracowanie, oddanie w terminie i zaliczenie projektu. Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki kontroli wiadomości przeprowadzonej w formie ustalonej  z  prowadzącym  zajęcia  na  początku  wykładów  (kolokwium  zaliczeniowe,  test,  odpowiedź ustna).
Podstawą ustalenia oceny łącznej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu oraz 0,5 oceny z ćwiczeń projektowych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena  łączna  ustalona  jest  na  podstawie  średniej  ważonej  zgodnie  z  zasadą:  poniżej  3,30  – dostateczny, od 3,30 do 3,69 – dostateczny plus, od 3,70 do 4,09 – dobry, od 4,10 do 4,49 – dobry plus, od 4,50 – bardzo dobry.

Literatura podstawowa

1. Konarzewski Z., Podstawy technicznej mechaniki ciała stałego, WNT, Warszawa 1999
2.  Misiak J., Mechanika techniczna, WNT, Warszawa 2006
3. Walczak J., Wytrzymałość materiałów oraz podstawy teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 1998

Literatura uzupełniająca

1. Siołkowski, B., Statyka i wytrzymałość materiałów, Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2002
2. Radoń U., Mechanika budowli: metoda sił, Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej. Kielce 2005
3. Obowiązujące normy

Uwagi

brak

Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 05-09-2016 14:01)