SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Geometria wykreślna - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Geometria wykreślna
Kod przedmiotu 06.4-WI-P-g.w.01-2014-W-S14_pNadGenDLZV3
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Architektura krajobrazu
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr inż. Piotr Ziembicki
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Laboratorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z zasadami odwzorowania elementów geometrycznych w przestrzeni.

Wymagania wstępne

Formalne: brak

Nieformalne: podstawowe wiadomości z planimetrii w zakresie szkoły średniej

Zakres tematyczny

Program wykładów:

Zasady rysowania i wymiarowania. Oznaczenia graficzne. Rzutowanie prostokątne. Metody rzutowania i ich wykorzystanie w praktyce inżynierskiej. Podstawowe wiadomości o wielościanach i powierzchniach. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów. Odwzorowanie elementów przestrzeni na płaszczyźnie.

Program ćwiczeń:

Rzut równoległy i jego własności. Rzuty Monge’a oraz zmiana układu rzutni. Proste i płaszczyzny w rzutach Monge’a, rzuty prostych równoległych i prostopadłych, przecinających się i skośnych. Rzutnie równoległe i prostopadłe do prostych i płaszczyzn. Elementy wspólne, punkt przebicia płaszczyzny prostą, wspólna prosta dwóch płaszczyzn. Obroty i kłady oraz ich zastosowania. Przekroje i przenikania wielościanów. Aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przekroje powierzchni obrotowych.

Metody kształcenia

metody podające: wykład informacyjno-problemowy

metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

  • Ćwiczenia: podstawą zaliczenia jest oddanie w terminie prawidłowo wykonanych ćwiczeń oraz wykazanie się wiedzą z ich zakresu.
  • Wykład: kolokwium zaliczeniowe – 3 pytania problemowe. Uzyskane punkty: 0-50% niedostateczny; 51-60% dostateczny; 61-70% dostateczny plus; 71-80% dobry; 81-90% dobry plus; 91-100% bardzo dobry.

Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach)

Literatura podstawowa

  • Grochowski B., Geometria wykreślna z perspektywą stosowaną, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010
  • Otto E.F., Podręcznik geometrii wykreślnej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998
  • Normy: PN-EN ISO 3098-0, PN-EN ISO 128-20, PN-EN ISO 5456-3, PN-EN ISO 64333, PN-84/B-01701, PN-B-10729:1999

Literatura uzupełniająca

Uwagi

Brak


Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 29-08-2016 17:58)