Mechanika budowli drogowo-mostowych - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Mechanika budowli drogowo-mostowych
Kod przedmiotu	06.4-WI-BUDD-MechBudDM01Ć-Ć-S14_pNadGenY108N
Wydział	Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek	Budownictwo / Drogi i mosty
Profil	ogólnoakademicki
Rodzaj studiów	drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera
Semestr rozpoczęcia	semestr letni 2016/2017

Informacje o przedmiocie

Semestr	1
Liczba punktów ECTS do zdobycia	3
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Ćwiczenia	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę
Wykład	15	1	9	0,6	Egzamin

Cel przedmiotu

zdobycie umiejętności zasad mechaniki budowli i wytrzymałośći materiałów w konstrukcjach drogowych i mostowych

Wymagania wstępne

Znajomość podstaw mechniki budowli i wytrzymałości materiałów

Zakres tematyczny

Linie wpływu układów statycznie niewyznaczalnych: belki ciągłe, łuki, ramy, kratownice. Powierzchnie wpływu płyty prostokątnej, płyta prostokątna i kolista na podłożu sprężystym typu Winklera.

Dynamika: Drgania poprzeczne pręta z ciągłym rozkładem masy. Wartości własne i funkcje własne. Drgania wymuszone. Drgania wymuszone siłą ruchomą. Drgania podłużne pręta, równanie falowe. Dyskretyzacja zadania metodą elementów skończonych i dyskretyzacja za pomocą granulacji mas. Wartości i wektory własne. Analiza modalna. Uwzględnienie tłumienia drgań.

Ćwiczenia

Wyznaczanie linii wpływu.

Wyznaczanie częstości drgań własnych konstrukcji mostowej.

Metody kształcenia

Wykład – wykład konwencjonalny

Ćwiczenia – praca indywidualna nad zadaniami w grupie

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie na podstawie testu z progami punktowymi.

50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst,

61% - 70% dst plus,

71% - 80% db,

81% - 90% db+,

91% - 100% bdb.

Literatura podstawowa

Literatura uzupełniająca

Osiński Z.: Teoria drgań, PWN, Warszawa 1978

Kaliski S. (red): Drgania i fale, PWN, Warszawa 1986

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-08-2016 14:38)