SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Komunikacja i trening interpersonalny - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Komunikacja i trening interpersonalny
Kod przedmiotu 06.4-WI-ArchKP-Kitrinter-S16
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Architektura krajobrazu
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Elżbieta Turska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji interpersonalnej, rozwijanie umiejętności interpersonalnych, uświadomienie własnych zasobów i ograniczeń w sferze komunikacji społecznej oraz potrzeby ciągłego rozwoju osobowego.

Wymagania wstępne

Formalne: brak

Nieformalne: brak

Zakres tematyczny

Wykład i ćwiczenia:

Zasady i przebieg procesu komunikacji – Schemat procesu komunikowania się Aktywne słuchanie, przekazywanie informacji zwrotnych Bariery komunikacyjne Komunikacja niewerbalna: - rodzaje komunikatów niewerbalnych - funkcje komunikatów niewerbalnych. Komunikacja inter- i intrapsychiczna w procesie rozwoju samoświadomości. Analiza transakcyjna i jej praktyczne zastosowanie. Asertywność jako jeden ze stylów komunikacji: Rozpoznawanie zachowań asertywnych, Budowanie komunikatów asertywnych. Budowanie obrazu własnej osoby na podstawie procesu grupowego. Rozwój umiejętności autoprezentacji. Wpływ grupy na funkcjonowanie społeczne (style pracy w grupie, grupowe i indywidualne podejmowanie decyzji). Style interpretacji sytuacji społecznych i komunikacji (optymistyczny i pesymistyczny). Znaczenie napięcia stresowego w procesie komunikacji interpersonalnej. Konflikty i sposoby rozwiązywania ich.

Metody kształcenia

metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych

metody poszukujące: wypowiedzi uczestników na zadany temat, ćwiczenia sytuacji rzeczywistych w małych grupach, inscenizacje, gry symulacyjne, metody ekspresyjne, dyskusja, burza mózgów

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

  • ćwiczenia: ocena aktywności na zajęciach (kryteria oceny: aktywny udział w wykonywaniu zadań, poprawność wykonywanych zadań z zakresu komunikacji i treningu interpersonalnego) – 60% oceny, ocena indywidualnie przygotowanych ćwiczeń rozwijających umiejętności komunikacyjne i interpersonalne (kryteria oceny; zgodność ćwiczenia z postawionym celem, oryginalność i twórczość, praktyczne zastosowanie w pracy z grupą) 40% oceny
  • wykład: kolokwium pisemne: minimalny próg wymagań – uzyskanie 50% punktów z pracy pisemnej
  • obecność

Na ocenę końcową składają się:

  • ocena z kolokwium
  • ocena zadań ćwiczeniowych oraz aktywności na zajęciach

Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

Literatura podstawowa

  1. Alberti R., Emmons M., 2007. Asertywność: sięgaj po co chcesz nie raniąc innych, Gdańsk
  2. Griffin E., 2003. Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk
  3. Jamrożek B., Sobczak J., 2000. Komunikacja interpersonalna, Poznań, Wydawnictwo eMPi
  4. John S., 2009. Mosty zamiast murów, Warszawa
  5. Król-Fijewska M., 1992. Trening asertywności, Warszawa
  6. Król-Fijewska M., 2007. Stanowczo, łagodnie, bez lęku, Warszawa
  7. McKay M., Davis M., Fanning P., 2002. Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańsk

Literatura uzupełniająca

  1. Egan G., 1986. Uczestnictwo w grupowym treningu psychologicznym i rozwój interpersonalny, Warszawa
  2. Fensterheim H., 1999. Jak nauczyć się aserytwności; nie mów tak gdy chcesz powiedzieć nie, Warszawa
  3. Grun A., Robben R., 2006. Ustalać granice – szanować granice: aby nasze wzajemne relacje były udane, Kielce
  4. Gut J., Haman W., 1995. Docenić konflikt: od walki i manipulacji do współpracy, Warszawa
  5. Johnson D.W., 1986. Umiejętności interpersonalne i samorealizacja, Warszawa
  6. King G., 2004. Umiejętności terapeutyczne nauczyciela, Gdańsk
  7. Vopel K.W., 1999. Poradnik dla prowadzących grupy, Kielce
  8. Zaborowski Z., 1997. Trening interpersonalny. Podstawy teoretyczne – procesy – techniki, Warszawa

Uwagi

Brak


Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 30-08-2016 10:50)