SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Chemia fizyczna |
Kod przedmiotu | 13.3-WB-BTP-ChFiz-W-S14_pNadGenUMCQO |
Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
Kierunek | Biotechnologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Laboratorium | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Przedstawienie wybranych zagadnień z zakresu chemii fizycznej mających szczególne znaczenie w badaniu procesów biologicznych i stanowiących podstawę dla badań eksperymentalnych. Nauczenie studentów samodzielnego planowania i prowadzenia pomiarów fizykochemicznych.
Znajomość chemii na poziomie szkoły średniej.
Wykład: Kinetyka chemiczna reakcji prostych i złożonych. Teoria kompleksu aktywnego. Kataliza homo- i heterogeniczna. Podstawy elektrochemii. Przewodnictwo roztworów elektrolitów. Elektroliza. Ogniwa. Korozja. Efekty fizyczne procesów chemicznych – termochemia. Roztwory elektrolitów – równowagi kwasowo-zasadowe, dysocjacja elektrolityczna, roztwory buforowe, pH. Zjawiska powierzchniowe - adsorpcja. Układy koloidalne. Elektryczne i magnetyczne właściwości substancji. Elementy fotochemii i radiochemii. Podstawy spektroskopii molekularnej (elektronowej i oscylacyjnej).
Ćwiczenia: Wyznaczanie energii aktywacji Landolta. Kinetyka reakcji rozkładu jonu kompleksowego. Przewodnictwo słabych elektrolitów (pomiar stałej dysocjacji słabego kwasu). Pomiar stałej dysocjacji kwasów i zasad metodą potencjometryczną. Entalpia swobodna reakcji dysocjacji p-nitrofenolu. Współczynnik podziału. Adsorpcja z roztworów wodnych. Szereg elektrochemiczny metali (oznaczanie reaktywności wybranych metali szlachetnych i nieszlachetnych). Badanie właściwości fizykochemicznych roztworów właściwych i koloidalnych. Związki kompleksowe (otrzymywanie kompleksów wybranych jonów metali, badanie wpływu rodzaju ligandu na trwałość związków kompleksowych). Rozpuszczalność substancji, iloczyn rozpuszczalności (strącanie i rozpuszczanie osadów).
Wykład w formie prezentacji multimedialnej. Wykład problemowy. Część praktyczna - ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem podstawowego sprzętu laboratorium fizykochemicznego.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład – pozytywna ocena z pisemnego kolokwium w formie pytań otwartych; czas trwania 1 h. Pozytywną ocenę uzyskuje student po udzieleniu 55 % poprawnych odpowiedzi. Ćwiczenia laboratoryjne - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Ocenie podlegają: testy sprawdzające wiedzę (zamknięte i otwarte) – ocena pozytywna powyżej 55 % uzyskanych punktów, sprawozdania i test praktycznych umiejętności. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen cząstkowych (po 50% z części wykładowej i laboratoryjnej).
[1] Pigoń K., Ruziewicz Z.: Chemia fizyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.
[2] Atkins P. W.: Chemia fizyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001.
[3] Sobczyk L., Kisza A.: Chemia fizyczna dla przyrodników, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warsza.wa 1977.
[1] Whittaker A. G., Mount A. R., Heal M. R.: Chemia fizyczna (krótkie wykłady), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
[2] Pigoń J.: Obliczenia fizykochemiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.
[3] red. Jaroszyk F.: Biofizyka; Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001.
Zmodyfikowane przez dr inż. Agnieszka Mirończyk (ostatnia modyfikacja: 06-09-2016 12:39)