SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy ruralistyki |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-ArchKP-podst.rural.- 16 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura krajobrazu |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z historycznymi i współczesnymi mechanizmami kształtowania się struktury wsi, w tym rozwojem krajobrazów wiejskich. Ukazanie typowych rozwiązań dla epok i miejsc oraz nwoczesnych rozwiązań harmonijnych i degradujących krajobraz.
Formalne: brak
Nieformalne: podstawy projektowania urbanistycznego
Wykłady rozpoczyna przedstawienie rysu historycznego rozwoju osadnictwa wiejskiego na ziemiach polskich. Omówiono typy zabudowy, ewolucję struktury przestrzennej osad na tle procesów społecznych, ekonomicznych i politycznych, szczególnie w przypadku przekształceń osadnictwa wiejskiego w Polsce w XX wieku - reformy rolne w okresie międzywojennym oraz w PRL i ich wpływ na wieś współczesną. Podstawy planowania przestrzennego ze szczególnym uwzględnieniem obszarów wiejskich. Rozróżniono elementy osiedli wiejskich, ważnym zagadnieniem jest również forma przestrzenna zagrody, jej układ przestrzenny, komunikacja wewnętrzna i zewnętrzna, relacje względem gruntów rolnych i reszty osady. Omówiono zagadnienie zabudowy siedliskowej i sposobu jej funkcjonowania. Temat ten łączy się problematyką architektury regionalnej. Omówiono tu poszczególne typy miejscowe, charakterystyczne detale, wykorzystywane techniki i materiały budowlane, przybliżając również współczesne tendencje powrotu do budownictwa tradycyjnego i ekologicznego. Przedstawiono rozwój środków produkcji (w tym maszyn i urządzeń, techniki prowadzenia produkcji rolnej), składowania, przetwórstwa podstawowego. Zawarto tu zasady projektowania poszczególnych typów obiektów produkcji roślinnej i zwierzęcej, a także układ funkcjonalno-przestrzenny współczesnego domu wiejskiego, poczynając od przedstawienia historycznego rozwoju chłopskiej chałupy. W części poświęconej architekturze wiejskiej szczególną uwagę poświęcono tematyce ochrony zabytków tzw. „architektury niedostrzeganej”. Przedstawiono współczesne tendencje w muzealnictwie wiejskim i rolniczym, przede wszystkim ideę muzeum etnograficznego w Polsce i za granicą, w tym aktywne formy poznawania tradycyjnych metod produkcji rolnej. Nawiązano do teorii biomów i siedlisk, omówiono problemy rolnictwa ekologicznego i agroturystyki, i ich wpływu na krajobraz wsi. W tym kontekście poświęcono również uwagę problematyce chaosu i ładu przestrzennego, szczególni podkreślając pozytywne przykłady poprawy sytuacji.
Metody podające: wykład informacyjno-problemowy
Metody ćwiczeniowe: ćwiczenia projektowe
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład – zaliczenie na podstawie kolokwium pisemnego
Ćwiczenia – zaliczenie na podstawie wykonanego projektu semestralnego
Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach)
Brak
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 20-07-2016 10:46)