Detal architektoniczny - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Detal architektoniczny
Kod przedmiotu	06.4-WI-D-d.a.02-2014-W-N14_pNadGen2SQ40
Wydział	Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek	Architektura krajobrazu
Profil	praktyczny
Rodzaj studiów	drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera
Semestr rozpoczęcia	semestr letni 2016/2017

Informacje o przedmiocie

Semestr	2
Liczba punktów ECTS do zdobycia	3
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr hab. inż. Wojciech Eckert, prof. UZ

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Wykład	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę
Laboratorium	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Ukazanie studentom znaczenia elementów struktury i ozdoby wpływających na odbiór bliskich planów krajobrazowych. Wskazanie percepcji tych elementów jako nie naruszającej odbioru całości obiektu, a wzbogacających doznania wizualne.

Wymagania wstępne

Formalne: brak

Nieformalne: wiedza z zakresu historii architektury (sztuki), budownictwa i materiałoznawstwa

Zakres tematyczny

Program wykładów:

Wprowadzenie. Typy budowli. Style w budownictwie i architekturze. Materiały budowlane. Historyczne i współczesne rozumienie detalu architektonicznego. Detal w budynkach/budowlach historycznych: kolumny i kapitele, łuki, dachy i szczyty, sklepienia, kopuły, wieże, drzwi i portale, okna, schody, kominy, kominki i piece, ornamenty. Detal jako element współczesnego budynku/budowli: struktura, fasada, dachy i tarasy, połączenia poziome i pionowe, odbudowa, wykończenia, futryny i szyby, okiennice, elementy żelazne, instalacje, światła. Nowe technologie i materiały.

Program ćwiczeń audytoryjnych i terenowych:

Detal architektoniczny w architekturze kolejnych epok i okresów. Analiza terenowa obiektów historycznych na terenie miasta Zielona Góra i w jego okolicy.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy

Metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie odbioru zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: studium przykładowe; obserwacja i analiza w terenie

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

zaliczenie prac wykonywanych podczas ćwiczeń, w tym raportu z ćwiczeń terenowych;
kolokwium pisemne z treści wykładowych – obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz 2-3 pytania otwarte. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 20 pkt. można otrzymać za część testową i 30 pkt. za część otwartą. Student otrzymuje ocenę odpowiednio do uzyskanej sumy punktów: 5,0 – 45-50 pkt. / 4,5 – 40-44 pkt. / 4,0 – 35-39 pkt. / 3,5 – 34-30 pkt. / 3,0 – 25-29 pkt.;
sprawdzanie obecności na zajęciach.

Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

Literatura podstawowa

Àlex Sánchez Vidiella, Sergi Costa Duran, Julio Fajardo, 2010. 1000 detali w architekturze. Wydawnictwo TMC.
Cole E., 2007. Architektura – style i detale. Wydawnictwo Arkady.
Davidson C.C., 2009. Jak czytać architekturę najważniejsze informacje o stylach i detalach. Wydawnictwo Arkady.
Markiewicz P., 2004. Vademecum Projektanta - Detale projektowe. Wydawnictwo Archi – Plus
Markiewicz P., 2009. Detale projektowe dla architektów. Wydawnictwo Archi – Plus
Mączeński Z., 2008. Elementy i detale architektoniczne. Wydawnictwo Arkady.

Literatura uzupełniająca

Uwagi

Brak

Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 30-08-2016 13:43)