SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy socjoterapii |
Kod przedmiotu | 05.6-WP-PSP-PSt-C_pNadGenGIMO7 |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Praca socjalna |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Ukazanie miejsca socjoterapii w ofercie pomocy psychologicznej i pedagogicznej. Przybliżenie praktycznego zastosowania zajęć socjoterapeutycznych w korygowaniu lęku u dzieci, niepożądanych zachowań młodzieży oraz możliwości wykorzystania w kształtowaniu i nabywaniu oczekiwanych kompetencji społecznych.
Podstawowa wiedza z zakresu: pedagogiki, pedagogiki społecznej, psychologii rozwoju i zadań rozwojowych, socjologii rodziny.
Socjoterapia, jako proces i metoda pracy z dziećmi i młodzieżą. Cele i zadania socjoterapii w obszarach rozwojowym, edukacyjnym i terapeutycznym. Socjoterapia, jako forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej, psycho-korekcyjna skierowana do pracy z dziećmi i młodymi ludźmi w okresie dorastania, w celu eliminowania, zmniejszenia poziomu zaburzeń zachowania. Formy pracy z dziećmi i młodzieżą z wykorzystaniem bajki terapeutycznej w oddziaływaniu „twarzą w twarz”, Struktura i dynamika zajęć socjoterapeutycznych. Proces grupowy i techniki pracy z grupą. Kontakt terapeutyczny w socjoterapii. Wpływ ustrukturalizowanych zajęć grupowych na zmianę poprzez doświadczenia korekcyjne i oddziaływanie grupy. Socjoterapia w pracy socjalnej i pomocy społecznej, zastosowanie w pracy z jednostką i grupą.
Wykład dialogowy, problemowy, prezentacja multimedialna, metoda sytuacyjna, współuczestnicząca.
Ćwiczenia: dyskusja, pokaz, metody problemowe, gry dydaktyczne, metody ekspresyjne, metody praktyczne inscenizacje, gry symulacyjne, metody ekspresyjne, dyskusja, burza mózgów.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie wykładów: pisemne zaliczenie wykładów, kolokwium z zagadnień programowych wykładów opracowanych w formie pytań. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi.
Zaliczenie z ćwiczeń: ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena samodzielne przygotowanych scenariuszy zajęć socjoterapeutycznych, dla wskazanej grupy wiekowej dzieci lub młodzieży z uwzględnieniem wiedzy o specyfice grupy
Ocena końcowa: Ocena końcowa stanowi średnią arytmetyczną ocen z wszystkich form zajęć.
Bernard H., MacKenzy K., (2001), Podstawy terapii grupowej, Gdańsk.
Jagiełła J., (2007), Socjoterapia w szkole, Kraków.
Molicka M.: Bajkoterapia M.: Bajkoterapia: o lękach dzieci i nowej metodzie terapii. Poznań 2002.
Molicka M.: Biblioterapia i bajkoterapia: rola literatury w procesie zmiany rozumienia świata społecznego i siebie. Poznań 2011.
Sawicka J., (1999), (red.), Podstawy socjoterapii, Warszawa.
Sobolewska Z. Zajęcia socjoterapeutyczne dla dzieci i młodzieży. Zasady projektowania zajęć. OPTA, Warszawa 1993.
De Barbaro B. (red.) (1997), Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, Kraków.
Kozłowska A., (2007), Zaczarowane bajki, które leczą, dla dzieci i dorosłych, Warszawa.
Plopa M., (2005), Psychologia rodziny, Warszawa, ss.19-112 oraz ss 241-337.
Szymańska J. Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki. Warszawa 2002, CMPP-P.
Zmodyfikowane przez dr Marcin Szumigraj (ostatnia modyfikacja: 11-09-2016 17:09)