Fonacja pozakrtaniowa - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Fonacja pozakrtaniowa
Kod przedmiotu	12.9-WP-PEDP-FONP
Wydział	Wydział Nauk Społecznych
Kierunek	Pedagogika / Logopedia i terapia pedagogiczna
Profil	ogólnoakademicki
Rodzaj studiów	pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2016/2017

Informacje o przedmiocie

Semestr	4
Liczba punktów ECTS do zdobycia	1
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Konwersatorium	15	1	-	-	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie słuchaczy z zasadami i metodami rehabilitacji osób laryngektomowanych.

Wymagania wstępne

Zaburzenia komunikacji językowej; metody diagnozy i terapii logopedycznej.

Zakres tematyczny

Laryngektomia. Rodzaje mowy zastępczej: mowa przełykowa, mowa gardłowa, mowa przetokowa. Metody rehabilitacji laryngektomowanych: metody klasyczne (metoda aspiracji Seemana, metoda Sterna, metoda iniekcji, metoda insuflacji, metoda Cornuta), metoda wokalistyczna Mitrinowicz, metody chirurgiczne. Warunki skutecznej rehabilitacji. Jakość życia osób laryngektomowanych.

Metody kształcenia

Pokaz, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, metoda przypadków, dyskusja, prezentacje multimedialne.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Konwersatoria

Na ocenę z konwersatoriów składają się wyniki osiągnięte na kolokwiach (80%) oraz aktywność na zajęciach (20%).

Ocena końcowa

Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z konwersatoriów.

Literatura podstawowa

Jastrzębowska G., Pelc-Pękala O., Mowa laryngektomowanych, [w:] Logopedia: pytania i odpowiedzi, Opole 2001.
Pruszewicz A., red., Foniatria kliniczna, Warszawa 1992.
Sokal W., Podręcznik do nauki mowy zastępczej dla osób po usunięciu krtani, Zielona Góra 2006.

Każdorazowo ustalana przez prowadzącego.

Literatura uzupełniająca

Brak.

Uwagi

Zmodyfikowane przez inż. Tomasz Kaczmarek (ostatnia modyfikacja: 29-07-2016 13:43)