1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2016/2017
4. Pedagogika / Resocjalizacja z przygotowaniem do mediacji - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Diagnoza resocjalizacyjna

Wygeneruj PDF dla tej strony

Diagnoza resocjalizacyjna - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z wiedzą na temat przeprowadzenia prawidłowej diagnozy resocjalizacyjnej pod kątem niedostosowania społecznego wśród dzieci, adolescentów i osób dorosłych w środowisku otwartym oraz zamkniętym.

 

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

 

Podstawowa wiedza z zakresu psychologii rozwojowej, pedagogiki oraz socjologii.

Zakres tematyczny

Treści wykładów:

Rodzaje diagnozy resocjalizacyjnej. Etapy diagnozy resocjalizacyjnej. Modele w diagnozie resocjalizacyjnej. Narzędzia pomiaru niedostosowania społecznego.

Treści ćwiczeń:

Diagnozowanie penitencjarne. Zakres i cele diagnozy penitencjarnej. Diagnoza nozologiczna i problemowa w spektrum działań resocjalizacyjnych. Rola diagnozy w konstruowaniu indywidualnych planów resocjalizacji i terapii. Niedostosowania Społecznego (SNS) Lesława Pytki. Arkusz Diagnostyczny Denisa H. Scotta w adaptacji J. Konopnickiego jako przykład wielowymiarowej diagnozy poziomu i rodzaju niedostosowania społecznego. Kwestionariusze Thomasa M. Achenbacha jako narzędzie do oceny stopnia i typu zaburzeń w zachowaniu. Skale Diagnostyczne dla Dzieci- CAS i dla rodziców - P-CAS (KayHodges) do diagnozy zaburzeń w zachowaniu u dzieci. Skala Wykolejenia w tłumaczeniu Mieczysława Rodochońskiego i Arkusz Zachowania się Ucznia B. Markowskiej do oceny przystosowania szkolnego. Inwentarz Carla F.Jesnessa (JI) jako technika diagnozowania socjalności. Model diagnozy niedostosowania społecznego i socjalności J. M. Stanika. Kwestionariusz Wywiadu Środowiskowego i Skale Oceny Funkcjonowania Społecznego - diagnoza kliniczna w ujęciu Krystyny Ostrowskiej.

Metody kształcenia

Wykład – wykład problemowy, wykład konwersatoryjny.

Ćwiczenia - pogadanka, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, metoda przypadków, metoda sytuacyjna, praca w grupach, dyskusja (panelowa, okrągłego stołu, wielokrotna), burza mózgów, giełda pomysłów, metody ekspresyjne.

 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ćwiczenia

Na ocenę z ćwiczeń składają się wyniki osiągnięte na kolokwiach (80%) oraz aktywność na zajęciach (20%).

Wykłady

Egzamin złożony z dwóch części: pisemnej i ustnej; warunkiem przystąpienia do części ustnej jest uzyskanie co najmniej 30% punktów z części pisemnej. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń.

Ocena końcowa

Na ocenę końcową składa się ocena z ćwiczeń (50%) i z wykładów (50%).

Literatura podstawowa

1. Ciosek M. (2003), Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa.
2. Dybalska J. (2009), Kobieta w więzieniu. Warszawa.
3. Hołyst B. (2007), Socjologia kryminalistyczna. Warszawa.
4. Jaworska A. (2009), Resocjalizacja. Zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne. Kraków.
5. Kamiński M. (2006), Gry więzienne. Warszawa.
6. Kozaczuk F. (2008), Efektywność oddziaływań resocjalizacyjnych. Rzeszów.
7. Pastwa-Wojciechowska B. (2007), Kliniczne i sądowo – penitencjarne aspekty funkcjonowania człowieka. Kraków.
8. Sitaczyk N. (2004), Nieletni sprawcy zabójstw. Lublin.
9. Toroń B. (2012), Zagrożeni i skazani na resocjalizację, Zielona Góra.
10. Toroń B. (2013), Przestępczość skazanych kobiet i mężczyzn w perspektywie biograficznej, Kraków.
11. Urban B. (2004), Zachowania dewiacyjne młodzieży. Kraków.
12. Urban B., Stanik J. (2007), I, II tom Resocjalizacja. Warszawa.Podobnie postępuj w przypadku kolejnych pozycji bibliograficznych literatury podstawowej wciskając [Enter]. Pamiętaj o kolejności: autor, tytuł, wydawnictwo, miejsce, rok wydania! Przed wciśnięciem [Enter] skasuj ukryty tekst: „Podobnie …”.

Literatura uzupełniająca

1. Ambrozik W. (2003), Młodociani mordercy. Poznań.
2. Bonda K. (2009), Polskie morderczynie. Warszawa.
3. Miller A. (2006), Gdy runą mury milczenia. Poznań.
4. Przybyliński S. (2008), Podkultura więzienna – wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej. Kraków.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr hab. Krzysztof Wąż, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-07-2016 22:46)