1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2016/2017
4. Pedagogika / Animacja kultury z profilem artystycznym- Teatr - drugiego stopnia z tyt. magistra
5. Logika

Wygeneruj PDF dla tej strony

Logika - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zaznajomienie studentów z najważniejszymi zagadnieniami logiki rozumianej w sensie szerokim, jako obejmującej problemy semiotyki, logiki formalnej i ogólnej metodologii nauk.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

brak

Zakres tematyczny

Logika w sensie szerokim i jej działy. Kategoria „naukowości” i klasyfikacje nauk. Nazwy, stosunki między zakresami, podział logiczny. Odmiany definicji. Błędy w definiowaniu. Wnioskowania dedukcyjne. Elementy klasycznego rachunku zdań. Prawa logiki wyrażone w formułach ze zmiennymi zdaniowymi. Prawa logiki wyrażone w formułach ze zmiennymi nazwowymi: kwadrat logiczny, sylogizm kategoryczny. Wnioskowania zawodne, ale wartościowe poznawczo: wnioskowania redukcyjne (indukcja enumeracyjna, kanony indukcji eliminacyjnej) i nieredukcyjne (wnioskowania przez analogię). Sprawdzanie, dowodzenie, wyjaśnianie a podstawowe problemy ogólnej metodologii nauk. Wybrane problemy komunikacji między użytkownikami języka: przyczyny nieporozumień, zabiegi retoryczne i erystyczne w dyskusji.

Metody kształcenia

Praca z książką, rozwiązywanie zadań, praca w grupach.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ćwiczenia

Zaliczenie z ćwiczeń na podstawie wykonanych zadań. Test wyboru oraz zawierający pytania otwarte. Podstawą zaliczenia jest uzyskanie oceny pozytywnej.

Ocena końcowa

Ocena końcowa jest oceną z ćwiczeń.

Literatura podstawowa

1. Borkowski L., Elementy logiki formalnej, Warszawa 1972.
2. Bylica XE "a Bylica P."  P., Naturalizm metodologiczny jako warunek naukowości XE "naukowość"  w kontekście relacji nauki i religii XE "religia" ,  „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria” 2004,  3(51), 163-175.
3. Jodkowski XE "a Jodkowski K.W."  K. XE "Jodkowski K." , Wspólnoty uczonych, rewolucje naukowe i paradygmaty, Lublin 1990.
4. Krajewski XE "a Krajewski W."  W., Prawa nauki: przegląd zagadnień metodologicznych, Warszawa 1982.
5. Kwiatkowski T., Logika ogólna, Lublin 1988.
6. Stanosz B., Wprowadzenie do logiki formalnej, Warszawa 1998.
7. Ziembiński Z., Logika praktyczna, Warszawa 1994.

Literatura uzupełniająca

1. Ajdukiewicz K., Język i poznanie, T. II, Warszawa 1985.
2. Marciszewski W., red., Logika formalna: zarys encyklopedyczny z zastosowaniem do informatyki i lingwistyki, Warszawa 1987.
3. Marciszewski W., Mała encyklopedia logiki, Wrocław-Warszawa-Kraków 1988.
4. Pawłowski T., Tworzenie pojęć i definiowanie w naukach humanistycznych, Warszawa 1978.
5. Schopenhauer A., Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 2000.
6. Widła T., Zienkiewicz D., Logika, Warszawa 2006.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 20-07-2016 21:32)