SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Historia sztuki - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Historia sztuki
Kod przedmiotu 03.6-WH-KP-HSZ-S16
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Kulturoznawstwo
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 6
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • mgr Mirosława Vierstra
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 - - Egzamin
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie 

Cel przedmiotu

Kształcenie umiejętnośći rozumienia i analizowania przemian zachodzących w sztuce, ich powiązań z szerszym kontekstem kulturowym i historycznym w oparciu o analizę dzieł architektury, malarstwa, rzeźby i postaw artystycznych. Opanowanie terminologii niezbędnej do opisu, analizy i interpretacji dzieł z różnych dyscyplin artystycznych.

Wymagania wstępne

Podstawowa znajomość historii i literatury powszechnej.

Zakres tematyczny

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zasadami periodyzacji historii sztuki i kultury od starożytności do 1945 roku oraz z cechami stylistycznymi poszczególnych okresów i nurtów artystycznych. (Sztuka: grecka, hellenistyczna, rzymska, bizantyjska, romańska, gotycka, renesansowa, manierystyczna, barokowa, neoklasyczna, akademicka, realizm, impresjonizm, postimpresjonizm, secesja, ekspresjonizm, fowizm, kubizm, futuryzm, abstrakcja niegeometryczna, suprematyzm, dadaizm, surrealizm, neoplastycyzm, Bauhaus, konstruktywizm). Nacisk położony jest na zrozumienie genezy przemian stylowych.

Metody kształcenia

Wykład połączony z prezentacją slajdów. Studenci przygotowują referaty i dokonują wizualnej ich prezentacji. Dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

referaty, uczestnictwo w dyskusjach, kolokwium pisemne, obecność na zajęciach

Literatura podstawowa

  1. Słownik terminologiczny sztuk pięknych PWN. Wyd. V. Warszawa, 2007
  2. Koch, Wilfred. Style w archytekturze. Warszawa, 1996
  3. Guadelupi, Gianni. Arcydziela sztuki. Biblia w obrazach. Warszawa: Arkady, 2005
  4. Janson, H.W. Historia sztuki. Warszawa, 1993
  5. Białostocki, Jan. Sztuka cenniejsza niż złoto. Wyd. VII. Warszawa, 1993
  6. Gombrich, Ernst. O sztuce. Warszawa, 1997
  7. Beckett, Wendy. Historia malarstwa. Warszawa, 2000
  8. Watkin, David. Historia architektury zachodniej. Warszawa, 2001
  9. Poprzęcka, Maria. Galeria. Sztuka patrzenia. Warszawa, 2004
  10. Dobrowolski, Tadeusz. Historia architektury dla wszystkich. Wyd III. Wrocław, 1990
  11. Honour, Hugh, John Fleming. Historia Sztuki Świata.  Warszawa: Arkady, 2006

Literatura uzupełniająca

  1. Mała Encyklopedia kultury antycznej. Warszawa, 1983
  2. Levey, Michael. Wczesny renesans. Warszawa, 1972
  3. Jastrzębowska, Elżbieta. Sztuka wczesnochrześcijańska. Warszawa, 1988
  4. Sauerländer, Wilibald. Rzeźba średniowiecza. Warszawa, 1978
  5. Huizinga, Johan. Jesień średniowiecza. Warszawa, 1992
  6. Shearman, John. Manieryzm. Warszawa, 1970
  7. Tomkiewicz, Władysław. Piękno wielorakie – sztuka baroku. Warszawa, 1971
  8. Lorenz, Stanisław, Andrzej Rottermund. Klasycyzm. Warszawa, 1984
  9. Poprzęcka, Maria. Akademizm. Warszawa, 1977
  10. Juszczak, W.,  Postimpresjoniści, Warszawa, 1985
  11. Kępiński, Z.,  Impresjonizm, Warszawa,1982
  12. Porębski, M.,  Kubizm, Warszawa,1980
  13. Madsen, S., T., Art Nouveau, Warszawa, 1977
  14. Wallis, M., Sesesja, Warszawa, 1980
  15. Baumgarth, Ch., Futuryzm, Warszawa, 1978
  16. Willett, J., Ekspresjonizm, Warszawa, 1976
  17. Banham, R., Rewolucja w architekturze, Warszawa, 1979
  18. Pevsner, N., Pionierzy współczesności, Warszawa, 1978

Uwagi

Brak


Zmodyfikowane przez dr hab. Jacek Uglik, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 15-09-2016 19:50)