SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Język starożytny: SCS - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Język starożytny: SCS
Kod przedmiotu 09.5-WH-KBRP-SCS-Ć-S14_gen157HZ
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Komunikacja biznesowa w języku rosyjskim
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Małgorzata Łuczyk, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przedmiot ma na celu (poprzez wykształcenie podstawowych umiejętności wyjaśniania wybranych zjawisk fonetycznych procesami historycznymi) dać studentom niezbędne podstawy do studiów w zakresie gramatyki historycznej języka polskiego, rosyjskiego i innych języków słowiańskich, a także w zakresie gramatyki porównawczej języków słowiańskich. Celem nadrzędnym jest ukazanie wspólnoty językowej Słowian.

Wymagania wstępne

Brak

Zakres tematyczny

Wiadomości ogólne o języku scs.: znaczenie języka staro-cerkiewno-słowiańskiego; działalność Cyryla i Metodego. Pismo scs.; zabytki napisane głagolicą i cyrylicą. Język scs. na tle innych języków słowiańskich i indoeuropejskich. Stosunek języka scs. do języka prasłowiańskiego. Wartość głoskowa liter, zasady czytania i transkrypcji tekstu cyrylickiego. Ogólna charakterystyka systemu fonologicznego scs.: samogłoski, sonanty, spółgłoski; pochodzenie głosek scs. z ps. i pie. Prawo otwartej sylaby. Stosunki prozodyczne: iloczas, akcent, intonacja. Zmiany fonetyczne w grupach z j i w grupie k’t’ (g’t’). Połączenia samogłosek o, e ze spółgłoskami płynnymi przed spółgłoskami (*tort, *tolt, *tert, *telt). Zmiany w zakresie samogłosek jerowych: zanik i wokalizacja jerów. Sonanty. Alternacje wokaliczne: apofonia ilościowa i jakościowa. Alternacje spółgłoskowe. Zmiany w grupach głoskowych (asymilacja, dysymilacja, uproszczenie, redukcja, kontrakcja). Podstawowe wiadomości o fleksji i wybranych zagadnieniach składni języka scs.

Metody kształcenia

Wykład konwersatoryjny, praca z książką (samodzielna praca z podręcznikiem, praca w zespole), praca z tekstem źródłowym (indywidualna i zespołowa).

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie z oceną na podstawie aktywności na zajęciach oraz kontroli bieżącej (prace kontrolne i wypowiedzi ustne).

Literatura podstawowa

  1. Cz. Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej, Warszawa 2006.
  2. T. Brajerski, Język staro-cerkiewno-słowiański, Lublin 1990.
  3. L. Moszyński, Wstęp do filologii słowiańskiej, Warszawa 2006.

Literatura uzupełniająca

  1. J. Kobylińska, Gramatyka języka staro-cerkiewno-słowiańskiego z ćwiczeniami, Kraków 1980.
  2. T. Lehr-Spławiński, Cz. Bartula,  Zarys gramatyki języka staro-cerkiewno-słowiańskiego na tle porównawczym, Wrocław 1976.
  3. Z. Stieber, Zarys gramatyki porównawczej języków słowiańskich, Warszawa 2005.
  4. Г.А. Хабургаев, Стaрoславянский язык, Москва 1974.
  5. Т.А. Иванова, Старославянский язык, Санкт-Петербург 2000.

Uwagi

Przedmiot może być również prowadzony w języku rosyjskim.


Zmodyfikowane przez dr Aleksandra Urban-Podolan (ostatnia modyfikacja: 02-09-2016 17:30)