SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Podstawy seksuologii |
| Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-PSEX-Ć-S14_pNadGen4PGGH |
| Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
| Kierunek | Psychologia / Psychologia zdrowia seksualnego |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
| Semestr | 6 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
| Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Uczestnicy dokonają weryfikacji osobistych postaw i fałszywych przekonań wobec seksualności. Zdobędą wiedzę na temat wyzwań, dylematów przed jakimi staje współczesna seksuologia. Po odbytych zajęciach będą potrafili dokonać rozróżnienia pojąć takich jak: tożsamość, orientacja seksualna, preferencja seksualna, zaburzenie seksualne itp. Zdobędą umiejętność stosowania wczesnej diagnozy i krótkiej interwencji wobec osoby z problemami seksualnymi, a także zdobędą podstawową wiedzą na temat metod leczenia zaburzeń seksualnych.
Brak.
Seksuologia w ujęciu medycznym, psychologicznym i pedagogicznym. Deklaracja Praw Seksualnych. Podstawowe pojęcia w seksuologii: tożsamość płciowa, role płciowe, orientacja płciowa, preferencje seksualne, realizacja płciowa. Pomoc psychologiczna osobom transseksualnym i homoseksualnym. Seksualność w ontogenezie człowieka: rozwój psychoseksualny człowieka. Nadużycia seksualne wobec dzieci (pedofilia) i dorastających (efebofilia). Seksuologia kliniczna: rodzaje zaburzeń seksualnych wg. ICD-10, metody leczenia zaburzeń seksualnych. Seksuologia biologiczna: anatomia narządów płciowych, fizjologia kobiety, fizjologia mężczyzny, psychofizjologia seksualna.
Dyskusja panelowa , praca w grupach, praca z podręcznikiem, prezentacje multimedialne, studium przypadku, wykład konwersatoryjny.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Student powinien się wykazać aktywnością na zajęciach i opanowaniem zagadnień programowych.
Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną - testem wiedzy.
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena sposobu prezentacji i argumentacji własnych poglądów w toku zajęć oraz test wiedzy.
Ocena z przedmiotu jaką uzyskuje student - to średnia ocen uzyskanych z egzaminu i z ćwiczeń.
Izdebski Z., Seksualność Polaków na początku XXI w., Kraków 2012
Jaczewski A., Rozwój erotyczny, Warszawa 1992
Lew - Starowicz Z., Skrzypulec V., Podstawy seksuologii, Warszawa, 2010,
Bancroft J. - Seksualność człowieka, Wrocław, 2011,
Beisert M. - Pedolia. Geneza i mechanizmy zaburzenia, Gdańsk, 2012,
Buss D. M., Ewolucja pożądania, Gdańsk 2000
Imieliński K., Seksuologia społeczna, Warszawa 1977
Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 23-09-2018 22:41)
