SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychologia agresji i konfliktów w praktyce klinicznej |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-PAiKwPK |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia / Psychologia kliniczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 10 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Wprowadzenie studentów w problematykę powstawania agresji, zachowań agresywnych oraz zaburzeń agresywnych oraz w psychologię rozwiązywania konfliktów. Przedstawienie istoty konfliktu społecznego i mechanizmów determinujących wybuch, przebieg i zakończenie sytuacji konfliktowej; wskazanie na znaczenie przyjmowanej roli w czasie narastania konfliktu. Podniesienie umiejętności w zakresie osobistego radzenia sobie z agresją, doświadczeniami bycia sprawca i ofiarą.
Podstawowa wiedza z psychologii poznawczej, rozwojowej, społecznej i klinicznej na temat rozwoju kontroli emocjonalnej i jej zaburzeń oraz motywacji prospołecznych.
Definicje agresji, rodzaje agresji, agresywność, gotowość do agresji;
Koncepcje i modele agresji: koncepcja biologiczna, socjobiologiczna, psychoanalityczna Z. Freuda; teoria frustracja-agresja; teoria społecznego uczenia się; Ogólny Model Agresji (GAM) Andersona i Bushmana;
Wyznaczniki i uwarunkowania agresji: prowokacja, pobudzenie emocjonalne, normy społeczne, nastawienie wobec agresji, jej rodzinne i osobowościowe uwarunkowania.
Agresja w ujęciu klinicznym: agresja a zaburzenia osobowości, agresja pacjentów chorych somatycznie, agresja dzieci i młodzieży, autoagresja i autodestrukcja.
Przestępczość a agresja. Podejmowanie roli agresora i ofiary. Przemoc i terroryzm.
Teoria i praktyka rozwiązywania konfliktów. Geneza i i współczesne teorie konfliktów. Modele dynamiki konfliktów. Fazy przebiegu procesu konfliktu. Konflikty w różnych sytuacjach życiowych: małżeństwo, rodzina, praca, szkoła, rówieśnicy.
Czynniki intensyfikujące przebieg konfliktu. Kierowanie konfliktem. Analiza własnych stanów i predyspozycji oraz preferencji w sytuacji konfliktowej. Rola, funkcje i znaczenie konfliktów dla rozowoju jednostki i grup – ujęcie psychologiczne. Podstawowe konflikty– formy i propozycje ich rozwiązywania.
Case – study, prezentacja, praca w zespołach, dyskusja grupowa, praca z książką.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Pozytywna ocena z pracy pisemnej i projektu, aktywność na zajęciach.
Anderson, C.A., Bushman, B.J. (2002). Human Aggression. Annual Review of Psychology, 53, 27-51.
Archer, J. (2010). What is Indirect Aggression in Adults?, K. Osterman [eds.] Indirect and Direct Aggression (pp.3-16). Frankfurt am Main: Peter Lang.
Archer, J., Mc Daniel, P. (1995). Violence and gender: Differences and similarities across society. In: B.R.Ruback, N.A.Weiner (eds.), Interpersonal violent behaviors (pp.63-87). New York: Springeries.
Bandura, A., Walters, R.H. (1968). Agresja w okresie dorastania. Wpływ praktyk wychowawczych i stosunków rodzinnych. Warszawa: PWN.
Chełpa, S., Witkowski, T.(1999).Psychologia konfliktów, Wrocław: Unus
Psychologia rozwiązywania problemów społecznych. Wybrane zagadnienia (red.), 1998, Poznań: Bonami, s. 320
Gudykunst W. B., Kim Y. Y. (2000). Komunikowanie się z obcymi: spojrzenie na komunikację międzykulturową. W: J. Stewart (red.), Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się interpersonalnym. Warszawa: PWN.
Gut, J. Haman, W.(1993). Docenić konflikt. Warszawa: Kontrakt
Golińska, L.(1995). Złość. Warszawa: IPZiT
Ch. W. Moore Mediacje. Praktyczne sposoby rozwiązywania konfliktów, Warszawa, 2009.
Grzelak J.(1978). Konflikt interpersonalny. Warszawa: PWN.
Lawson, M.(1993). Wobec konfliktu. Kraków : Wyd. "M"
Patchin, W. S. Hinduja, S Cyberbullying Victimization Among an Adolescent Population – Executive,Summary.Artykuł,online: http://www.cyberbullying.us/cyberbullying_victimization.pdf
PIetrzak H. Red. Agresja – konflikt – społeczeństwo, pod red. H. Pietrzaka, Tyczyn 2000.
Dana, D. (1993). Rozwiązywanie konfliktów. Warszawa: PWE
Deutsch,M., Coleman,P.T.(red)(2005).Rozwiązywanie konfliktów. Kraków:UJ
EdelmanR.(2005).Konflikty w pracy. Gdańsk:GWP
Bjorkqvist, K., Lagerspetz, K.M.J., Kaukiainen, A. (1992). Do Girls Manipulate and Boys Fight? Developmental Trends in Regard to Direct and Indirect Aggression. Aggressive Behavior, 18, 117-127.
Butovskaya M., Timentschik V., Burkova V. (2006). Aggression and Conflict Resolution : Gender Differences in: Osterman K, Bjorkvist K [eds.] Contemporary Research on Aggression, 3-10, Vasa: Abo Akademi.
Dalay A., Owens L. (2006). Narcissism, Self – Esteem and Bullying in Adolescents, Osterman K, Bjorkvist K [eds.] ContemporaryResearch on Aggression, 78-85, Vasa: AboAkademi.
Dominiak – Kochanek D., Frączek A., Konopka K. (2012). Styl wychowania w rodzinie a aprobata agresji w zyciu społecznym przez młodych dorosłych, Psychologia Wychowawcza, 1-2, s. 66-85.
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 25-07-2016 11:41)