SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodologia nauk przyrodniczych - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Metodologia nauk przyrodniczych
Kod przedmiotu 08.9-WF-FizP-MeNaP-W-S14_pNadGenJURRT
Wydział Wydział Fizyki i Astronomii
Kierunek Fizyka / Fizyka komputerowa
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 6
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. Andrzej Drzewiński
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 - - Zaliczenie 

Cel przedmiotu

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z rozwojem pojęć i metod badawczych fizyki oraz nauk pokrewnych na tle historycznych zmian społeczno-światopoglądowych. Pokazane jest, że rozwój nauki nie odbywa się „prostoliniowo”, a wprost przeciwnie, obfituje w meandry i ślepe uliczki. Dzięki multimedialnym prezentacjom towarzyszącym wykładowi, przekaz werbalny jest ilustrowany licznymi przykładami.

 

Wymagania wstępne

Opanowanie materiału będącego przedmiotem zajęć podczas pierwszych pięciu semestrów studiów na kierunku fizyka.

 

Zakres tematyczny

  1. Geneza nauki: wiedza potoczna, praktyka, magia, filozofia

  2. Podział nauk, zinstytucjonalizowanie nauki, cele nauki

  3. Metodologia naukowa na przestrzeni wieków

  4. Prehistoria nauk

  5. Nauki fizyczne w starożytności

  6. Nauki fizyczne w średniowieczu

  7. Przedkopernikańskie systemy budowy Wszechświata

  8. Podwaliny nauk nowożytnych: eksperyment, prawa ilościowe

  9. Od rewolucji naukowej do czasów oświecenia

  10. Epoka fizyki klasycznej

  11. Szalone lata początku XX wieku

  12. Jak oswajano mechanikę kwantową?

  13. Wielkie zespoły, wielkie urządzenia, wielkie odkrycia

  14. Od układu heliocentrycznego do fal grawitacyjnych

  15. Co dalej i jak dalej?

Metody kształcenia

Zajęcia ze studentami mają formę wykładu połączonego z dyskusją.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Podstawą oceny studenta jest jego aktywność na wykładzie nagradzana punktami. Końcowa ocena opiera się o kryterium progów punktowych

Literatura podstawowa

  1. A. Drzewiński, J. Wojtkiewicz, Opowieści z historii fizyki, PWN 2001.

  2. J. Przystawa, Odkryj smak fizyki, Wydawnictwa Szkolne PWN 2012

  3. A. K. Wróblewski, Historia fizyki. Od czasów najdawniejszych do współczesności, PWN 2007.

  4. Dzieje nauki. Nauki ścisłe i przyrodnicze, Wydawnictwa Szkolne PWN 2011

Literatura uzupełniająca

1. M. Bragg, R. Gardiner, Na barkach gigantów. Wielcy badacze i ich odkrycia od Archimedesa do DNA, Prószyński i S-ka, Warszawa 2005.

2. E. Gates, Teleskop Einsteina. W poszukiwaniu ciemnej materii i ciemnej energii we Wszechświecie, Prószyński i S-ka 2010.

2. T. Kuhn, Struktura rewolucji naukowych, PWN 1968.

4. D. A. Weintraub, Ile lat ma Wszechświat?, Prószyński i S-ka 2011

Uwagi


Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Mirosław Dudek (ostatnia modyfikacja: 06-07-2017 09:48)