SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy fizyki kwantowej |
Kod przedmiotu | 13.2-WF-FizP-PoFKw-Ć-S14_gen76OLR |
Wydział | Wydział Fizyki i Astronomii |
Kierunek | Fizyka |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 6 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Zaznajomienie z podstawami mechaniki kwantowej i jej formalizmem.
Wiedza w zakresie podstawy fizyki, metod matematycznych fizyki, elementów algebry i analizy matematycznej.
WYKŁAD: Doświadczalne podstawy fizyki kwantowej. Korpuskularne własności promieniowania. Falowe własności cząstek. Budowa atomów. Metody matematyczne w mechanice kwantowej – przestrzenie wektorowe, przestrzenie Hilberta, notacja Diraca, operatory – reprezentacja w bazie ciągłej i dyskretnej. Postulaty mechaniki kwantowej i ich konsekwencje – stan układu kwantowego, przyporządkowanie wielkościom mierzalnym operatorów, pomiar i wartości własne operatorów, probabilistyczna interpretacja wyników pomiarów, ewolucja czasowa układu kwantowego. Zasada nieoznaczoności. Mechanika kwantowa punktu materialnego w jednym wymiarze: swobodny punkt materialny, bariera potencjału, studnia potencjału, oscylator harmoniczny. Mechanika kwantowa punktu materialnego w przestrzeni trójwymiarowej: moment pędu. Symetrie w mechanice kwantowej – symetrie względem przesunięć w przestrzeni i w czasie, symetrie względem obrotów – związek z zasadami zachowania. Atom wodoru.
ĆWICZENIA: Rozwiązywanie zadań i problemów będących treścią wykładu, a w szczególności: elementy teorii operatorów liniowych w przestrzeni Hilberta, zasada nieoznaczoności, bariera potencjału, studnia potencjału, symetrie, symetrie względem obrotów – związek z zasadami zachowania.
Wykład konwencjonalny, ćwiczenia rachunkowe.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
[1] R. L. Liboff, Wstęp do mechaniki kwantowej, PWN, 1987 (Introductory Quantum Mechanics, Holden–Day, San Francisco).
[2] L. D. Landau, E. M. Lifszic, Mechanika kwantowa, PWN (L. D. Landau, E. M. Lifshitz, Quantum
mechanics: Nonrelativistic theory, Pergamon Press).
[3] L. I. Schiff, Mechanika kwantowa, PWN, 1977 (Quantum Mechanics, McGraw–Hill, New York).
[4] Nouredine Zettili, Quantum Mechanics: Concepts and Applications, 2nd ed., Willey 2009.
[5] Michel Le Bellac, Quantum Physics, Cambridge 2006.
[1] J . Brojan, J. Mostowski, K. Wódkiewicz, Zbiór zadań z mechaniki kwantowej. PWN 1978.
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Mirosław Dudek (ostatnia modyfikacja: 13-09-2017 11:08)