SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Podstawy edytorstwa z elementami teorii i historii książki - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Podstawy edytorstwa z elementami teorii i historii książki
Kod przedmiotu 15.9-WH-FOIEP-PE- 15
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Filologiczna obsługa internetu i e-edytorstwo
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 7
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Tomasz Ratajczak, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 - - Egzamin
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie 

Cel przedmiotu

Przedmiot ma kilka celów: 1) uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu podstaw edytorstwa; 2) omówienie definicji i typologii książki; 3) ukazanie przemian w budowie i funkcji książki w poszczególnych etapach historycznych; 4) zapoznanie z morfologią książki współczesnej; 5) przybliżenie wybranych zagadnień związanych z książką w komunikacji społecznej.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

(wykład)

problematyka teorii edytorskiej ze szczególnym uwzględnieniem następujących zagadnień: edytor i jego sylwetka, zasady postępowania edytorskiego, kodeks zawodowy edytora, klasyfikacja kręgów nadawczych i kręgów odbiorczych, specyfika nośnika tekstu, różne definicje tekstu, sposoby odczytywania i prawidłowe rozumienie tzw. woli autorskiej, warsztat edytora – zakres kompetencji i konsultacji specjalistycznych, klasyfikacja wydań, edycja jako zjawisko społeczne;

(ćwiczenia)

współczesna nauka o książce (bibliologia), definicje i typologia, struktura i właściwości książki, książki starożytne, książki w wiekach średnich, Gutenberg i książka XV stulecia, książka renesansowa, książka XVII i XVIII stulecia, książka XIX i XX wieku, ekspresja książkowa, ilustracja w książce, kompozycja graficzna książki.

Metody kształcenia

wykład: wykład informacyjny, analityczny, syntetyczny, konwersatoryjny, problemowy;

ćwiczenia: wykład informacyjny, dyskusja, praca z tekstem źródłowym.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

wykład: przedstawienie pracy pisemnej końcowej.

ćwiczenia: obecność i aktywność na zajęciach, zaliczenie kolokwium.

Literatura podstawowa

(wykład)

  1. Z. Goliński, Edytorstwo. Tekstologia. Przekroje, Wrocław 1969.
  2. K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1978.
  3. J. Trzynadlowski, Edytorstwo: tekst, język, opracowanie, Warszawa 1983.
  4. R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006.
  5. L. Marszałek, Edytorstwo publikacji naukowych, Warszawa 1986.
  6. J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1978.

 

(konwersatorium)

  1. B. Bieńkowska, Staropolski świat książek, Wrocław 1976.
  2. B. Bieńkowska, H. Chamerska, Zarys dziejów książki, Warszawa 1987.
  3. P. Buchwald–Pelcowa, Historia literatury i historia książki. Studia nad książką i literaturą od średniowiecza po wiek XVIII, Kraków 2005.
  4. R. Cybulski, Książka współczesna, Warszawa 1986.
  5. S. Dahl, Dzieje książki, Wrocław 1965.
  6. R. Escarpit R., Rewolucja książki, Warszawa 1969.
  7. K. Głombiowski, Książka w procesie komunikacji społecznej, Wrocław 1980.
  8. K. Głombiowski K., Szwejkowska A., Książka rękopiśmienna w starożytności i średniowieczu, wyd. III, Warszawa 1983.
  9. K. Migoń, Nauka o książce, Wrocław 1984.
  10. A. Szwejkowska, Książka drukowana XV–XVIII w., Wrocław 1980.
  11. J. Wiercińska, Sztuka i książka, Warszawa 1986.
  12. A. Żbikowska-Migoń, Książka naukowa w kulturze polskiego oświecenia, Wrocław 1977.

Literatura uzupełniająca

wg bieżących potrzeb.

Uwagi

W przypadku wyboru „lżejszej” formy końcowego zaliczenia przedmiotu kierunkowego, tj. pracy pisemnej (której przypisano mniejszą wartość punktów ECTS) zamiast egzaminu (wyżej punktowanego), studenci są zobligowani do zaliczenia w tym samym semestrze dodatkowego przedmiotu obieralnego (spośród oferty Instytutu Filologii Polskiej, Wydziału Humanistycznego lub ogólnouczelnianej), by w końcowym rozliczeniu semestru uzyskać co najmniej 30 punktów ECTS (uzyskanie co najmniej 30 pkt. ECTS jest warunkiem zaliczenia semestru).

Fakt wybrania niżej punktowanej formy zaliczenia danego przedmiotu oraz wybór w związku z tym dodatkowego przedmiotu należy zgłosić osobie prowadzącej zajęcia oraz w sekretariacie IFP najpóźniej do końca drugiego tygodnia właściwego semestru.


Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 14-02-2018 18:16)