Zasadniczym celem zajęć jest praktyczne przygotowanie studenta do tworzenia tekstów polskich zróżnicowanych stylistycznie (z uwzględnieniem charakterystycznych cech stylowych).
Wymagania wstępne
brak
Zakres tematyczny
Odmiany stylowe i ich komponenty.
Stylistyczna wartość tworzywa językowego.
Podstawy korekty i autokorekty tekstów pisanych i mówionych.
Normy stylistyczne.
Cechy dobrego stylu.
Błędy stylistyczne.
Etyka i estetyka wypowiedzi.
Tworzenia tekstów krytycznych odnoszących się do różnych tekstów kultury.
Metody kształcenia
wykład informacyjny i konwersatoryjny, dyskusja, praca z tekstem, referat
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
aktywność na zajęciach, zaliczenie kolokwium (odmiany stylowe polszczyzny i ich eksponenty); złożenie wymaganych prac zaliczeniowych
Literatura podstawowa
Gajda S., Podstawy badań stylistycznych nad językiem naukowym, Warszawa 1982.
Kurkowska H., Skorupka S., Stylistyka polska. Zarys, wyd. V Warszawa 2001.
Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S.Gajda, Opole 1995.
Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E. Bańkowska, A.Mikołajczuk, Warszawa 2003.
Kuziak A., S.Rzepczyński, Sztuka pisania po polsku. Poradnik praktyczny, Warszawa-Bielsko-Biała 2008.
Zdunkiewicz – Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008.
Literatura uzupełniająca
Bugajski M., Pół wieku kultury języka w Polsce, Warszawa 1999.
Dobrzyńska T., Tekst. Próba syntezy, Warszawa 1993.
Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, praca zbiorowa pod red. K. Mosiłek-Kłosińskiej, Warszawa 2001.
Nauka o języku dla polonistów, red. S.Dubisz, Warszawa1999.
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.