1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2017/2018
4. Dziennikarstwo i komunikacja społeczna - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Gramatyka kontrastywna języków

Wygeneruj PDF dla tej strony

Gramatyka kontrastywna języków - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Wiedza: student nabywa wiedzę o podstawowych założeniach opisu i konfrontacji języków. Poznaje terminologię gramatyczną i stosowany w gramatyce metajęzyk jako narzędzie opisu i konfrontacji języków. Student uczy się, jak i za pomocą jakich środków językowych wybrane języki przekazują różne treści (np. kategoria przypadka, określoności/nieokreśloności, aspekt gramatyczny w języku polskim i obcym). Szczególny nacisk kładzie się na zagadnienia ekwiwalencji i kontrastów w formach komunikowania typowych treści, emocji i symboli.

Umiejętności: student posiada umiejętność opisu i porównywania wybranych języków i jest uwrażliwiony na kwestie ekwiwalencji oraz istotnych odmienności w komunikowaniu.

Kompetencja: student będzie mógł wykorzystać zdobytą wiedzę i umiejętności dla celów pragmatycznych, zwłaszcza dydaktycznych i przekładowych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

zaliczenie kursu z zakresu gramatyki funkcjonalnej języka polskiego dla cudzoziemców

Zakres tematyczny

Badania porównawczo-historyczne i typologiczno-porównawcze, pokrewieństwo między językami, klasyfikacja języków, językoznawstwo konfrontatywne/kontrastywne, język pośrednik, elementy fonetyki, fonologii, morfologii, składni kontrastywnej, teoria pola semantycznego, kontakty językowe, zapożyczenia i interferencje.

Metody kształcenia

polimetody: opis wyjaśniający, opis klasyfikujący, rozmowa nauczająca, dyskusja

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

aktywny udział w zajęciach, prezentacja wybranego zagadnienia cząstkowego, zaliczenie kolokwium

Literatura podstawowa

1. Borawski S., Polska terminologia językoznawcza, WTN, Rozprawy Komisji Językowej X, 1974, s. 155-170.
2. Buttler D., Koncepcje pola znaczeniowego, „Przegląd Humanistyczny” 1967, nr 2, s. 41-59.
3. Engel U. [et al.], Deutsch-polnische kontrastive Grammatik, Band 1–2, Julius Gross Verlag, Heidelberg 1999.
4. Fisiak J., Lipińska-Grzegorek M., Zabrocki T., An Introductory English-Polish Contrastive Grammar, PWN, Warszawa 1978.
5. Gniadek S., Grammaire contrastive franco-polonaise, PWN, Warszawa 1979.
6. Krzeszowski T., Contrasting languages: The scope of contrastive linguistics, Mouton de Gruyter, Berlin 1990.
7. Zabrocki L., O tak zwanych „studiach kontrastywnych“. Problem językoznawstwa konfrontatywnego, „Lingua Posnaniensis“ XIX, PWN, Warszawa-Poznań 1976, s. 9-29.

Literatura uzupełniająca

1. Apresjan Ju.D., Semantyka leksykalna, Wrocław 1980.
2. Milewski T., Językoznawstwo, Warszawa 1967.
3. Polański K. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 3, Wrocław 2003.
4. Wierzbicka A., Język – umysł – kultura, wybór prac pod red. J. Bartmińskiego, PWN, Warszawa 1999.
5. Weinsberg A., Językoznawstwo ogólne, Warszawa 1983.

Uwagi

Jest to przedmiot obowiązkowy w ramach specjalizacji nauczanie języka polskiego jako obcego.

Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 14-02-2018 15:15)