SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Stylistyka praktyczna - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Stylistyka praktyczna
Kod przedmiotu 09.3-WH-FiPlD-STP-2/6-L-S14_pNadGenCVJP8
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Filologia polska
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 6
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Joanna Gorzelana, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Praktyczne przygotowanie do tworzenia zróżnicowanych stylistycznie tekstów w języku polskim, poznanie zasad sporządzania korekty językowo-stylistycznej tekstu, rozwijanie kultury wypowiedzi ustnej i pisemnej.

Wymagania wstępne

Brak

Zakres tematyczny

  1. Odmiany stylowe i ich komponenty w ujęciu synchronicznym i diachronicznym.
  2. Tekst i kryteria tekstowości. 
  3. Stylistyczna wartość tworzywa językowego.
  4. Podstawy korekty i autokorekty tekstów pisanych i mówionych.
  5. Normy stylistyczne.
  6. Cechy dobrego stylu.
  7. Błędy stylistyczne.
  8. Etyka i estetyka wypowiedzi.
  9. Tworzenia tekstów krytycznych odnoszących się do różnych tekstów kultury.

Metody kształcenia

Praca z tekstem (analiza językowa, nicowanie), referat i koreferat, prezentacja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Aktywność na zajęciach, przedstawienie referatu w formie pisemnej i w formie prezentacji multimedialnej, zaliczenie kolokwium (odmiany stylowe polszczyzny i ich eksponenty); złożenie wymaganej pracy zaliczeniowej.

Literatura podstawowa

  1. Bańka M., Słownik dobrego stylu, czyli wyrazy, które się lubią, Warszawa 2006.
  2. Gajda S., Podstawy badań stylistycznych nad językiem naukowym, Warszawa 1982.
  3. Kurkowska H., Skorupka S., Stylistyka polska. Zarys, wyd. V Warszawa 2001.
  4. Kuziak A., S.Rzepczyński, Sztuka pisania po polsku. Poradnik praktyczny, Warszawa-Bielsko-Biała 2008.
  5. Maćkiewicz J., Jak dobrze pisać. Od myśli do tekstu, Warszawa 2010.
  6. Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E.Bańkowska, A.Mikołajczuk, Warszawa 2003.
  7. Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S.Gajda, Opole 1995.
  8. Skubalanka T., Wprowadzenie do gramatyki stylistycznej języka polskiego, Lublin 2000.
  9. Wiszniewska A., Sztuka pisania, Katowice 2003.
  10. Zdunkiewicz – Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008.

Literatura uzupełniająca

  1. Bugajski M., Pół wieku kultury języka w Polsce, Warszawa 1999.
  2. Dobrzyńska T., Tekst. Próba syntezy, Warszawa 1993.
  3. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, praca zbiorowa pod red. K. Mosiłek-Kłosińskiej, Warszawa 2001.
  4. Górny W., Składnia przytoczenia w języku polskim, Warszawa 1966.
  5. Nauka o języku dla polonistów, red. S.Dubisz, Warszawa1999.
  6. Walczak B., Przegląd kryteriów poprawności językowej, „Poradnik Językowy” 1995, z. 9-10.
  7. Zaśko-Zielińska M., Piekot T., Majewska-Tworek A. Sztuka pisania. Przewodnik po tekstach użytkowych, Warszawa 2008.
  8. Podstawowe normy: PN - P-55036: 1972 (Znaki korektorskie i wykonywanie korekty ...); PN - ISO 690: 2002 (Dokumentacja - przypisy bibliograficzne...); PN - ISO 690 - 2: 1999 (Informacja i dokumentacja....).

Uwagi

Przewidziano także „lżejszą” formę zaliczenia końcowego tego przedmiotu, tj. zamiast złożenia pracy pisemnej – „zwykłe” zaliczenie na ocenę, niżej punktowane; w przypadku wyboru zaliczenia na ocenę obowiązuje sylabus przedmiotu uwzględniający ten fakt (dostępny w systemie).


Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 08-02-2018 14:40)