1. SylabUZ
2. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
3. semestr letni 2017/2018
4. Architektura - drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera architekta
5. Krajobraz miejski

Wygeneruj PDF dla tej strony

Krajobraz miejski - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z metodami analizy krajobrazu historycznych i współczesnych obszarów zabudowanych w mieście.

2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta sporządzania badawczo-projektowych opra­cowań oceny krajobrazu miejskiego na podstawie dokumentacji kartograficznej i wizji lokalnej w tere­nie.

3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest uświadomienie studentowi potrzeby podnoszenia jakości środowiska miejskiego w zakresie walorów krajobrazowych, a także przygotowa­nie studenta do podjęcia pracy badawczo-projektowej związanej z kształtowaniem i ochroną krajobrazu miejskiego.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Nieformalne:

Student powinien mieć opanowaną podstawową wiedzę, umiejętności i kompetencje w zakresie kom­pozycji urbanistycznej i kształtowania architektury krajobrazu.

Zakres tematyczny

Program ćwiczeń:

Część wprowadzająca do tematu zadania badawczo-projektowego:

1. Opracowanie przez zespół badawczo-projektowy studentów (w formie dokumentacji opisowo-graficznej) analizy budowy krajobrazu, po jednym z wybranych zespołów historycznej i współczesnej zabudowy miejskiej.

2. Prezentacja przez zespoły studentów wykonanych analiz krajobrazu według podziału w zakresie pracy indywidualnej i zespołowej, prowadzonej na podstawie dokumentacji kartograficznej i wizji lokal­nej w terenie.

Część podstawowa zadania badawczo-projektowego:

1. Wykonanie indywidualnych prac studialno-badawczych (w formie opisowo-graficznej), przedstawia­jących wyniki przeprowadzonej analizy i dokonanej oceny harmonijnych
i dysharmonijnych (zdegrado­wanych) układów zabudowy w krajobrazie miejskim.

2. Opracowanie zespołowe zadania badawczo-projektowego, wykonane w całości (w formie planszy pokazowej) prezentującej metody i wyniki analiz oraz ocenę i wnioski projektowe dotyczące ochrony i poprawy walorów krajobrazowych historycznych i współczesnych układów zabudowy miejskiej.

Metody kształcenia

Metody poszukujące:

Ćwiczenia dotyczące nabywania przez studenta praktycznej wiedzy, umiejętności i kompetencji do sporządzania opracowań analizy i oceny walorów krajobrazu miejskiego, odbywają się w zespołach badawczo-projektowych, wykonujących indywidualne i wspólne zadania studialne w wyznaczonym za­kresie.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ćwiczenia:

Student poddaje się weryfikacji wiedzy dotyczącej rozróżniania metod analizy krajobrazu historycznych i współczesnych obszarów zabudowanych w mieście oraz  wiedzy dotyczącej sposobu sporządzania opracowań krajobrazu miejskiego na podstawie dokumentacji kartograficznej i wizji lokalnej w terenie; przedstawia do weryfikacji wykonane indywidualnie i w zespole badawczo-projektowe opracowania oceny krajobrazu miejskiego; potwierdza, że zdaje sobie sprawę z konieczności podnoszenia jakości środowiska miejskiego w zakresie walorów krajobrazowych, a także przygotowanie do podjęcia pracy badawczo-projektowej związanej z kształtowaniem i ochroną krajobrazu miejskiego.

Zasada ustalania oceny:

Ocena indywidualnych prac studialno-badawczych (w formie opisowo-graficznej) i zespołowego opra­cowania badawczo-projektowego (w formie planszy pokazowej); frekwencja na zajęciach i liczba przy­jętych korekt indywidualnych i z zespołem u prowadzącego zajęcia. Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „wiedza” jest pozytywny wynik (W) z pracy na zajęciach, w kategorii „umiejętności” jest pozytywny wynik (U_a, U_b) z zadań, a w kategorii “kompetencje” jest pozytywny wynik (K), potwierdzających m.in. czynny udział i poziom aktywności studenta w przedmiotowych zadaniach.

Oceną końcową przedmiotu (P) to średnia ocen z osiągniętych efektów kształcenia:

P = (W + U_a + U_b + K)/4.

Literatura podstawowa

1. Aleksander C.: „ Język wzorów. Miasto, budynki, konstrukcje”, GWP, Gdańsk 2008.
2. Bogdanowski J., Łuczyńska-Bruzda M., Novak Z.: „Architektura Krajobrazu” Wyd. III, PWN, Warszawa-Kraków 1981.
3. Böhm A.: „ Planowanie przestrzenne dla architektów krajobrazu o czynniku kompozycji”, Poli­technika Krakowska, Kraków 2006.
4. Chwalibóg K.(red.),: „Krajobraz Polski i polityka” Wyd. URBANISTA, Warszawa 2007.
5. Chwalibóg K., Śmiechowski D. (red.),: „Polska polityka architektoniczna. Polityka jakości krajo­brazu, przestrzeni publicznej, architektury” Wyd. URBANISTA, Warszawa 2009.
6. Ciechanowski K.: „Podstawy kompozycji architektonicznej”, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1974.
7. Opania Sz.: „Tożsamość a wizerunek obszarów poprzemysłowych” Politechnika Śląska, Gliwice 2012.
8. Wejchert K.: „Elementy kompozycji urbanistycznej”, ARKADY, Wyd. 2, Warszawa 2008.
9. Wojtyszyn B., Drapella-Hermansdorfer A., Masztalski R.: “ Ochrona I kształtowanie krajobrazu we współpracy Wydziału Architektury z władzami miasta i środowiskiem twórczym Wrocławia” w: ”Projektowanie urbanistyczne – współczesna praktyka a nauczanie”, Zeszyty Naukowe, Nr 4, Po­litechnika Krakowska, Kraków 1997.

Literatura uzupełniająca

1. Bylina L.: “Blokowiska… i co dalej?” w: Teka Komisji Urbanistyki i Architektury, Tom XXIX, Kraków 1997.
2. Pokorski J., Siwiec A.: „Kształtowanie terenów zieleni”, WSiP, 1977.
3. Praca zbiorowa: „Ekologiczny system miejskich terenów zieleni i krajobrazu”, Uniwersytet Łódz­ki, Łódź  1995.
4. Praca zbiorowa: „Sztuka ogrodów w krajobrazie miasta”, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1997.
5. Tenerowicz-Jedwabny A.: ”Stracone przestrzenie współczesnych miast” w: Teka Komisji Urbanistyki i Architektury, Tom XXIX, Kraków 1997.

Uwagi

Brak

Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Bogusław Wojtyszyn, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 31-05-2017 16:13)