SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Inżynieria krajobrazu - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Inżynieria krajobrazu
Kod przedmiotu 06.4-WI-ISP-i.k.01-2014-P-S14_pNadGenEOVN6
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Inżynieria środowiska
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 6
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Projekt 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Student zapoznawany jest z zadaniami inżynierii ekologicznej, podstawami rozwoju krajobrazów miejskich i otwartych na świecie, wybranymi formami europejskich terenów zieleni kształtowanej, zasadami organizowania przestrzeni w różnych formach użytkowania.

Wymagania wstępne

Formalne: zaliczenie Ochrona i rekultywacja gleb.

Nieformalne: brak

Zakres tematyczny

Program wykładów: Pojęcia harmonii i chaosu przestrzennego. Wpływ warunków naturalnych na możliwości kształtowania krajobrazu. Kształtowanie obszarów miejskich, podmiejskich i wiejskich. Kształtowanie ciągów komunikacyjnych. Roboty inżynieryjno-techniczne a krajobraz - kształtowanie rzeźby terenu; regulacja cieków wodnych;  techniki zabezpieczania roślinności wysokiej na placu budowy. Remonty, konserwacja i pielęgnacja elementów terenów zieleni jako element prac inżynieryjno-technicznych. Prawo ochrony środowiska w odniesieniu do robót inżynieryjnych.

Program ćwiczeń projektowych: Opracowanie projektu organizacji przestrzeni związanej z prowadzeniem robót inżynierii środowiska, na podstawie faktycznych lokalizacji. Wskazanie sposobów minimalizacji negatywnych oddziaływań podczas prac przygotowawczych i realizacji inwestycji oraz metod naprawy zaistniałych negatywnych skutków jej realizacji.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy; wykład konwersatoryjny.

Metody poszukujące:projektowa; problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: studium przykładowe.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Celem uzyskania zaliczenia przedmiotu wszystkie formy prowadzonych zajęć muszą być zaliczone na ocenę pozytywną.

Część ćwiczeniowa zaliczana jest na podstawie:

  • wykonanie projektu zagospodarowania przestrzeni wybranej gminy; krótkie omówienie założeń wykonanego projektu – zaliczenie na ocenę; brane pod uwagę są: kompletność opracowania, zgodność z obowiązującymi regulacjami prawnymi, prawidłowość merytoryczna opracowania
  • kolokwium pisemne z treści wykładowych – obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz otwartą ukierunkowaną na opis konkretnego krajobrazu poddanego zmianom wynikającym z działań z zakresu inżynierii środowiska. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 30 pkt. Można otrzymać za część testową i 20 pkt. za część otwartą. Ocena końcowa jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5,0 – 45-50 pkt. / 4,5 – 40-44 pkt. / 4,0 – 35-39 pkt. / 3,5 – 34-30 pkt. / 3,0 – 25-29 pkt.

Zgodnie z Regulaminem Studiów obecność na zajęciach jest obowiązkowa. Warunkiem otrzymania pozytywnej oceny końcowej z przedmiotu jest zaliczenie części projektowej i wykładowej. Ocena końcowa jest średnią z dwóch realizowanych form zajęć.

Literatura podstawowa

  1. Jaworski K.M., Podstawy organizacji budowy. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2009.
  2. Greinert A., Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Monografia 97. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra, 2000.
  3. Richling A., Solon J., Ekologia krajobrazu. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 1996.
  4. Begemann W., Schiechtl H.M., Inżynieria ekologiczna w budownictwie wodnym i ziemnym. Wyd. Arkady, Warszawa, 1999.

Literatura uzupełniająca

  1. Greinert H., Greinert A., Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego. Monografia 92. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra, 1999.
  2. Jeż J., Przyrodnicze aspekty bezpiecznego budownictwa. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2001.

Uwagi

brak


Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 21-03-2019 12:31)