SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Możliwości rozwoju człowieka dorosłego |
Kod przedmiotu | 14.9-WP-PSChM- MRCzD |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Semestr | 8 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Rozpoznanie obszarów i możliwych kierunków rozwoju człowieka dorosłego oraz wypracowanie sposobów identyfikowania, motywowania i wspomagania indywidualnych ścieżek rozwojowych.
Uzyskane zaliczenie z przedmiotów: psychologia: rozwoju człowieka w cyklu życia, psychologia osobowości oraz psychopatologia rozwoju.
Potencjał rozwojowy człowieka dorosłego: czynniki determinujące rozwój, ciągłość rozwoju: związek między dzieciństwem a dorosłością.
Wchodzenie w dorosłość: etap „stającej się dorosłości” w koncepcji J. Arnetta, obecność mythos’u w rozwoju JA.
Stadialność rozwoju w dorosłości: zadania rozwojowe, kryzysy w rozwoju (wg E. Eriksona, D.L. Levinsona), stadia rozwoju ego ( koncepcja J. Loevinger).
Rozwój poznawczy człowieka dorosłego: myślenie postformalne, możliwości poznawcze, szanse edukacyjne, rozwój zawodowy. Mądrość jako osiągnięcie rozwojowe wieku dorosłego.
Rozwój moralny człowieka dorosłego: Rozwój sądów moralnych w dorosłości, różnice między kobietami i mężczyznami w zakresie rozumowania moralnego (koncepcje L. Kohlberga i C. Gilligan), rozstrzyganie dylematów moralnych, rola uczuć w rozwoju moralnym , empatia a rozwój moralny (koncepcja M. Hoffmana).
Rola uczuć w rozwoju: tworzenie więzi emocjonalnych i seksualnych, style emocjonalne według R. Davidsona jako determinanta rozwoju w dorosłości.
Różnice indywidualne w rozwoju: płeć, zdolności, temperament – determinanty aktywności w dorosłości, różnice w zakresie schematów adaptacyjnych.
Rola samoświadomości w rozwoju: pamięć autobiograficzna a świadomość własnego rozwoju, wspomnienia autobiograficzne, czynnik autonomiczny jako „trzeci czynnik rozwojowy”, rozwój jako proces indywiduacji.
Projektowanie przyszłości: orientacja przyszłościowa, tworzenie planów życiowych, projekty osobiste.
Rozwój duchowy człowieka: obszary rozwoju duchowego (twórczość, moralność , religijność), rozwój religijny człowieka (koncepcja J. Fowlera).
Istota rozwoju człowieka dorosłego w koncepcjach narracyjnych: koncepcja ja dialogowego, koncepcja narracyjnej tożsamości, przewartościowanie doświadczeń życiowych, skrypty życiowe, kulturowy kontekst tworzenia autonarracji. Indywidualność w rozwoju: indywidualny potencjał rozwojowy, indywidualny styl życia, indywidualna struktura życia.
Rozwój człowieka według psychologi egzystencjalnej: Człowiek jako byt egzystencjalny, dylematy egzystencji ludzkiej, lęk egzystencjalny, męstwo bycia według P. Tillicha, człowiek wobec sytuacji granicznych, poszukiwanie sensu w cierpieniu (logoteoria), doświadczenie samotności. Rozwój osobowy: rola wartości w rozwoju, przewartościowanie i wielopoziomowość w procesie rozwojowym, światopogląd, motywacja istnienia.
Maska i autentyczność w rozwoju: Maska a autentyczność w relacjach z ludźmi, maska jako norma i jako patologia.
Pogadanka, metoda przypadków, metoda sytuacyjna, symulacja, praca z książką, dyskusja.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Formą zaliczenia laboratorium jest egzamin z całości materiału. Egzamin ma formę pisemną i obejmuje dwa pytania problemowe. Oceniana jest umiejętność integrowania zdobytej wiedzy i wykorzystania jej w analizie problemów związanych z rozwojem człowieka dorosłego. Ocena z egzaminu może być podniesiona o 0,5 stopnia na podstawie aktywności studenta na zajęciach.
Ocena z laboratorium jest oceną końcową z przedmiotu.
Czyżowska D. (2004), Płeć a etyka troski i etyka sprawiedliwości, Psychologia Rozwojowa, tom 9, nr 1.
Krzyżewski K. (red.)(2003), Doświadczenie indywidualne. Szczególny rodzaj poznania i wyróżniona postać pamieci. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Lipska, A., Zagórska, W. (2011). „Stająca się dorosłość” w ujęciu Jeffreya J. Arnetta jako rozbudowana faza liminalna rytuału przejścia, Psychologia Rozwojowa, 1, 9-21.
Łoś Z. (2010). Rozwój psychiczny człowieka w ciągu całego życia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Mróz A. (2008), Rozwój osobowy człowieka, Lublin: KUL.
Socha P. (red.) (2000), Duchowy rozwój człowieka. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Straś- Romanowska M. (1992). Rozwój osobowości człowieka dorosłego: od adaptacji do autotranscendencji. W: M. Dąbek (red.) Perspektywy rozwoju psychologii w Uniwersytecie Wrocławskim (t.38, s.41-53). Wrocław: Wydawnictwo U Wr.
Zagórska, W. (2011). Zaangażowanie w quasi-mit a wchodzenie w dorosłość. Wnioski dla psychologa-praktyka. W: J. Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka, t. 3: Psychologia stosowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Davidson R.J. , Begley S.H. (2012), The emotional life of your brain. London: Hudson Streey Press.
Gałdowa A. (red.) (2000), Tożsamość człowieka. Kraków : Wydawnictwo UJ.
Gałdowa A. (red.) (1995),Współczesne koncepcje osobowości . Kraków: Wydawnictwo UJ.
Hoffman M.L. (2006), Empatia i rozwój moralny. Gdańsk: GWP.
Opoczyńska M. (red.)(1999),Wprowadzenie do psychologii egzystencjalnej. Kraków: Wyd. UJ.
Trempała J., Harwas-Napierała H.(red.) (2000). Psychologia rozwoju człowieka, Tom 2: Charakterystyka okresów rozwoju człowieka. Warszawa: PWN.
Harwas-Napierała H., Trempała J.(red.) (2009). Psychologia rozwoju człowieka, T.3: Rozwój funkcji psychicznych. Warszawa: PWN.
Zmodyfikowane przez dr Anna Mróz (ostatnia modyfikacja: 29-04-2017 12:35)