SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Pierwszy kontakt z pacjentem - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Pierwszy kontakt z pacjentem
Kod przedmiotu 14.4-WP-PSChM-PKzP
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Psychologia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów jednolite magisterskie
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 9
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Jerzy Herberger
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Dostarczenie wiedzy i ćwiczenie umiejętności niezbędnych w nawiązaniu pierwszego kontaktu z klientem, a także rozwoju samoświadomości w rozpoznawaniu własnych zasobów i ograniczeń w takiej relacji. Zapoznanie z zasadami przygotowywania, organizowania i realizowania warsztatów psychoedukacyjnych. Analiza gromadzonych przez studentów ścieżki doświadczeń z roli osoby pomagającej i poszerzanie świadomości własnych kompetencji psychologicznych. 

Wymagania wstępne

Wiedza z zakresu psychologii ogólnej, rozwojowej i poradnictwa 

Zakres tematyczny

Umiejętności i zasoby psychologa w relacji pomagania. Zasady relacji pomagania. Struktura kontaktu z pacjentem/klientem. Obserwacja psychologiczna. Planowanie, prowadzenie i opracowanie zebranego wywiadu z pierwszego spotkania z pacjentem/klientem.

Analiza problemów zgłaszanych przez klientów. Etyka zawodowa w pierwszym kontakcie z klientem. Budowanie podstaw kontraktu terapeutycznego. Mechanizmy psychologiczne i społeczne występujące podczas pierwszego kontaktu. Typowe błędy percepcyjne i poznawcze, rola czynników emocjonalnych. Pierwszy kontakt jako podstawa prowadzenia dalszych działań diagnostycznych i terapeutycznych.

Metody kształcenia

Ćwiczenia, laboratorium, konwersatorium, warsztat, seminarium z elementami warsztatu, praca z ksiażką

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

  1. Na podstawie obecności – 80% obecności,
  2. Na podstawie napisanego raportu,

RAPORT (musi zawierać):

  1. Ogólne dane pacjenta,
  2. Skarga pacjenta i wypracowane podczas sesji problemy (2p),
  3. Obserwowalne na sesji i relacjonowane z życia procesy:
    1. Behawioralne na sesji (2p) oraz z opisu pacjenta (2p),
    2. Poznawcze (2p),
    3. Emocjonalne na sesji (2p) oraz z opisu pacjenta (2p),
  4. Diagnoza w oparciu o DSM-V i ICD-10 (4p). Diagnoza powinna zawierać nie tylko opis w punktach (spełnione kryteria), ale też wnioskowanie w taki sposób, by widoczny był tok myślenia diagnosty. Jakie przesłanki mówią o występowaniu określonego typu zaburzenia,
  5. Interwencje terapeuty, które przyniosły zysk psychologiczny dla pacjenta lub relacji (2p), typ interwencji i wyjaśnienie,
  6. Interwencje terapeuty, które przyniosły stratę psychologiczną dla pacjenta lub relacji (2p), typ interwencji i wyjaśnienie,
  7. Zawarte punkty kontraktu wg. Enright’a: dlaczego określone punkty udało się zawrzeć, a dlaczego nie można było zawrzeć innych punktów (4p),

Uwagi dotyczące pisania diagnozy:

  1. Raport powinien zawierać spis sesji (transkrypt),
  2. Literatura (treści zawarte w raporcie muszą opierać się na literaturze),
  3. Proszę zatytułować plik w następujący sposób:
    1. Nazwisko, Imię – raport pierwszy kontakt, np. Kowalski Jan –  raport pierwszy kontakt,
  4. Maksymalna ilość stron: 4-5 stron, interlinia 1,5, wielkość czcionki 12,

Literatura podstawowa

Engel-Bernatowicz A., Specyfika kontaktu w wywiadzie psychologicznym. w: Stemplewska-Żakowicz K. i Krejz K. (red.) Wywiad psychologiczny (t.1, 2). Warszawa 2005

Markus, M. (1993). Tworzenie kontraktu terapeutycznego. Pomaganie bez oporu (wg. J. Enright’a). W: J. Santorski (red.), ABC psychologicznej pomocy. Warszawa: J. Santorski & CO Agencja wydawnicza.

Suchańska A., Trójkąt Dramatyczny i gry ratownicze. (w:) ABC psychologicznej pomocy. (red.) J. Santorski, Warszawa 1993

Trzebińska, E. (2005). Przygotowanie do psychoterapii i jej przebieg. W: L. Grzesiuk (red.), Psychoterapia. Teoria. Podręcznik akademicki (s. 109-134), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura uzupełniająca

Drat-Ruszczak K., Drążkowska-Zielińska E. (red.), Podręcznik pomagania. Warszawa 2005

Feltham C., Horton I. (2013). Psychoterapia i poradnictwo. Gdańsk: GWP.

Opoczyńska M., (2007) Próby relacji, czyli etyka psychoterapii. Psychoterapia 3 (142), 15–22.

Wojciechowska J., Okres wczesnej dorosłości. Jak rozpoznać ryzyko i jak pomagać? [w:] Brzezińska A. [red.] Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk 2005

Ziółkowska B., Okres wczesnej dorosłości. Jak rozpoznać potencjał młodych dorosłych? [w:] Brzezińska A. [red.] Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk 2010

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-09-2020 10:54)