SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Typy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-TPPwRP |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Semestr | 9 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem kursu jest gruntowne poznanie istoty i metod pomocy psychologicznej, dostarczenie wiedzy z zakresu rodzajów pomocy psychologicznej, czynników warunkujących profesjonalną pomoc psychologiczną, wykształcenie umiejętności korzystania z technik pomocy psychologicznej, adekwatnego wyboru danej strategii pomocy psychologicznej do danej sytuacji kryzysowej, pracy z podstawowymi mechanizmami oporu do zmian funkcjonalnych oraz uwrażliwienie na złożoność i wieloaspektowość kontaktu terapeutycznego, uświadomienie konieczności niesienia pomocy w sposób poprawny etycznie i profesjonalny, uwrażliwienie na budowanie relacji terapeutycznej.
Brak.
Istota pomocy psychologicznej. Charakterystyka zachowań pomocowych.
Czynniki wspierające w pomocy psychologicznej.
Techniki komunikacji w pomocy psychologicznej ( warsztat laboratoryjny).
Kontakt terapeutyczny. Warunki dobrego kontaktu terapeutycznego. Ustalenie strategii terapeutycznej. Etapy strategii terapeutycznej( warsztaty laboratoryjne).
Promocja zdrowia i profilaktyka jako zapobiegawcze formy pomocy psychologicznej.
Poradnictwo poparte diagnozą jako wstępne formy pomocy psychologicznej.
Psychoterapia- kluczowa forma pomocy psychologicznej.
Interwencja kryzysowa w stanach nagłych.
Rehabilitacja, rewalidacja,resocjalizacja a pomoc psychologiczna.
Dyskusja,analiza tekstów, praca w zespołach, prezentacje multimedialne.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie laboratorium (na podstawie aktywności i oceny udziału w próbach warsztatowych) oraz oceny z ćwiczeń ( zaliczenie testowe).
Ocenę końcową ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ze wszystkich zajęć wchodzących w skład przedmiotu oraz oceny z ewentualnego egzaminu, zgodnie z zasadą:
od 2,5 do 3,24 - dostateczny
od 3,25 do 3,74 - dostateczny plus,
od 3,75 do 4,24 - dobry,
od 4,25 do 4,74 - dobry plus,
od 4,75 - bardzo dobry.
Zgodnie z § 26 pkt 3 Regulaminu Studiów UZ ocena nie może być niższa od najniższej, ani wyższa od najwyższej z ocen zajęć wchodzących w skład tego przedmiotu. Przy ustalaniu oceny końcowej pod uwagę bierze się także oceny negatywne uzyskane w toku egzaminowania.
Santorski J., ABC pomocy psychologicznej, Warszawa 1993.
Padesky Ch. A., Greenberg D., Umysł ponad nastrojem, Kraków 2004
Greenstone J.L., Leviton S.C.,Interwencja kryzysowa, Gdańsk 2004.
Badura- Madej W., Dobrzyńska -Mesterhazy A. „Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa i psychoterapia, Kraków 2000.
Richard J., Burl G., Strategie interwencji kryzysowej, Warszawa 2008.
Kotller J., Skuteczny terapeuta, Gdańsk 2003.
Hayes J., Gelso Ch.,Relacja terapeutyczna, Gdańsk 2008.
Sęk H. (red.),Psychologia kliniczna, Warszawa 2006.
Grzesiuk L. (red.),Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy, Warszawa 2000.
Strelau J. (red.),Psychologia. Podręcznik akademicki, Gdańsk 2003.
Zmodyfikowane przez dr Jerzy Herberger (ostatnia modyfikacja: 30-04-2017 14:45)